Mijn Jack Russel, Noppes, en de paarden... 't is altijd wat geweest.
De paarden waren altijd heel braaf, soms zelfs té vergevingsgezind naar mijn mening maar de Noppes hè, die zag hen levend wild
Al jaren probeer ik Noppes rustiger te krijgen bij de paarden, zolang ze staan of stappen, is er niks aan de hand maar bij een vitesse sneller of rollen, ging hij er als een razige naartoe, blaffen, grollen, bijten, noem maar op. Met als gevolg dat de paarden gingen lopen, dan nog wat bokken erbij en ikke maar roepen als een onnozel, hij gaf mij just 0,0 aandacht op die momenten.
Een keer onder Nobody zijn hoeven te zijn beland, heeft ni veel uitgemaakt. Als ik eerlijk ben, was ik op den duur ook ni meer gerust als ik hem meenam want hij luisterde op zo'n momenten niks en vroeg of laat moest er toch iets gebeuren?
Maar...hij vindt
da daar zo plezant! Het woordje 'wei' is voor hem een reden om kwispelend klaar te staan aan de deur, zelfs als ik mijn rijkleren nog maar aantrek, staat hij klaar, ik kon hem dat plezier toch ni ontnemen? 't Is ni zo dat hij altijd den ezel uithing, enkel als de paarden iets anders deden dan gewoon eten of soezen.
Hoewel ik toch een vermoeden heb dat hij bang is voor de paarden en dat hij daarom zo grellig (veel kabaal) doet als er een paard in de buurt komt.
Blijven doorzetten dus, ik merkte op dat hij minder aandacht voor me kreeg als hij dagelijks mee mocht, dus mocht hij dan een paar dagen ni mee en daarna was alle terug ok, dit heeft zo een jaar geduurd.
Een paar weken terug merkte ik verandering bij hem, hij is toen wel tegen den draad gelopen, mss dat dat er iets me te maken heeft? Zo van oei, er zijn hier boze, pijnlijk spoken, zorgen dat ik aandacht heb voor mijn baasje want daar is het veilig? Mss wat zweverig maar toch opmerkelijk.
Ten eerste bleef hij bij mij als ik dat vroeg als de paarden zot begonnen rond te rennen (ik was echt waar héél verbaasd) en ten tweede bleef hij bij mij als de kat er ineens was (als ze de Noppes ziet, is ze altijd ribbedebie), ze zat aan den ingang van de wei en liep weg over de straat, de Noppes was haar vorig jaar zo eens gevolgd, bange momenten want hij ziet ni of er auto's aankomen hè!
Hij is dus de laatste tijd bijna voorbeeldig en algoe want mijn ouders zijn voor een maand in Frankrijk met onze andere hond waardoor hij alleen is als hij ni met mij mee mag.
Vandaag moest ik 's avonds werken en wou ik daarvoor gaan rijden. Dilemma: de Noppes kan ik ni meepakken als ik ga rijden want dan loopt hij als ne zot achter ons aan en wilt hij in de benen van het paard bijten, maar als ik hem ni meepakte, zat hij zoveel alleen. Een paal met ketting heb ik op de wei om hem daar dan aan te hangen maar daar doe ik hem geen plezier mee.
Maar omdat hij zo braaf is de laatste tijd, wou ik het nog eens riskeren. Zo'n 3j geleden heb ik hier op geoefend maar het hielp niks, der draaide precies ne knop om in zijne kop en hij zou zelfs mensen hebben gebeten die hem wilde tegenhouden, terwijl hij juist zone sloeber is...
Dus ikke opgezadeld terwijl de Noppes achter het hoekje bleef wachten (daar is hij tegen den draad gelopen en dat weet hij nog goe
). Dan naar de piste maar ons Nopje zat er ni meer? Algoe dat ik ook brave paarden heb (zo'n typische PN-paarden hè
) en dat ik die gewoon effe los in de piste kon laten staan om de Noppes te gaan halen want ik wou hem wel in't oog kunnen houden, hij zat naast den auto te wachten
Allé, hij mee in de piste en ikke opgestapt, stappen was zoals verwacht geen probleem, hij liep netjes naast ons. Een drafje proberen? Helaba! Wa ne flinke woef! Hij bleef netjes naast ons lopen, zeker ni te dichtbij. Proef op de som: ne galop... Just hetzelfde Yes! Amai, ikke zo fier als ne gieter en ik hield halt om mijne brave hond en paard uitvoerig te bestoefen, ons Nopje ging op zijn achterpootjes staan want hoe geraakte hij daar
Echt waar, dit is iets waar ik al lange tijd van droom maar dat ik ni meer had durven hopen met de Noppes. Een ontspannen rit met je hond dat naast je loopt, zalig toch!
Vandaag was één van mijn toppers!
Maar ons Nopje was wel heel moe van al dat meegeloop en toen we daarna op ons terras zaten en hij wou drinken uit de natuurlijke filter van de vijver, viel hij erin
Hij kwam er verdwaasd uit gekropen als een half groen monster
Maar 't is mijn monster, een schat van een monster, beesten, I love them!!!!
Warboel
