Piet schreef op dinsdag 13 oktober 2009, 9:42:
> Spirithorses schreef op dinsdag 13 oktober 2009, 9:29:
> Fantastisch Pien.
> Direct de hersens van het paard aanspreken ipv via de
> omweg van haar lijf.
> Ik vraag me wel eens af is een paard wat nergens bang
> voor is slimmer dan een paard wat wel overal bang voor
> is of juist niet. Staat het laatste nog meer bij haar
> natuur? Ik denk dat zo'n paard in het wild in ieder geval
> langer zou overleven, maar is dat een teken van
> intelligentie?
> In ieder geval leren ze soms onwezelijk snel.... Je zult
> een plan moeten gaan bedenken
Ja, ik moet straks inderdaad een plan gaan bedenken met haar en niet al teveel aan het toeval overlaten zoals dat wel bij andere paarden kan.
Maar ze is nog niet aan de beurt nu, eerst de paarden die in leeftijd boven haar komen. Er zijn nog enkele wachtenden vóór haar.
Verschil Alegría en bijvoorbeeld Iskander, allebei even oud (1,5 jaar), zij merrie, hij hengst:
Isko heeft het typische Spirit karakter; cool, meewerkend, vindt alles best. Hij 'werkt' al mee met de grondwerk(obstakel)lessen. Die zet je dus voor een volkomen nieuw opstakel, effe snuffelen, wat schrapen met een voet en hup erop of eroverheen. Cool in het hoofd en altijd makkelijk. Als je Isko aan een touwtje hebt voel je nul gewicht in dat touw. Hebben die Spiritkinderen allemaal, ook Aphra is er zo-een. Alegría daarentegen is altijd vanalles aan het doen, ziet dingen in de verte, 'zoekt' naar momenten waarop ze ineens een dubbele achterwaartse salto met flikflak kan maken. Dus met haar moet je véél meer op je hoede zijn. Véél scherper denken, opdrachtjes geven, dingen vóór zijn etc terwijl je met Iskander in je handen gerust een kop koffie kunt staan drinken. Zelfde opvoeding, zelfde huisvesting. Ander temperament. Maar ik herken het helemaal, want BD was net zo. Dat heeft tot haar 10 e geduurd (zij is nu 13) voordat het wat begon te zakken.
Ik kan niet aangeven of Alegría 'slimmer' is dan Iskander. Zij dríjft op haar emoties en stopt dan met denken terwijl Isko veel berekenender is. Isko is beslist geen slaper, die heeft het wakkere van zijn moeder Puck (het is fantastisch als je beide ouders goed kent) en het maak-je-niet-druk van zijn vader Spirit. Doordat Alegría zo in haar emoties gaat is zij ook vaak onbereikbaar (druk paard, moeilijk aanspreekbaar) vandaar mijn 'hoofd laag' waarvan ik gebruik maak om haar terug bij mij te krijgen.
We proberen hier ook dingen uit met grondwerken: Leg een Mikado van balkjes op de grond en laat het paard daaroverheen gaan. Die moeten dus echt gaan denken, plaatje maken, hoe de benen neer te zetten etc.
Een paard als Puck vogelt dat helemaal uit, die staat ervoor te kijken, neemt het patroon in zich op en wandelt er dan overheen aan een los touwtje met het hoofd laag zonder één balkje aan te raken. Iskander idem, vanuit het niets met zijn lange slungelbenen. Alegría maakt er echter een puinhoop van die, als ik niet zou ingrijpen en begeleiden; zou eindigen in paniek van al die balken tegen haar benen.
Háár moet je dus balk voor balk begeleiden, beginnen met één balkje, haar op de grond houden, laten aanraken, hoofd laag, etc. Ze doet het dan wel maar je voelt dat je een bom in je handen hebt.
Nogmaals: Even oud, samen opgegroeid, zelfde opvoeding.
Tja, wie is dan de intelligentste? Wie zou het langste overleven in het wild? (Gemeten naar menselijke maatstaven, ik weet het).
Groetjes, Pien
Warboel
