Anja Seijn schreef op dinsdag 17 november 2009, 22:25:


Hallo Anja en Eddy,

Ik moet wel zeggen, je voelt uit het verhaal echt hoe leuk het die dag was!

In ieder geval belicht dit eens de andere kant van de zaak, klinkt echt goed.

Groetjes!

Jasmijn Wauters schreef op woensdag 18 november 2009, 0:31:


Voor mensen die de moeite nemen om op tijd te komen ,valt er altijd iets te leren ,diegene die duizend excuses hebben om te laat te komen moeten teren op de UITlatingen van anderen , moet je je nog afvragen wie nu ernstig met de materie bezig is *?*

Ingaan op dit soort berichten doe ik niet meer Eddy, dat vind ik gewoon stom, voor ons en de mensen van het forum.

tip voor onderweg (op trail) laat je oude rasp die voor het grote onderhoudswerk te bot is geworden door een handige vriend in tweeen of drieen zagen, evebn met de vijl scherpe kanten eraf vijlen en voila klaar is je reisrasp!!

cindy altorf schreef op woensdag 18 november 2009, 0:53:


Wat een leuk idee zeg, dat iemand daar niet eerder op gekomen is!

Anja Seijn schreef op dinsdag 17 november 2009, 22:25:


Heel leuk om te lezen Anja, en zo kom je iedere keer weer een stapje verder.
In een groep rijden, met mensen die je niet kent, is weleens lastig ja.
Ook niet mijn favo ding. Of je moet een paar hele betrouwbare kopruiters hebben waar geen enkel paard voorbij komt.
Crisis.... ) Mijn hoedband is weleens geknapt... ook een steile helling op, alleen was ik even vergeten dat ik op een hittepetit Quarter zat...
Dan weet je meteen waar zo'n reet voor gemaakt is... speed dus.
Een helling opgalloperen is gewoon fijn om te doen en de ideale manier om het te leren hoor!

Mocht je hellingproof genoeg zijn heb ik hier nog een paar hele leuke in de aanbieding )

Groet,

Wil.

Vorige week zijn wij naar Golegã gereden, een stadje wat zo'n 90 km. boven Lissabon ligt, nét in de bergen, vlakbij Santarem.
Ieder jaar worden daar de grootste paardenshows opgevoerd met honderden Lusitano hengsten.
Er zijn markten met allerlei kleding, eten en drinken, veel landelijke streekproducten te koop, alle straatjes zijn helemaal in het teken van paarden en alles wat daarmee te maken heeft. Zelfs de straatnaambordjes zijn gemaakt van metalen paardjes.
Kortom: dé gelegenheid voor de Portugees om de allermooiste paarden te bekijken in Golegã, de bakermat van de Lusitano fokkerij!

Sommige fokkers wonen zelfs in Golegã, vlak daarvoor ligt de vallei van de paarden, waar alle fokmerries in kuddeverband over de uitgestrekte landerijen lopen.
Die in Golegã wonen, hebben de stallen aan huis. Deze zijn gelegen rondom een gigantisch groot plein. Er zijn een heleboel permanente showstands waar de meest prachtige hengsten en hun afstammelingen getoond worden.
Ik heb afstammelingen van de beroemde Portugese Veiga/Marialva-lijnen gezien, meesten schimmels trouwens maar nog veel meer ontzettend mooie paarden waar ik de afstamming uiteraard niet van weet.

Rondom het plein, wat een ontzettend grote rijplaats is, ligt een brede ovaalbaan.
De hele dag rijden daar mensen met paarden rond, ook aangespannen.

Je kunt het hier zo'n beetje bekijken:

http://www.horsefairlusitano.org/portugues/port.asp

De engelse versie doet het bij mij niet, maar misschien hebben jullie meer geluk!

Ook op YouTube zijn er zat filmpjes over Golegã te vinden.... leuk om eens te zien en de sfeer te proeven!

http://www.youtube.com/watch?v=NIOnsnd29bE

Door het hele stadje lopen de hele dag de hengsten heen en weer, meestal met volledig in stijl aangeklede Portugese dames en heren, ik heb zelfs amazone-zit voorbij zien komen. Maar ook prachtige authentieke rijtuigen met b.v. een drie-span ervoor.

Traditioneel betekent in dit geval dat zowat álles vierkant beslagen is, zwaar bit-spoorgebruik hoort er helaas ook bij. Traditioneel betekent ook dat er uitsluitend hengsten in de ovaalbaan lopen. Goed voor een gillend naar elkaar spektakel hoor! Geweldig om te zien, de sfeer te proeven en de meest prachtige paarden te bewonderen....

En nu nog AL m'n foto's uitzoeken.....

Groet,

Wil.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 18 november 2009, 0:45:



Wat jammer nou...
Het sprookje van Anja voelde levensecht.