Piet schreef op zaterdag 16 januari 2010, 11:27:


Met een bandage kun je geen been ontlasten. Je bandageert het goede been omdat het extra belast wordt. Dit been wordt extra belast doordat het "hoefzweer"been van de grond wordt gehouden. Met de bandage zorg je dat de doorbloeding niet stagneert, want door de kreupelheid is de beweging en daardoor de doorbloeding sterk geminimaliseerd.

Opala1997 schreef op zaterdag 16 januari 2010, 21:48:


Leg eens uit hoe je de doorbloeding stimuleert door een bandage?
En zou de doorbloeding niet juist sterker zijn, aangezien het gezonde been al het werk doet?

Isabel van der Made schreef op zaterdag 16 januari 2010, 21:51:
.

Het is de bedoeling dat de bandage een masserende werking heeft, vergelijk het met het zwachtelen van iemand met trombose, ter voorkoming dat je oedeem/vochtophoping krijgt. De benen doen geen werk omdat het paard met zoveel pijn amper van de plaats komt.

Opala1997 schreef op zaterdag 16 januari 2010, 21:57:


Ok. Nou ben ik er een voorstander van om het paard een degelijke pijnstiller te geven, aangezien ik beweging belangrijker vind dan de bijwerkingen van de pijnstiller.
En heb dus nooit een dergelijke bandage nodig gehad voor mijn paard.
Keerzijde van die medaille is, dat paard mechanisch hoefbevangen kan geraken, door teveel stress op de gezonde hoef.
Helaas weet niemand wat wijsheid is.

Ellen2 schreef op zaterdag 16 januari 2010, 14:45:


< knip >

Grappig; dat honden een grotere will to please zouden hebben dan paarden, dat herken ik niet. Heel veel honden hebben nmm een niet zo intense band met de eigenaar (of eigenaren). Veel honden gedogen de eigenaar en maken gebruik van de voordelen die de eigenaar aanbiedt (voedsel, gelegenheid om te bewegen en/of te spelen, e.d.). Veel romantischer is het in veel gevallen (dus niet in alle gevallen!) in mijn ogen niet.
Net als bij veel paarden en hun eigenaar komt dat meestal omdat de betreffende mens niet of onvoldoende weet hoe te communiceren met het dier, hoe het te motiveren om samen te werken, en hoe tegemoet te komen aan de behoeftes van het dier.

Ik heb jarenlang groepslessen en privebegeleiding gegeven aan hondeneigenaren met hun hond, en - naast mijn eigen ervaringen met paarden - een enkeling les/advies/begeleiding gegeven waar het een paard betrof. Ik zie eigenlijk geen verschillen als het gaat om de oorzaken van problemen, en ook niet als het gaat om het verklaren van successen (succes is dan dat eigenaar en dier beiden plezier hebben in het samen zijn en samenwerken).

Ik heb ook geiten, ezels en "huis"-varkens lief gehad en getraind (en doe dat nog steeds). Nu ik er zo over nadenk zie ik eigenlijk in die hele groep van dieren (paard, hond, ezel, geit, varken) geen fundamenteel verschil in hoe je een goede relatie opbouwt en/of in de "will to please"....
Hoe zien anderen dat? Heeft de gemiddelde hond over het algemeen een grotere will to please dan het gemiddelde paard? Of misschien definieer ik "will to please" anders dan anderen (Ellen?)

Tussen de regels door kun je wellicht al lezen dat ik niet geloof dat elk paard het liefst altijd samen met soortgenoten loopt te eten (of spelen of soezen). Ik geloof dat je met een paard (en een hond, geit, varken, ezel en ongetwijfeld nog veel meer dieren) wel degelijk een wederzijdse vriendschap kunt hebben, waarbij BEIDEN graag samen zijn en/of samen iets ondernemen. Het concept van vriendschap is niet voorbehouden aan mensen, je ziet het bij veel diersoorten. In mijn ervaring kunnen vriendschappen ook ontstaan tussen verschillende soorten, bijvoorbeeld een hond en een poes, of een paard en een mens.

grt,
Karen

Nils Vellinga schreef op zaterdag 16 januari 2010, 21:11:



Mijn ruin heeft 3 witte hoeven en 1 halve zwarte. Ik merk geen verschil tussen het wit en zwart.
Mijn vroegere smid (een echte) zei ook al dat dat geen verschil maakte...
Lena

Hans Arendse schreef op zaterdag 16 januari 2010, 16:43:


Ik heb je even terug gemaild.
Naast zijn geregeld kreupel lopen rechtsvoor doordat hij zo krom is , loopt hij nu toch echt heel anders.
De aspirine schijnt wel wat te doen , volgens mijn mannetje loopt Maike wat makkelijker , maar zweer is nog steeds niet uitgebroken...

Gr Esther

Hans Arendse schreef op zaterdag 16 januari 2010, 16:43:


Hoi Hans,

Zou je mij dat artikel ook kunnen mailen? Een van mijn paarden heeft vorig jaar (en nog steeds in kleinere mate) last van zijn achtervoet. Dat is ooit begonnen met een hoefzweer maar uiteindelijk heeft hij 3 maanden een ontstoken voet gehad... Lang verhaal.. dit was het in een notendop even... Maar ik volg dit dus met interesse.

Thanks alvast!

Groet,
Martina