Ik wil even reageren op: waar de kennis van de ruiter stopt begint zijn
grofheid. Deze kreet stond vroeger boven de deur bij manege Amelisweert in
Utrecht! Ik kwam daar altijd langs als ik naar mijn paard ging. Het was vlak
bij de toenmalige drafbaan in Utrecht. Het is zo'n 30 jaar geleden!!!! Leuk
die kreet hier weer eens terug te horen, en wat belangrijker is het is nog
steeds waar. Bij mij zelf merk ik dat het soms mijn "wil" is die in de weg
zit en een gevoel van onmacht, maar ook een kind wat in mij piept: ik doe zo
mijn best en nu lukt het toch niet! Door steeds weer te analiseren wat er
gebeurt en wanneer wordt het mij steeds duidelijker en overkomt het mij
steeds minder. Een interessante ontwikkeling.
Wat een leermeesters die paarden, he?!

Florien
www.stalrohan.nl

nynke van der veen schreef op dinsdag, 28 december 2004, 22:40:

.

Hallo Nynke

Zo ongenuanceerd vind ik het niet hoor de reacties, staat wel bronvermelding bij, en met googelen op jeneverbes vind je nogal wat. Jeneverbes staat bij de giftige planten. Op andere websites staat ook weer reinigende werking. Maarrrrrr... wij hebben hier sinds kort een paard staan dat vaak knoflook te eten kreeg, ook zo een bloedzuiverend middeltje, helaas is de bijwerking van vaak knoflook voeren bloedarmoede!!http://www.equisearch.com/care/nutrition/eqgarlic528/
Ook knoflook lijkt zo onschuldig. Ik vind het gewoon griezelig als ik bijv. op de site van de paardendrogist kijk wat er allemaal zo "goed" is voor een paard. Helaas zaten wij door de goedbedoelde knoflookgiften wel met een paard met ernstige bloedarmoede.
Ik vraag me ook af waarom en hoe je weet of een paard een schoonmaakkkuurtje nodig heeft? Hoe zie je aan de buitenkant waar het gebrek zit. Neem als voorbeeld weer dat paard wat sinds kort bij ons is. In de eerste instantie dacht ik aan een neurologische aandoening omdat ze soms door haar achterbenen zakte, en ze zwabberde. Toen kwam ik er achter van de knoflook, dus bloedonderzoek, en jawel hoor, ernstige bloedarmoede. Inmiddels gaat het weer stukken beter met het paard, ze heeft injecties met alle soorten ijzer en een hoop mineralen gekregen, stel dat ik dat paard om haar te ontgiften nu nog wat extra reinigende knoflook had gevoerd, of jeneverbes? Wat zou jeneverbes uithalen met een paard die in een hele slechte conditie is? Ontgiften kon dit paard zelf niet meer door allerlei tekorten. Zou ze dan juist het gif van de jeneverbes hebben opgeslagen?
Voor dit paard is het enkel van belang om allerlei natuurlijke grassen te eten, en de mineralensteen, meer stop ik er niet in hoor.
Ik denk dat je met dit soort middelen gewoon heel goed moet weten wat je doet, het gaat niet altijd op "baat het niet, dan schaadt het niet"

Groeten Esther

E. Buys schreef op maandag, 27 december 2004, 10:18:


Hoi Ellen
toevallig heb ik zo iets van de week zelf meegemaakt.
Mijn merrietje Harmke (komt de naam al bekend voor) heeft het voor mij tegen een ander paard op genomen.
Ik liep met Barev (een school voorbeeld dat castreren geen nut heeft qua gedrag)
een arabiertje dat een beetje verwaarloosd wordt door zijn eigenaresse. Harmke stond met een vriendin in de padock.
Toen ik langs de padock liep sprong Barev naar voren en trapte vol op mijn been Harmke zag het gebeuren duwde bijna Kaycera omver en vloog naar het hek, oren in dr nek tanden ontbloot.
Ik had Barev inmiddels weer rustig maar verging van de pijn in mn been dus besloot ik hem even in de padock te zetten en even bij te komen voor we weer verder gingen. Harmke stapte netjes op zij liet hem binnen en op het moment dat ik het hek dicht deed viel ze Barev aan. Harmke mag dan wel de kleinste en oudste op stal zijn maar de baas is ze.
Mn vriend heeft me meegenomen naar stal zodat ik even kon gaan zitten en is toen weer bij de paarden gaan kijken.
Toen ik terug kwam bij de padock joeg Harmke barev naar de hoek waar ik stond en daar moest ie blijven. Harmke liep een beetje door de bak te scharrelen maar zo gouw hij uit die hoek kwam werdt ie terug gedreven. mn vriend stond raar te kijken om dat ze dit daar voor niet had gedaan echt pas van af het moment dat ik daar bij ben gaan staan.
Harmke was echt heel erg boos op hem terwijl ze normaal goede vriendjes zijn.
Ik was echt heel erg trots op haar zeker omdat ze op de terug weg steeds zachtjes aan mn pijnlijke been snuffelde het was geen jaloezie dat ik met hem bezig was of zo, ze had echt door wat er gebeurd was.

Helena
die gelukkig alleen een heeeeeele grote blauwe plek en een schaafwondje heeft .