Collane schreef op zondag, 23 januari 2005, 17:14:


Hoi Collane, ook jij hartelijk dank voor je reactie. Dit is de kracht van deze lijst denk ik. Het feit dat jij ook al veel dingen hebt onderzocht verkort mijn studietijd weer een beetje

In mijn logica ging ik bv al mis, door niet, van de al van nature aanwezige stoffen uit te gaan, in een granenmix.

Rest mij nog de vraag welke granenmix jij nu voert.

Groetjes, Joost

De grootste vijand van de mens is zijn eigen verstand. In plaats van doelgericht de problemen van het leven tegemoet te treden en tot een oplossing te brengen laat het menselijk denkvermogen zich veelal gemakkelijk afleiden en op een dwaalspoor brengen

Enkelen van jullie hebben "going with your horse" opgevat alsof mijn paard altijd zelf bepaald waar hij mag gaan of staan, of zelfs dat de hekken van de wei wel los mogen staan ... een beetje verkeerd beeld van deze mooie en belangrijke manier van omgang met je paard.

Iedereen houdt rekening met de wensen van zijn paard, alleen de mate waarin we dat doen verschilt. En als het goed is hebben we inderdaad weinig kracht nodig om een jong paard te leiden buiten zijn weide of bak. Werl is het belangrijk te begrijpen waarom een paard buiten zijn wei moeilijker gehoorzaamd. Meegaan met je paard is dan 1 van de manieren, je paard trainen in altijd blindelings gehoorzamen is de andere manier. Iets er tussen in, dat is meestal de realiteit.

Is "going with your horse" gevaarlijk? Niet als je paard met jou mee gaat, als je dat vraagt en eist zonodig. En als een paard sowieso gevaarlijk is op een bepaald moment, dan is dat niet het goede moment om met hem mee te gaan, natuurlijk. Tenzij die manoeuvre hem het snelste weer onder je controle brengt.

Het principe van going with is, dat je meegaat met waar je paard heen wil en dat je paard met jou meegaat met waar jij heen wilt. En daarbij volg ik zo veel als mogelijk is mijn paard, en ben autoritair in mijn Nee, nu niet dit of dat, verzin even wat anders. Indien nodig neem ik het dus over, als mijn paard het zelfde zou doen, dat overnemen, dan kan dat natuurlijk niet, dat zou gevaarlijk zijn. Veiligheid eerst, dan kunnen we verder.

Een paard dat gestart wordt met going with, die nog niet weet, dat je meegaat met zijn wensen, die kan in het begin slechter gaan luisteren. Hij is immers gewend, dat als hij zijn zin wil hebben, hij de mens mee moet trekken. Dat duurt niet lang dit stadium 1 tot 4 keer buiten de weide wandelen enkele minuten zal genoeg zijn. En als hij dit weet, dat je bewust wilt volgen, dat wordt het wederzijds, en zal hij beter naar je luisteren als voorheen. Je hebt dan wel een ander paard, een paard dat niet meer blindelings volgt en zijn eigen voorkeuren aangeeft. Winst in mijn ogen omdat het vol zit met contact en communicatie en ik een paard heb die zichzelf is, gedreven door nieuwsgierigheid.

Going with begint meestal buiten de wei en buiten de bak. Omdat in de wei en in de bak, alles bekend is en zelfs saai is voor een paard. Binnen die veilige ruimtes is mijn paard alleen maar nieuwsgierig naar wat ik voorstel. Nieuwsgierig naar wat ik nu weer voor hem bedacht heb. De ideale situatie voor training zou je denken en daarom gebruiken we dit ook zo. Ik ken veel dressuur paarden die perfect alles kennen en doen, en waar je bijna niets mee aan kunt vangen, zodra ze de weg op gaan verder van huis. Hoe is dit mogelijk? Buiten de wei is een paard nieuwsgieriger naar zijn omgeving dan naar wat ik voorstel ... een hele andere situatie dus, als in de bak. Ik kan die nieuwsgierigheid gaan onderdrukken of ik kan daar in mee gaan. Een wereld van verschil.

Op ons stalling adres, tijdens een wandeling buiten, kun je beide extremen zien. Kinderen die hun paard elke vrije beweging ontzeggen, het mag nog niet naar links of rechts kijken. En Tessel en ik, die hun paard naar links en rechts laten zwalken, stil blijven staan, en de paarden overal een kijkje laten nemen. Met die strakke aanpak van die kinderen kom je sneller waar je wezen wilt en het paard vertrouwt geheel op de leider. Met onze aanpak komen we waar we samen willen zijn en vertrouwd het paard op zichzelf en op ons.

Het brengen buiten de wei, is op mijn initiatief, en elk paard gaat graag mee. Dan ga ik naast mijn paard staan, loop ik er voor, dan leid ik, of ik wil of niet, dat gebeurd gewoon. Er naast lopend is elke stap die ik doe en elke richting die ik op kijk, voor mijn paard een leidsignaal. Die het op wil volgen of niet ... dit is een soort vrije zone, waarin we samen keuzes maken. Ik volg mijn paard dus door te kijken naar zijn kijkrichtingen en ik kan beslissen tegelijk zijn richting op te stappen of een fractie eerder of later. Onder zadel doe ik hetzelfde met de teugels. Dit is dus een dans van samen bewegen, met op zijn best een wederzijdse eenheid van bewegen.

Heel ongemerkt kan ik dus mijn jonge paard verder van huis geleid hebben, dan waar het zich nog zeker voelt. Dat merk ik dan aan nerveusiteit en niet verder weg willen. Misschien dat een ander paard begint te rennen dan. Ur nam laatst in deze situatie de leiding over en rende in draf terug naar zijn maatje. De keer daarna was ik wat voorzichtiger om hem niet voorbij zijn grenzen te leiden. Onze paarden trainen we ook tot blinde gehoorzaamheid, enkel alleen op de spaarzame momenten als dat nodig is. Zoals niet grazen zonder toestemming en meekomen mijn richting en tempo op, als het touw strak staat. En ik ga liever niet verder van huis af, als mijn paard daar nog niet aan toe is. en met twee paarden komen we een stuk verder van huis af, deze eerste beginfase.

Michiel

Tycho schreef op zondag, 23 januari 2005, 17:50:


Hallo Joost,

Ook ik was je nog een antwoord schuldig. Wat Collane schrijft is ten dele waar, maar toch ook niet helemaal. In een granenmix zitten uiteraard een aantal 'natuurlijke' stoffen die het lijf van het paard nodig heeft, maar de verhouding is lang niet altijd 'optimaal' . Als je bv alleen haver voert, ontstaat er op den duur toch een scheve calcium/fosfor verhouding en als je er van uit wilt gaan dat het paard zoveel mogelijk alle voedingsstoffen moet binnenkrijgen, dan zul je toch aan toevoegingen moeten denken. Voor zwarte havermix wordt ook aanbevolen een mineralensupplement bij te geven.
Ook en mengsels van andere granen, geeft op den duur een scheef beeld en het ontbreken van bepaalde gewenste voedingsstoffen.

Het is voor een normaal mens haast niet te doen om uit te dokteren wat er in de dagelijkse portie aan 'basis vitaminen en mineralen' moet zitten. De Subli Granenmix plus heeft een klein vitaminekorreltje door het graan gemengd waarmee de dagelijkse behoefte gedekt wordt.
Het korreltje, waarin de vitamines/mineralen 'verpakt' zitten, is van niet gemodificeerd sojameel.
Natuurlijk wordt er in zo'n geval altijd met een gemiddelde gewerkt - ik heb op dit forum maar al te vaak beargumenteerd dat de hollandse weitjes en ook het hooi niet per definitie 100% van de voedingsstoffen bieden. Het verschil tussen bemest en onbemest grasland geeft qua voedingsstoffen al een ander beeld.

Ik vind wel dat het grootste deel van de paardenvoeding moet betsaan uit ruwvoer ( gras,hooi) en dat bijvoeding slechts met mate gegeven moet worden. ( Algemene richtlijn voor een niet al te hard werkend paard: 80-20%)

Ik vind ook dat je kritisch moet kijken naar toevoegingen zoals schroot (wordt in brokken gebruikt) en naar samenstelling ( bv genetisch gemanipuleerde granen). Wat je in een eerdere post benoemde: vismeel of dierlijke vetten zijn absoluut niet meer toegestaan in paardenvoeding - er is niet één fabrikant meer die dat gebruikt. En er wordt behoorlijk streng op gecontroleerd.

Er zijn verschillende interessante boeken over het onderwerp voeding ( o.a. van Dr Anneke Hallebeek) die goed leesbaar zijn, zelfs als je geen voedingsdeskundige bent. :)

Groet, Marianne

Marianne schreef op zondag, 23 januari 2005, 17:41:


Zeker interessant, maar ik kom er niet verder mee want heb er geen verstand van - mijn vraag was toch niet zo moeilijk? Ik zal 'em nog es stellen dan:
Zijn er specifieke plaatsen aan te wijzen waar je niet een halster of hoofdstel overheen moet doen? Zo ja, waarom en waar kan daar redelijk gezagdragende bronnen voor vinden (en ja, dat mag voor mijn part een chinese hooggeleerde zijn!).


Nee, ik zou zeggen: bestaat niet als het ondanks desperate pogingen (wat nmm tot ver in statistische manipulatie voert) tot testen alsnog niet blijkt te werken.

Me dunkt, dat ik me aldoor gematigd heb opgesteld t.o.v. van wat homeopathie genoemd wordt, zoals bijv. in mijn poging nog mogelijk werkende verdunningen inzichtelijk te maken.


Dat schreef ik toch ook? Of ik het nu wel of niet begrijp, wil ik het "anatomische" (in de allerbreedste zin van het woord) laten afhangen van resultaten en constanten daarin.

Mij allemaal best dus. Maar dan kan een expert cq. vakman/vrouw me toch ook wel zo uit het blote hoofd vertellen waar je, als je dan toch de moeite neemt een zo optimaal paardvriendelijk communicatieding te bedenken, op moet letten?


Kunnen we ons hier nu echt nooit aan logica houden?
Groeten, Egon

Tycho schreef op zondag, 23 januari 2005, 17:50:


Geen dank! :)

Ik voer Equi sanum granen mix 'puur natuur'. Voor een groot paard is een 1/2 tot 3/4 kg per dag ruim voldoende. Maar dat geef ik mijn paard nog niet eens.

Groetjes Collane

I

Marianne schreef op zondag, 23 januari 2005, 18:15:


Mijn mening is dat er helemaal niet zo krampachtig gedaan hoeft te worden met vitaminen als de voederfabrikanten je willen doen geloven. Praktisch alle vitaminen worden door het paard (of zijn darmflora) zelf gemaakt, toevoegingen zijn dan ook praktisch niet nodig. Volgens Dr. Rooney, een vooraanstaande professor in de veterinaire geneeskunde, bestaan de meeste vitamine-gerelateerde problemen bij paarden niet door een tekort maar door een overschot aan vitaminen!

Op dit forum heb ik de vraag al vaak gesteld wat je paard nu precies tekort komt wanneer je hem gewoon zijn natuurlijke voeding geeft: gras/hooi/mineralenblok, en je niet laat opjutten door de voerfabrikanten. Tot nu toe heeft niemand me kunnen uitleggen wat de paarden tekort zouden komen. Steeds meer mensen (waaronder ikzelf) ontdekken dat die toevoegingen slechts een doel hebben: het spekken van de beurs van de voederindustrie. Mijn paarden krijgen inderdaad geen toevoegingen, geen "krachtvoer", en zjin kerngezond en zien er goed uit. Bij een van onze paarden is zelfs een jarenlang probleem (zomereczeem) spontaan verdwenen nadat we alle toevoegingen uit het menu schrapten.

Dit hele voergedoe is net zo'n psychische drempel als het bekappen van je paard: Sommige mensen zijn maar niet te overtuigen dat het zonder hoefijzers kan. Ze willen het niet eens proberen. Hetzelfde met voedsel: Velen denken dat het niet zonder toevoegingen kan maar hebben het eigenlijk nooit geprobeerd.

Groeten,
Frans

Marianne schreef op zondag, 23 januari 2005, 10:35:


Ohhh Ik hoop met je mee!
Gr Caroline

Marianne schreef op zaterdag, 22 januari 2005, 21:44:


Ik weet het niet,
Wij hebben nu ook zand, alleen het probleem is dat er ook op gemest wordt, de mest kan redelijk goed weg geschept worden maar toch wordt het vooral met natte tijden erg vies van urine en mest.

Ik zou het liefst beton of grote tegels hebben. Het is wel een kleine paddock; ongeveer 5x3 met een open container.

Gr Caroline

Caroline schreef op zondag, 23 januari 2005, 19:29:


Gewoon een uitloopje dus.
Wat je nmm zou kunnen overwegen is keitjes o.i.d.
Juist de onregelmatig-hobbelige bolle oneffenheden van keitjes zijn heel goed voor de benen en hoeven.
Probleempje erbij is natuurlijk het schoonhouden, wat op te lossen is met een hogedrukreiniger

Groeten, Egon

Marianne schreef op zondag, 23 januari 2005, 17:50:

ik bedoelde of je ook wist hoe hoog je moet springen in klasse b met een d pony volgens mij 80 maar omdat het een spelletjes dag is mischien 70 mischien wist u dat maar ik spring nu het vaakst 80 met hem
groetjes rianne

Hallo!

Wij hebben een groot probleem met ons verzorgpaard. Ze is 2,5 en practisch onbehandelbaar. Ze valt je aan als je bij haar in de wei loopt, of als je haar vast wil pakken of gewoon zonder reden. Je kan haar niet longeren want ze blijft gewoon staan en reageert nergens op. Ze had nog niemand geraakt met het aanvallen, maar vrijdag heeft ze 1van ons toch geraakt. Het begint wat gevaarlijk te worden allemaal. Het is een kwpn merrie. Ik heb gister al wat rond gekeken en al verscheidene reacties gehad via een oproepje op marktplaats. De eigenaar denkt dat ze hengstig is en wil haar laten dekken en wel deze week al. Nou zijn er mensen die zeggen, dat het daar inderdaad aan kan liggen en dat dat een goede beslissing is. Maar er zijn ook mensen die zeggen dat het daar nog veel te vroeg voor is. Heeft iemand hier misschien ook een mening over en misschien wat advies?? Als je meer informatie nodig bent vraag gerust! Alvast bedankt!

m.v.g. Anika

de Haan schreef op zondag, 23 januari 2005, 20:37:


Waar woon je, misschien kan ik eens komen kijken, of helpen?