Of heel goed langs de weg blijven kijken. Ze worden nog wel eens achter gelaten. Zo heb ik er 6 ¨verzameld¨. Soms met een hoekje er af en het zijn allemaal verschillende, maar dat maakt mij niet zo veel uit.

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

Ik heb vroeger met de verjaardag van mijn paard altijd een vlaggetjes slinger in het land gehangen. Ook strak gespannen afzet lint maakt erg leuk geluid en kom je ' in real life' ook nog wel tegen.

Hoi Danielle,

Je bent echt heel goed bezig hoor! Vooral de druk van het rijden eraf, en veel meer gericht op onstpanning en plezier. Wat je al rijdend met hem doet kan je ook los in de bak doen, om de pionnen heen, over balkjes stappen. Ik heb op zolder van de stal zo'n grote blauwe bal gevonden, en ben Fyo nu aan het leren om hem met zijn neus weg te duwen. Erg leuk, lekker spelen = ) Hoe meer variatie, hoe beter.
En de afweging van een andere plek... Zolang je weet dat je paard er echt gelukkig is, is het goed denk ik. Maar lastig blijft het.

Veel plezier!
Groetjes Femke

Coralie schreef op maandag 27 september 2010, 21:43:


of ik heb het niet onthouden. Er komen zoveel mensen en paarden voorbij op het forum, krek dat ik niet alle verhalen onthou en al helemaal niet de details.

Hallo iedereen,

Hoe doen jullie dat, rijden (nu ja, veel stappen en af en toe een hobbeldrafje hoor ) met je merrie terwijl je veulen ondertussen als een gek door de bak stuift en bijna tegen je op botst? Ik zou ook heel graag weer een keer een buitenwandeling maken. Maar behoort dat tot de mogelijkheden met zo'n kleine stuiterbal erbij?
Momenteel beperk ik mij tot grondwerk en kleine stapritjes met mams in de bak. Bij het grondwerk loopt mijn veulen rustig mee of gaat zo z'n eigen weggetje. Maar van zodra ik in het zadel zit, dan loopt hij echt als een gek te crossen. Verder is het echt wel een reuzeleuk kereltje. Hij laat zich heel fijn borstelen, voetjes optillen, aan een halstertje meelopen achter mams en hij respecteert intussen ook mooi mijn ruimte.

Groetjes,

Debbie.

In tegenstelling tot mijn vorig bericht nu eentje met een heel andere strekking. Een gedeelte uit een mailtje dat een aardige mevrouw me stuurde naar aanleiding van het volgen van de NB cursus.
Ik denk dat het gevoel van cursisten bij mijn collega's niet anders is, zij geven op dezelfde manier les.

Beste Piet,

eerst en vooral nogmaals dank voor de bijzonder leerrijke zaterdag. Ik heb nog maar zelden zo tevreden geweest over een cursusdag en raak er niet over uitgepraat tegen vrienden, collega's en kennissen. Ik hoop dat ik in de toekomst nog veel andere mensen kan overtuigen om hun paard ook natuurlijk te bekappen.

Daar groei je een meter van, van zulke berichtjes

"Go to humans for opinions, but horses for answers"

@Will, weet ook niks te zeggen. Er zijn zoveel sukkels!