Nick Altena schreef op vrijdag, 4 februari 2005, 0:42:


Geeft niet.
Kan helaas geen foto's plaatsen, heb geen digi. Dan zou ik eerst foto's moeten maken, laten ontwikkelen, scannen, enz. tegen die tijd dat ik dat allemaal voor elkaar heb, zouden die flares 2 keer zo groot zijn.
Heel misschien kan ik er 1 van iemand lenen...

Sarah schreef op vrijdag, 4 februari 2005, 10:12:


Beste Sarah,

De reaktie op de mugjes is secundair, NIET primair, ongeacht waar het paard geboren is! Maar vooral IJslanders, Fjorden e.d. krijgen hier in vergelijking met hun "thuis" veel te rijk eten en kunnen dat niet verwerken. Er ontstaat jeuk, van binnen uit, door opgehoopte afvalstoffen die door een defect in de spijsvertering en een over-reaktie van het immuunsysteem niet via de nieren en de lever worden afgevoerd. Door UV-stralen van de in de lente sterker wordende zon krijgt het paard meer jeuk, zweet bepaalde stoffen uit, vooral op de manenkam, de staartaanplant en rond de navel. Dat jeukt, ze gaan schuren, en dan komen de mugjes de zaak nog even verder verzieken. Je ziet ook vaak dat een paard met zomerexzeem buiten de kudde gehouden wordt, de rest wil er vaak niet in de buurt staan. Natuurlijk helpt het als je een deken over doet, maar dat geeft geen OPLOSSING van het probleem, het is symptoonbestrijding.
Belangrijk is om ook SOBER te voeren, goed hooi, liever geen kuil, en een heel klein beetje volle granen als "toetje". In elk geval nooit brok, daar zitten allemaal restprodukten in, overgoten met melasse (suiker!) om het nog een beetje eetbaar te houden en de hele handel is verhit geweest, dat maakt de eiwitten bijna niet meer te verteren voor een paard.
Wat inderdaad goed is, is het soepel houden van de manenkam, met b.v. ongeparfumeerde baby-olie o.i.d., dat trekt er lekker in.

Groetjes, Nynke

Piet schreef op vrijdag, 4 februari 2005, 11:53:


Goed, ik heb nu even geen foto bij de hand. Maar als ik het met plaatjes van hoefstanden vergelijk dan zou haar voetas gebroken zijn ins het hoefgewricht naar buiten.
Hoe haar hoefbevangenheid ontstaat weet eigenlijk niemand een exact antwoord op. Ook al hou je haar schraal, ze raakt 2x per jaar hoefbevangen, 1x in januari en 1x in mei. Net na het begin en eind van de ruiperiode. Daardoor denk ik dat de ruiperiode meespeelt. Haar hele bloedwerk is onderzocht en ze hebben niets kunnen vinden (ook geen Cushing's Disease).
Oké, of het geheel weg is weet ik niet, maar ze vertoond het (qua pijn) dan normaal gesproken niet meer. Het verloop is ook elke keer anders. Vorige keer (mei 2004) vertoonde ze het door te steen weven op stal, heen-en-weer op haar voorbenen, deze keer door heeeeeel erg kort vanuit haar borst te lopen. Nu is dat korte weg, alleen vertoond ze dat rare gedrag nog bij drempels, afstapjes en hellingen.

Peter Donck schreef op donderdag, 3 februari 2005, 7:22:

HannahFroukje schreef op vrijdag, 4 februari 2005, 9:19:


> Da's wel handig dat je paard stil kan staan voor het aanspannen.

Heel rustig aandoen, je moet maar denken dat je alle tijd in de wereld hebt,
Als je het tuig heb, optuigen en dan in de bak werken en eventueel ook aangespannen in de bak als die groot genoeg is, dat geeft nog wat extra zekerheid.

Loes

Hoi allemaal,

Mijn naam is Carla en heb intresse in natuurlijk hoef bekappen.
Aangezien ik weet dat hoefbekappen zwaar werk is doordat ik op de prakteikschool in Oenkerk koeien hoeven heb bekapt vraag ik me af of het verstandig is om aan een cursus te beginnen.
Ik had moeite om de hoeven door te snijden. En bij zwarte hoeven nog moeilijker.
Ik ben bang dat ik de kracht mis en het geleerde niet in prakteik kan uitvoeren. Dan heb je een dure cursus voor niets gedaan. (duur in de zin van alles bij elkaar optellen.... boeken, cursusgeld, materiaal aanschaffen en het er heen reizen.)
Ik was al niet zo sterk en ben nu ook niet goed in conditie, omdat ik 2 jaar geleden een fitale depressie in ergere zin heb gehad. Dus ik lag fitaal....of wel lichamelijk helemaal plat.

Vriendelijke groetjes Carla