Marijke schreef op maandag 29 november 2010, 20:17:

Wat is eigenlijk het verschil tussen geel en bruin lijnzaad?

De kleur en het blauwzuur. Van wat ik gelezen heb bevat dit geel (of blond) lijnzaad geen of veel minder blauwzuur (de een schrijft dit, de ander dat wat blauwzuur betreft) dan bruin lijnzaad en zou daarom niet nodig zijn om te koken.

Wat jij omschrijft als een smerig smakende boom moet ik ten zeerste ontkrachten hoor Nils.
Nadat we hadden ontdekt dat het onheil met die bomen te maken had heb ik zelf (misschien niet zo verstandig) van de schors en de bladeren geproefd.
Wel, het smaakte heerlijk.
Het heeft iets van bittere marsepijn of zo.
Bijgevolg kan ik er makkelijk inkomen dat de paarden na het ontdekken van dat aroma op anderhalve tot twee dagen een massa van die schors hadden opgesmuld.
Een oorzaak?? Waarschijnlijk vonden ze het gewoon erg lekker?
Ze hebben echt niks tekort hoor. Prima hooi uit een natuurgebied, elke dag vers water, legio likstenen, kudde, ...

Koen

Nils Vellinga schreef op maandag 29 november 2010, 21:11:


Ik weet absoluut zeker dat hij te dun was. Nog niet echt mager hoor. Maar hij kon gewoon niets meer eten. Heb zelfs op het punt gestaan om hem in te laten slapen.

Meet/weeg jij je paard?

Stephanie Pots schreef op maandag 29 november 2010, 21:15:


Dat zou ik misschien kunnen vergelijken met de grasbrok en bietenpulp die ik geef. Die emmer gaat ook niet (meer) in een keer leeg.

ik heb een keer een filmpje gepost (maar vind het niet meteen meer terug) waarin toch vrij simpel uitgelegd wordt hoe je kunt nakijken of je paard echt te vet is, een beetje mollig, gewoon op gewicht, schraal of ronduit mager.

t kwam er op neer dat je eerst enkel de hals bekijkt en die een punt op een schaal van 1 tot 5 geeft (1 is uitgemergeld, 5 is stijve dikke manenkam met vetophopingen). dan bekijk je de romp en geeft die een score (Ribben, heupen of zelfs schouderbladen zichtbaar is dan 1 en Tonrond en zelfs amper ribben kunnen voelen mits flink gepor is 5). tot slot bekijk je het paard nog een keer vanaf de achterkant en geef je dat ook weer een punt (1 is een steil afdak, met opliggende ruggengraat), 5 een appelvormige kont waarin de ruggengraat verzonken ligt)

scoort je paard over de hele lijn te hoog, dan is hij vet. heeft hij bv enkel een wat zwaardere hals, dan is het niet zo zorgwekkend. omgekeerd kan het ook zijn dat je bij dat specifieke paard altijd de ribben een beetje ziet, maar dat hij wel een voldoende volle hals heeft en geen schrale kont. in zo'n geval moet je dan ook niet meteen roepen dat dat paard te mager is.

@Anja,
Mijn paarden worden pn gevoed en wij kennen alleen het gevecht om geen dikke trommen te krijgen terwijl enkele jaren geleden een warmbloed bij ons stond waarbij dat echt niet lukte en bijvoeden (wel met gerst en geen rommel) een must was. Je mening over het gevaar van terug te vallen op paardjes onder dekentjes op stal als ieder op zijn gevoel afgaat, daar kan ik inkomen. Alleen wil ik wel opmerken dat het niet mogelijk is om een paard volledig natuurlijk te houden in onze omgevingen. Een paard dat op een vlakke wei staat en niet de mogelijkheden heeft verder te trekken naar ofwel meer beschutte plaatsen of niet kan op zoek gaan naar extra aanvulling van oa boomschors, bladeren of wat meer is leeft helemaal niet natuurlijk. Als wij blijven uitgaan van zijn natuurlijke behoeften ivm bewegen, voeding en zoveel mogelijk de werking van zijn systeem proberen te beantwoorden dan denk ik dat we vrij natuurlijk bezig zijn. Dan bieden we toch enkel daar waar wij er niet aan kunnen beantwoorden wat comfort? Ik denk dat in werkelijkheid in wilde kuddes elk jaar in strenge weersomstandigheden er paarden niet overleven en vroeger sterven en ze misschien langer hadden geleefd als we die wat comfort hadden kunnen bieden. Als ik in de zomer geen insectendeken met masker en al opzet dan worden mijn beesten hier gek. Ze kruipen er als het ware gewoon in want ze weten dat ze dan van die insecten af zijn. Ik zal ze ook nooit een winterdeken opdoen en zeker niet in het najaar maar eerlijk gezegd ik heb hier nog nooit eentje weten kou lijden maar stel dat op een gegeven dag hier een oudje loopt dat zich niet meer warm krijgt zal ik niet twijfelen enz. Zo heb ik het moeilijk als het zoals in de maand Augustus dag en nacht klettert en ze op de zomerwei niets anders kunnen kiezen dan onder een boom met de voeten in het water of iets hoger maar de volle laag. Buien vind ik niet erg maar die zondvloed!
Enfin je al schrijvend uitdrukken op een kort stukje lukt niet altijd naar wens maar hopelijk geeft het toch een beetje mijn mening weer.
grtjes
Myr

e m kraak schreef op maandag 29 november 2010, 21:01:


Ligt eraan hoe je kijkt, Egon....
Maakt me geen snars uit of ik watjespaarden heb. Ze zijn me allemaal even lief en als er één iets meer nodig heeft dan krijgt-ie dat. Hoofdzaak is dat ze blij en monter uit hun ogen kijken en verder gezond ogen. Dat lijken ze wel te doen dus maak ik meer niet druk over.

Weet je, toen ik mijn eerste kind kreeg, 22 jaar geleden, heb ik hem in een slaapzakje zonder mouwen (wel gewatteerd pyamaatje natuurlijk) in zijn Prénatal kinderkamertje laten slapen. Om hem zoveel mogelijk weerstand te laten kweken. Wist ik veel toen. De vierde (en jongste) van het stel sliep lekker bij me in mijn warme bedje tegen me aan geplakt, die hád geeneens meer een eigen kinderkamertje want dat was helemaal niet nodig. Daartussenin heb ik een hele weg afgelegd om zelf ook te rijpen en inzicht te kweken in wat ik belangrijk vond in mijn taak als ouder. Nu zie ik de betrekkelijkheid ervan.

Zo is het ook met mijn paarden gegaan. Die eerste jaren dat ik zelf de verantwoordelijkheid over mijn paarden droeg kon ik behoorlijk switchen van 't één naar 't ander, zaken uitproberen, toch maar weer anders doen omdat-het-toch-niet-werkte (of juist wel) en nu, zoveel jaren later maakt het me geen zák meer uit om een deken op een rillend paard te leggen en ga ik me daarover niet meer verantwoorden. Of dat maandagochtenproduktie is, superbloedlijn of asbakkenras vind ik niet belangrijk. Maar wat ik wél belangrijk vind ik dat ik kan zeggen dat ook ik gegroeid ben hierin en dat mijn paarden het zo slecht niet doen verder.....

Groet, Pien

Kynshiri schreef :


Kun je dat filmpje nog ergens terugvinden? Interesseert mij ook namelijk.

Groet, Pien

e m kraak schreef op maandag 29 november 2010, 21:01:


Mwah, oproerkraaier. Bij jou liggen je paarden in bed en jij bent er met een getrouwd. Als je het zelf kunt leven en het anders laten zien heb je recht van spreken ander ben je niet méér dan iemand die olie op het vuur gooit, Egon.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 29 november 2010, 22:14:


Is het deze, heb h'm bij mijn bookmarks staan?

ttp://www.youtube.com/watch?v=NvDKgzWDS8I&feature=channel

groetjes Rita
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Pas als de laatste boom gekapt,
De laatste rivier vergiftigt,
De laatste vis gevangen,
Pas dan zal de mens vaststellen ...
dat je geld niet kunt eten ....

Merel Stoffers schreef op maandag 29 november 2010, 20:54:


Helemaal eens dat je dit storender vindt, in sommige gevallen zou je het zelfs misdadig kunnen vinden. Zo heb ik deze zomer mijn paarden ook een paar uur op stal gezet ... dat is vloeken in de kerk hé ... zelfs in de schaduw werden ze gek van de beesten en in de zon gingen ze kapot van de warmte ... ze wisten niet hoe hard ze door het hek moesten rennen en vlogen bijna letterlijk de stal in, de koelte ... een paar uur later gingen ze vol goede moed en zichtbaar opgelucht weer naar buiten. Voor mij zijn dit de uitzonderingen die de regel bevestigen, dus bij extremen. Dus als het dagen pleurt van de regen, heb ik er helemaal geen moeite mee ze effe lekker te laten drogen ... helemaal niet. Zeker nu er zo'n piepveulentje van 5 maanden bij loopt. Net nog even gaan voeren en Roosje ligt lekker te knorren in de sneeuw, voelt heerlijk warm en ziet er gewoon tip top uit.
Wat Pien ook schrijft, je ziet het aan ze als ze goed in hun vel zitten, ook al zijn ze kleddernat ... ze hebben glans in de ogen en tonen "fris" (weet niet hoe je dat op papier anders zou moeten uitleggen) ... een ziek, verzwakt of niet lekker in zijn vel zittend paard oogt heel anders en ja ... dan interesseert het mij ook geen moer om te doen wat nodig is om dat paard weer glans te laten krijgen en weer "fris" uit de ogen te laten kijken. Welzijn staat voorop, maar betutteling ligt altijd op de loer ...