Dag allemaal,

Ik heb een vraagje en ik hoop dat jullie mij kunnen helpen. Ik ben momenteel mijn shetlander op natuurlijke wijze aan het bekappen, en het begint aardig te lukken... Ik heb ze nu tweemaal bijgewerkt (enkel geraspt) in evenveel weken maar heb de hoefwand (aan de kwartieren en de hielen) nog niet op de juiste lengte gebracht (ze waren erg lang zoals je ziet op de foto's).
Nu heeft Bollie X-benen en ik heb het idee (ik zeg idee) dat dit niet betert met het natuurlijk bekappen, heeft hier iemand ervaring mee??? Kan ik er iets aan doen???
Op deze link vinden jullie een aantal foto's van Bollie en zijn hoeven http://users.skynet.be/bollie/page2.html.

Groetjes,
Liesbet

Diestelmans Liesbet schreef op zondag, 6 februari 2005, 22:02:

Linken blijken niet te werken, maar knop homepage blijkbaar wel.

Nick Altena schreef op zondag, 6 februari 2005, 18:34:





Nick, uit deze posting lees ik toch vooral dat je gewetensbezwaar wordt ingegeven door pijnvrees voor je portemonnee. Ik had verwacht dat dierenwelzijn bij jouw op de eerste plaats staat.
Als gewetensbezwaar zou bijdragen om onder financiele verplichtingen uit te komen, dan kun je rekenen op vele medestanders. En niet alleen in het geval van chippen van paarden.
Financiele gevolgen die worden gekoppeld aan de chip hebben niets met gewetensbezwaar te maken. Het doet zelfs afbreuk aan zinnige argumenten die tegen het chippen kunnen worden ingebracht.
Het zou beter zijn om duidelijk te maken wat er precies tegen het inbrengen van een chip is waarop het gewetensbezwaar kan worden gegrond.
Voor een goed begrip: Ik zie meer voordelen dan nadelen van chippen. Maar een irisscan zou toch mijn voorkeur hebben.
Groet
Hans

Piet schreef op zondag, 6 februari 2005, 21:04:


Heb je tekeningen of foto's van een regen- en een compostworm. En hoe kom je aan compostwormen. Belanden die net als regenwormen vanzelf in de mesthoop. Mijn mesthoop zit altijd vol met wormen, maar wat voor wormen zijn dat dan?

Moniek

Spirithorses schreef op zondag, 6 februari 2005, 19:43:


Hallo Pien,

Heerlijk.. zo'n enthousiast verhaal. Ik ben aan het zoeken naar een methode om leuk te werken met mijn paard en jouw verhaal zorgt ervoor dat ik ook zeker meer informatie over het clickeren ga lezen. Welke methode ik ga kiezen weet ik nog niet. Ik ben nog maar een beginner in paardenland en moet nog heel veel leren. Zelfs de basisprincipes van het rijden heb ik nog niet onder de knie. Ik weet dan ook niet goed wanneer je met zoiets kunt beginnen. Ik moet natuurlijk wel eerst zelf goed weten waar ik mee bezig ben. Wat ik wel weet is dat ik me het meest aangetrokken voel door zaken als: natuurlijk, zonder hulpmiddellen, op 'blote voeten'. Mijn paard is op 4 oktober van de ijzers afgegaan en sinds deze week rijd ik met een boomloos zadel. Ook wil ik van het bit af. Maar alles op z'n tijd. Ik heb zelf ook tijd nodig om te leren. Met iedere keer een stapje verder kom ik er ook.

Groet,
Ineke

Ineke Klootwijk schreef :

Ach ja, alles op zijn tijd. Ik vind dat je al heel leuk bezig bent hoor !!!!

Ik zag niet heel veel in het clickeren maar ik vond dat ik het eerst eens moest uitproberen voordat ik mij een mening kon vormen.
Al na 5 minuten vond ik het een zeer uitdagend spel tussen mij en BD, waabij zij meer aangaf dan ik gewend was van haar en dat triggerde mij om verder te zoeken naar leuke dingen.

Ik denk niet dat clickeren een op zichzelf staande methode is, ik zie het meer als een aanvulling op het bestaande. En ik weet nog helemaal niet hoe ik ermee verder ga, maar feit is wel dat mijn paard er heel veel lol in had en dat dat met die beloning echt wel meeviel. ik wil het ook op de andere paarde gaan proberen, gewoon eens om te zien hoe ze daar afzonderlijk op reageren, ook de meer opdringerige als het op voer aankomt......Groet, Pien

Hans van Keeken schreef op zondag, 6 februari 2005, 22:10:


Vertel mij dan eens van de voordelen.

Zover ik weet en voorgelicht ben door de correspondentie van o.a. de minister aan de 2e kamer dient de chipperij (hetgeen in ambtelijke termen IDENTIFICATIE doch niet registratie is) slechts als enig houdbaar harde argument de medicament-contrôle aan de slachtlijn.
Des te vreemder vind ik het dan dat eenieder die wat voor andere optie dan ook (destructie, crematie, weet-ik-wat) kiest i.p.v. slacht toch gehouden wordt aan een voor die categorie totaal nutteloos systeem.

Groeten, Egon

Spirithorses schreef op zondag, 6 februari 2005, 19:43:

knip
knip

Hahaha, was weer mooi weer he vandaag....
Ben dus ook maar weer eens aan de gang gegaan.
De wond van Miranda is geheel genezen dus maar weer eens zien hoe ze liep...
Nou heb ik zoals sommige weten een paar weken terug al eens geprobeerd te clikceren met Miranda omdat ik wilde zien hoe snel ze dit door had.
Dit was na aanleiding van wat ik ergens gelezen had dat met een merrie leren moeilijker zou gaan dan een hengst of ruin.

Zo´n 3 weken terug dus voor de eerste keer met Miranda in een stal aan de gang geweest.
Denk dat het voor mij moeilijker was dan voor haar....moeilijk om te zien of ze het nou door had of dat ze in de targethand ook op zoek was naar dat stukje wortel.
Of het dus bewust aan tikken was of op zoek naar eten dus.
Ben toen niet lang doorgegaan, maar een in stukjes gesneden winterpeen lang, uit angst dat ik wat verkeerd deed, en die is snel op hoor...

Nu met mooi weer en ook bij de paarden aangekomen besloot ik eens te kijken of ze inderdaad nog wat wist van de vorige keer.
Ook hier nu alle vrijheid, het gras langs de kant van de buitenbak, Haar vriendje Moonlight, met mijn vrouw daarop die bezig was, 2 kinderen al spelend in de bak...en wij zelf dus....Miranda en ik , allemaal in die buitenbak...afleiding genoeg dus, ook al vanwege de aanwezige pauwen ,kippen, honden en katten die overal opduiken.

Na 2 maal een beetje geholpen te hebben, de hand dus wel heel dicht bij de neus, bleek echter dat ze nog wel degelijk wist hoe dit spelletje vorige keer ging.
Na een aantal maal dit gedaan te hebben heb ik een ander target genomen dan mijn hand...een witte stok die je ook gebruikt om iets af te zetten met lint.
Dit omdat ik dat makkelijk zonder bukken overal kan achterlaten waar ik wil.(een pion/baksteen moet je neerzetten en dus bukken....)

Aanwijzen...en ja hoor...ook dat had ze al heel erg snel door.
Ff pauze genomen en op een afstandje staan kijken naar het andere paard...die was wat druk en ik wilde zien waardoor dat kwam.
Miranda zag dit niet zo zitten en maakte me al snel duidelijk dat ze wel verder wilde.
Nog even met de stok bezig geweest en uiteindelijk besloten om te stoppen.
Een duidelijk stopteken heb ik haar natuurlijk nog niet geleerd maar ben buiten de bak gaan staan en daar zeker een kwartier geweest.
Miranda stond intussen gewoon rustig naar het andere paard te kijken en natuurlijk bij de kinderen.
Toen ik terug kwam merkte ik wel dat ik continu contact had met haar...ze bleef me volgen waar ik ook ging staan.
Achter haar...waar dus eigenlijk een dooie hoek zit ....draaide ze zichzelf gewoon om tot ze me weer zag.
Heb haar niet geroepen maar ze kwam toch zelf aan zetten.
Uiteraard dacht ik...daar moet ik gebruik van maken ...das makkelijk in de wei...hoef ik niet meer te wachten tot ze uitgedold is...dat kan nml. nog wel eens ff duren.
Ze komt eigenlijk zelden meteen naar me toe als ik de wei in kom en als je niet al te veel tijd hebt is dat soms niet prettig als je toch wat wil doen. (hoefonderhoud bijvoorbeeld)
Geklickt dus op het komen....beloning...verder weg gaan staan en geroepen...en ja hoor , daar kwam ze aan huppelen..
Na een aantal keren dit op een simpele vinger beweging geoefend ipv. stem...ook dat had ze snel door....
Uiteindelijk gestopt, haar nog een lekkere wortel gegeven en de bak weer verlaten...

En toen...ging ik de mist in....
Ik dacht nml. haar nog ff te laten lopen zodat ik een beetje kon zien wat er nog van haar soepele lijf over was na een half -¾ jaar niks meer doen.
Normaal gesproken doe ik alles op stem...als ik zeg stap dan gaat ze ook, draf,galop en halt ...alles op stem zonder verdere hulpmiddelen.

Nu echter zie ik dat ik een totaal ander paard heb....zonder opdringerig te zijn blijft het bij me...waar ik ook ga of sta...ze staat er bij.
Das natuurlijk heel mooi...maar van enig lopen kwam dus niks van.

Das nou ook net het moeilijkste, hek inmiddels begrepen van Piet, wat er bij komt kijken....het paard van je weg sturen.

Tja...nou kan ik kiezen...stoppen met klickeren...of ......juist....het wordt dus stoppen met werken...we bouwen het gewoon rustig op die spieren...dan maar een half jaar later op mijn paard.
Ik wil nml. niet na al die tijd meteen op haar rug gaan zitten zonder de wetenschap dat haar spieren weer werken zoals bedoelt...

Lopend en al spelend kunnen we ook spieren opbouwen toch? (dank je Pien, heb toch over je uitspraak nagedacht!)

Het verschil in contact is zelfs bij een paard waarvan ik dacht dat het al wel goed was zo anders....hier ga ik niet meer mee stoppen...

Eigenlijk Pien...het zelfde mee-gemaakt dus vanmiddag...met een hoop kilometers tussen ons met hetzelfde spel bezig geweest en op dezelfde manier genoten van dezelfde dingen.....mooi he..

Gr. Nick
met geduld,vertrouwen
en liefde bereik je meer.