Afgelopen week geen enkele keer melding kunnen maken van de vastzittende knie
Piet ik had een vraagje: nu de weg weer open en begaanbaar is wilde ik graag een wandeling gaan doen met de bewuste hengst. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan want hij verekte geen spier (en niet door die knie). omdat ik het wat rustig wil aanpakken met de beestjes heb ik het toen gelaten. ik ben stilletjes begonnen met de clicker, en ik moet zeggen dat het mij bijzonder verraste hoe snel ik hiermee resulaat verkreeg... geen gek gedoe hé, gewoon om ze netjes te laten volgen, wat zeer goed lukte! Nu lees ik oa. op bokt dat er heel wat tegenstanders zijn van clickeren bij veulens? Maar het werkt, en hoe kan dit dan verkeerd zijn? Ik wil net niet liggen sleuren aan mijn paard, en zoals het dit weekend ging was echt geweldig, en geen kracht of zo voor nodig. Er wordt ook veel gepraat over de concentratie van een jong paard. (de onzen zijn 8 en 9mnd). Er is toch niets verkeerd aan als ik mijn paard aan de lijn meeneem voor een wandeling? Als ik hier het "blokje" doen ben ik ongeveer 20min-30min aan de wandel door de bossen. Maar ik kan hier ontzettend lang toeren als ik wil, maar is dat nu aan te raden of niet? ik ben er de kluts van kwijtgeraakt...

ik heb hier idd ook de ervaring dat de paarden klei likken/eten (mijn honden trouwens ook van tijd tot tijd) dus ga er maar vanuit dat ze hier goede stoffen uit halen. En ja, of ze echt zout nodig hebben of het gewoon heel lekker vinden weet ik natuurlijk ook niet. Soms doe ik heel lang met een steen en dan ineens vallen ze niet aan te slepen (bij wijze van) wat voor mij wel aangeeft dat ze het niet uitsluitend voor het lekker eten, dus wil ik het toch aanbieden.

Coralie, bedoel je dat je bij wijze van spreke ook een emmer zout neer zou kunnen zetten?

da's een goeie Dani, bedankt.
maar een rubriek waarin (nieuwe) boeken echt op het forum bediscusieerd worden, lijkt me ook wel wat...

joop schreef op maandag 10 januari 2011, 11:42:


ik zou bijna denken dat je weet welke hoefsmid het is!

Ja Cindy daar heb je ook gelijk in. Maar moet toch toegeven dat ik als ik in de spiegel kijk toch soms wel schrik, want ik voel me dus nog wel 18 met alle hoop en moed en levenslust die daarbij horen. Spiegeltje aan de wand denkt daar anders over...

Kijk ik ben 7 jaar na de oorlog geboren en dat maakt ook wel een verschil, de 'jeugd van tegenwoordig' als we deze oude uitdrukking mogen gebruiken, heeft veel meer kansen,
kan veel makkelijker bij kennis, kan veel makkelijker en vaker reizen, velen hebben meer geld en mogelijkheden tot hun beschikking. Het hele alternatieve gebeuren en kennis stonden nog in de kinderschoenen, wij moesten doen wat er gezegd werd, en de ouders waren altijd de baas. Op mijn school mochten we zelfs niet eens met een calculator werken ... ik mocht en kon niet doorstuderen. Daar ben ik pas na mijn 30ste mee begonnen. Als je iets echt wilt dan kan het op elke leeftijd.

Elk voordeel hep ze nadeel .. nu kan iedereen naar de universtiteit, zich het lamlazerus studeren om dan toch geen baan te kunnen krijgen .. moet er niet aan denken. En als je
wel een goede baan hebt, dan kan iemand in Amerika het allemaal naar de knoppen helpen door weer een leuke krisis te veroorzaken.

Dus in mijn tijd is er al enorm veel veranderd, of het allemaal ten goede is ben ik niet van overtuigd. Ik zie liever een kind lekker buiten spelen dan de hele dag aan een computer gekluisterd en fanatieke en vaak gruwelijke computer games spelen.

Maar het moet ook gezegd worden dat met internet en de kennis van wat talen, je wereld veel groter is en je echt overal kunt leven. In London vond ik het zalig dat wat je ook maar wilde weten er was altijd wel een museum, bibliotheek of winkel waar je de kennis kon vinden. Nu hebben we www - veel makkelijker en overal bereikbaar.

Mijn moeder was altijd thuis, in mijn 20 jaar in Engeland heb ik kinderen met nannies en in creches gezien en daar praktiesch door opgevoed werden omdat beide ouders met hun carriere doormoesten. En dit zelfs met IVF babies...!

Eenieder leert de levensles op eigen wijze en in eigen tempo. In Bulgarije heb ik soms echt het gevoel dat ik terug in tijd ben gegaan, ik leer dingen die mijn grootmoeder mij had kunnen leren, als ik haar had mogen kennen. Terug naar de natuur, het land, kruiden uit de wei om te genezen, groenten uit de tuin, wekken en gezonde frisse lucht. Maya staat op weides die nog nooit kunstmest gezien hebben..! Geen biks en muesli en krachtvoer te koop hier. Puur natuur. Hier hebben ze zelfs nog scharenslieps....!

En als je het geluk hebt om veel, al vroeg te leren, proficiat, en het leer proces gaat gewoon door.

Super toch?

Groetjes Marianne

PS; Maar als Maya het tot 39jaar haalt, , dan sta ik nog wel op mijn 90ste poep te scheppen Maar de oudste inwoner van Bardo, op 102jarige leeftijd overleden deed tot de winter van zijn overlijden nog alles zelf met zijn geiten en die kunnen er ook wat van.....en het allergrappigste van zijn verhaal is, dat hij terug in Bardo ging wonen omdat de dokter hem, toen hij 76 was, verteld had dat hij nog maar 6 maanden te leven had. Gezonde lucht hier.

Ik zou me kunnen voorstellen dat de voedingscalculator niet op gaat voor nog flink groeiende dieren.
Ik zou eerder uit gaan van het gewicht dat ze komen te wegen.
En daar dan een opbouw in natuurlijk.
Maar groei kost ook energie. Misschien een idee voor de calulator er een nootje bij te zetten mocht dit zo zijn.Mischien kun je wel het gewicht aan houden maar veel aktiviteit?