Interessante stelling trouwens.... een trauma bedekken d.m.v. training: goed gedrag.

Maar Piet... er hoeft dus maar heel weinig 'fout' te gaan.... en het gedrag komt direct weer terug. Ik heb het vermoeden dat je trainingstijd veel korter zal zijn om het voor jou gewenste gedrag weer terug te krijgen. Helaas is het ook zo dat jíj dit kunt... en Shiny het van jou accepteert. Bij andere mensen gaat het dus 'fout'.

Hetzelfde maak ik hier mee met Noppes. Hij heeft geleerd om NIET tegen mensen op te springen. Bij mij doet hij het niet. Bij Jules glipt het er nogal eens tussendoor.
Per slot is het nog steeds een jonge en vooral enthousiaste hond.
Bij bezoek?? Pfffff..... Bezoek reageert anders. Vinden het wel of niet leuk.... dus ofwel wordt hij weggeduwd... of aangehaald... (is beiden aandacht!! = beloning!) maar de enige juiste reactie: NEE!!!! en de handbeweging voor LAAG... wordt niet gegeven.
Kan ook niet... want bezoek weet het simpelweg niet. Ik kan het ze niet kwalijk nemen.

Het komt erop neer, en dat is met Shiny en jou dus kennelijk nu ook het geval, dat wij wél met onze dieren kunnen omgaan, ze trainen en met positief resultaat eindigen... maar in feite andere mensen het verpesten. Paard/Hond wordt beloond voor het ongewenste gedrag. Tis weer gelukt... dus de volgend keer bespringen we weer de visite/draaien we de kont toe bij het zien van een halster.

Qua karakter denk ik dat we Noppes en Shiny wel kunnen vergelijken.
Intelligent, zelf denkend, zelf dingen uitvindend... zichzelf ontwikkelend.
Lief, aanhankelijk, trouw.... maar ook een hele sterke eigen wil.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Wil schreef op zondag 27 maart 2011, 15:31:

Kan ook niet... want bezoek weet het simpelweg niet. Ik kan het ze niet kwalijk nemen.

Mijn visite krijgt "paardentraining" bij aankomst.
Ik heb het helemaal gehad met mensen die menen voortdurend mijn paarden te moeten aaien en er allerlei troep in te moeten stoppen.

Monique

Monique Meijer schreef op zondag 27 maart 2011, 16:39:


Kan ik me voorstellen. Waar ik mee te maken heb is o.a.: eigenaren van hond die altijd loopt te blaffen buiten, niet fatsoenlijk aan 'n riem kan lopen maar een trektuig aanheeft, hond die alles vermoord wat ie ziet, hond die wordt overvoerd met 'lekkers' zodat ie 2 x zo zwaar is als normaal. Kan nooit alleen blijven. In de auto is een bench, alleen daar is hond rustig. Deze hond kan zelfs niet 'n paar uur bij andere mensen... want ze is gewoon niet te hanteren. Wel stapelgek op haar baas.... verlatingsangst.

Volgende eigenaar: hond in redelijke conditie, luistert goed, krijgt helaas koekjes etc.etc. gewoon van de tafel regelrecht in z'n muil gegooid.
Nog 'n eigenaar: komt hier met hond die zo abnormaal dik is dat ie net zo breed als lang is.... en niet meer normaal kan lopen door de dikkigheid. Persoonlijk heb ik medelijden met deze hond. Pas vijf jaar oud, maar vrees dat deze hond niet echt oud zal worden.

Wat moet je doen? Eerst de mensen opvoeden Monique? Heeft geen enkele zin.
Je hoeft alleen maar te kijken hoe ze zelf hun dieren behandelen, te eten geven en hoe ze ermee omgaan... en je weet genoeg. Let wel: het is goedheid, in de heilige verondersteling dat ze het goed doen.
Het is precies hetzelfde als paarden niet goed opvoeden, overvoeren met allerlei rotzooi etc.etc.etc.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.