Koen Theys schreef op vrijdag 15 april 2011, 23:25:


Misschien iemand anders.


Dank je wel Koen. Geweldig! Maar mocht ze beslissen hem naar hier te brengen denk ik dat ik al een heel eind op weg kom met Fred (die hier al jaren komt, komt zelfs op zondag mocht het nodig zijn )

Hoi Griet,

Toevallig heb ik 10 weken geleden ook een angstig paard hier gekregen, kopschuw etc.
Nu 10 weken later herken je haar niet meer terug!

Ik zou het paard en de pony apart zetten, wel dat ze aan elkaar kunnen ruiken en elkaar kunnen zien maar even niet meer dan dat, hebben ze even rust.
Ik heb het paard naar mij toe laten komen en iedere keer iets lekkers gegeven als ze kwam, later werd dat een aai en lekkers (bij moeilijke dingen iets lekkers en ook gewoon als ik vind dat ze het verdiend ofuit zichzelf komt).
Ben ook met haar gaan wandelen en liet haar dan grazen, heb wel altijd geprobeerd zelf ook toenadering te zoeken en als ze niet wilde liep ik weer weg.
Nu 10 weken later kan ik haar hoofd aaien, kriebelen onder kin (vind ze heerlijk en gaat bijna bovenop me staan dan) , voetjes uitkrabben en optillen, borstelen (behalve achterbenen), ben heel trots op haar!!!!

Ik wens je heel veel succes, gaat vast lukken allemaal!! Geduld en kalm blijven ten alle tijden, lukt het niet morgen weer een dag!

Groetjes Aoife

Nils Vellinga schreef op vrijdag 15 april 2011, 23:54:


Is dat echt altijd zo? In de winter gaan ze toch inkapselen, ook als ze niet met teveel zijn, of is dat niet zo?

Groetjes Frie

e m kraak schreef op vrijdag 15 april 2011, 7:33:


Ben ik nou de enige die vindt dat het geen enkele biet uitmaakt of het nou echt een experiment was, of niet? Het zet mensen aan het denken en daar gaat het om!!!! Toch??? Ik heb bij mezelf ook al frequent gedacht "oei ik lijk wel een natte aap, ik moest dit toch maar niet automatisch zo doen"

Dat is wat je bereikt en dat is toch tof? Het maakt toch niks uit verder, zelfs al zou het hele experiment niet bestaan? Volgens mij ben jij gewoon aan het zeuren en zaniken omdat je daar zin in hebt

Groetjes Frie

Onderhand lijkt het wel een sport te worden, paard naar de slacht als hij niet meer voldoet.
Dreigen met slacht of in laten slapen en er komt altijd wel iemand zoals wij die dat beestje uit medelijden o.a weer opvangen.
Mensen van hun kostbare paard af en voila, probleem opgelost!!

Stakkers!!

Ze zien er op het eerste zicht niet ondervoed uit
Zullen wel sterke paarden zijn!

Frie schreef op zaterdag 16 april 2011, 8:44:


Nee hoor. Het zal mij ook een zorg zijn. Het komt op mij over als 'hoe betrap ik Frans op een foutje'.
Het was een mooi experiment totdat het een vergelijking bleek. Toen was het voortaan een mooie vergelijking.
Evengoed Egon bedankt voor de aandacht voor deze verandering van E. naar V.

Aoife Berserik schreef op zaterdag 16 april 2011, 8:44:


Gaat al jaren zo. Ik krijg ca 3 paarden/pony's per week gratis of voor een 'zacht prijsje' aangeboden met allerhande klachten, de meesten hoefbevangenheid, artrose, rugproblemen en gedragsproblemen. Haast zonder uitzondering stalpaarden 24/7 stal, ijzers, bitten etc het hele scala.

Tendens is dat er dan al een nieuw paard gekocht is en er voor dit paard geen geld meer is om een tweede stalling te blijven betalen. Of eigenaar krijgt een kind en er is geen tijd/geld meer voor het paard.

En ze hebben volgens de eigenaars allemaal recht op De Beste Van De Beste Toekomst. Bij ons (in de groep) en voor de rest van hun leven lekker op de wei want dat gunnen ze hun paard zo.....

Niks zelfreflectie, maar volstoppen met fretuh en maar als een barbiepaard op stal laten staan. Gek he, dat zo'n paard problemen krijgt? 'nou doettie ut niet meer'.

Kotsberoerd word ik er van.

Groet, Pien

e m kraak schreef op vrijdag 15 april 2011, 18:17:


Roep roep roep. Schrikdraadapparaat is natuurlijk flauw, dat is er allang. De kleine wei is lang geen hectare, ik denk hooguit een halve hectare?

Als je 8 metalen hoekpaaltjes gebruikt heb je daartussen nog ongeveer 8 plastic paaltjes nodig. Door de metalen hoekpalen kun je namelijk die draad behoorlijk strak spannen. Wat kost een plastic paaltje? Max 2 euro? Bij normale -niet uitbrekende- ponies kun je volstaan met 1 draad. Het was al de helft van de omvang, en dan nog eens de helft door van 2 naar 1 draden te gaan dus dat is 1/4 van jouw prijs. Doorgangen: dat is een stukje draad met een handvat, kost minder dan 2 euro!

22,50 (metalen palen)
16 (plastic paaltjes)
22,50 (schrikdraad)
4 (doorgangen)
8 (zakje isolatoren voor metalen paaltjes)
---
=73 euro!!!!! Dat is nogal een verschil met jouw berekening, zelfs als het wel een ha zou zijn.

Groetjes Frie

Misschien in deze topic even stoppen met (ver)oordelen? Los van het feit dat jullie gelijk hebben. Toen ik met het 'Rusthuis voor oudere - en blessure paarden' bedrijfsmatig wilde beginnen is juist dat de reden geweest dat ik ben afgehaakt. Talloze aanmeldingen, maar dan wel een paard als 'schenking'.

Dat ik dat op dit paardje gereageerd heb is een privé-aangelegenheid, waarom? 'Joost mag het weten'.... ik weet het niet...

Nu is het zover dat ik dit paardje alleen maar wil opvangen wanneer zij het zeker weet! Terughalen (na genezing) is geen optie.

Maar 'stop met veroordelen'. Bekijk het eens van de 'andere kant'. Dat is wat ik heb gedaan. Wat wanneer mijn echtgenoot om wat voor reden wegvalt. Of.... sterker nog hij of ik arbeidsongeschikt wordt. Dan valt 'hier' de boel zo gigantisch in duigen dat ook hier waarschijnlijk de paardjes weg moeten. Natuurlijk ga ik daar niet van uit... maar 'het kan'. Het kan bij iedereen gebeuren. En wat dan?

Zou ik dan nog kunnen en durven aankloppen hier op het PN(-forum)? Zou ik open en bloot de mij zo geliefde haffies kunnen aanbieden? Zou ik dan veroordeeld worden? Ben bang van wel...................