jennet schreef op zondag 12 juni 2011, 20:38:
> Piet schreef op zondag 12 juni 2011, 18:26:
>
>> Ik heb o.a van Egon en Drup geleerd dat je zulke filmpjes altijd zonder
>
>
> Goeie tip Piet:)
> Is nog steeds vreselijk hoor ook zonder geluid!
Bedankt Piet voor de tip. Dat is een goed idee!
@Jennet, vreselijk is het niet
, integendeel, het is best interessant hoe Chris de merrie leert om niet door zijn lijnen te gaan. Hij leert het paard niet door je lijnen te lopen (want ze weten verdomd goed dat die er zijn, alleen wat minder voor jezelf als je je daar niet bewust van bent), van schouders en navel. Dat is puur paardentaal. Dat maakt dat ik op buitenwandeling aan de hand met een jong paard een handvat heb om mee te werken. Zo heb ik Ridade heel erg goed haar vertrouwen kunnen winnen. Je bent kordaat, weet waar de lijnen zijn en het paard begint zich comfortabel te voelen omdat hij voelt dat je weet waar je mee bezig bent. Van zodra dat ze bvb de schouderlijn overschrijdt, laat je dat merken door ze er terug achter te zetten, desnoods achteruit te gaan. Van zodra ze wat schrikkerig naar iets wegkijken en tegen je inbuigen, reageren en terug door de focus oefeningen de aandacht op je vragen.
Het zijn alle 4 paarden met zeer veel bloed, ergens moet ik er appel insteken of het zou weleens een keertje verkeerd kunnen aflopen als ze te schrikkerig zouden zijn op buitentochten.
Parelli, Chris en clickeren zijn bij mijn paarden nu dé handvaten, bij de ene gebruik ik wat meer van het een dan het andere naargelang ze er goed op reageren.
De merrie in dit filmpje is een introvert type, maar ze is ook dominant, hevig. In de weide is ze soms wat lomp en als ze schrikt van iets dat achter haar gebeurt, dan zou ze weleens tegen je aan durven te lopen (doet ze met iedereen, of het bewust is of niet, het is levensgevaarlijk als ik haar dat niet afleer).
Dat is voor mij een punt om in te pikken. Deze merrie moet eerst op een zeer kalme manier leren dat ik haar begeleider ben, dat ik een persoonlijke ruimte heb waar ze niet ongevraagd mag inkomen waar we ook zijn of doen (wat ze bvb zo graag doet als ik met hooi rond loop om te verdelen) en dat ze tijdens het wandelen of werken niet door mijn lijnen mag gaan (niet voorbij m'n schouders, niet inbuigen tegen mijn lichaam in zodat ze me ahw wegduwt met de schouder, enz...).
Probeer maar eens op te stijgen op een jong paard nadat je juist aangesingeld hebt. Die staat bvb naar de uitgang van de paddock te kijken en heeft lak aan wat jij aan het doen bent. Dan probeer jij op de gespannen rug te kruipen, op een paard dat helemaal geen aandacht heeft voor wat je doet en dan ben je verwonderd dat hij er bij de eerste paar stappen vandoor gaat naar de uitgang en je er eventueel probeert af te gooien. eerst aandacht op de begeleider, rust creeëren en de bovenlijn ontspannen met het hoofd laag (het doel waar Chris in dit filmpje naartoe werkt, zie tweede deel als ik het me ooit zal lukken om het up te loaden, waarbij de merrie haar hoofd naar Chris toebuigt, nek en rug ontspant)
Met deze techniek word je je bewust van zo'n cruciale fouten die je maakt, helaas ook fouten die ik in het verleden gemaakt heb omdat ik me er niet bewust van was dat elke seconde van gedrag en aandacht van belang is. Ook bij oudere paarden waarvan je denkt, die kan lezen en schrijven...
Warboel
