shetfan schreef op maandag, 14 maart 2005, 17:44:

************

Tsja, ik heb wel een aantal tips voor zoiets. Maar tis van een afstandje zo moeilijk te bekijken wat het probleem nou precies is. Het klinkt toch als een serieus arrogantieprobleem.

Ik kan me voorstellen dat het eng is als hij tegen de stick gaat inhangen en dan bokt. Best een gevaarlijke situatie. Eigenlijk zou ik dan liever even hulp vragen van iemand die er al langer mee bezig is, om je door deze situatie heen te helpen. Want, als hij in de gaten krijgt ,dat jij aftaait als hij aan ZIJN kant juist de druk opvoert, dan wint hij eigenlijk het spelletje. En zal het niet beter worden.

Je zou wel kunnen proberen om de catching game met hem te spelen. Maar ook dat kun je misschien beter eerst even samen doen met iemand die dat al eens een keer gedaan heeft, om te voorkomen dat je juist het tegenovergestelde bereikt.

Hoi hoi, (deze vraag stel ik in herhaling, omdat ik nog geen antwoord heb gekregen)

Bij onze pony Orlanda is de afgelopen twee maanden de straal er
slecht uit gaan zien. er zijn steeds meer stukken afgevallen en
er was bijna niets meer van over.

gelukkig zie ik de laatste tijd (week) een lichte verbetering, de
straal lijkt een beetje terug te komen en is zelfs een stukje
breder als voorheen.

heeft iemand van jullie dit vaker gezien? dat de straal eerst zo
goed als verdwijnt en later (verbeterd) terugkomt? Ik ben
benieuwd hoe dit kan en waarom dit gebeurd.

Oja, ik bekap Orlanda natuurlijk, haar hoeven zijn sindsdien
sterk verbeterd (veel stijler, harder en ze groeien sneller) Ze
heeft een loopstal en kan dus 24/24 7/7 naar buiten.

Groeten Angela

Angela88 schreef op dinsdag, 15 maart 2005, 8:02:


Ik had de vraag wel gezien, maar inderdaad niet op geantwoord. Ik heb het ook in het begin toen ik begon met bekappen bij Isabella gezien. Heb toen destijds ook die vraag hier op het forum gesteld en niet veel reacties op gehad.

Maar bij mijn pony is de straal weer helemaal goed teruggekomen. Toen ik de straal eraf haalde (hij zat zo los dat me dat verstandiger leek bij nader inzien ivm vuil en steentjes die onder die losse stukken kwamen), zat je al weer een nieuwe bobbel zitten wat wat leek op een straal
Inderdaad is dit haar nieuwe straal geworden.

Het is wel al een jaar geleden denk ik en heb het daarna nooit meer teruggezien overigens.

Ik zou dus zeggen; geen zorgen, komt goed.

Groeten
Ingrid

Tin Verstegen schreef op maandag, 14 maart 2005, 22:12:


Een paard dat zijn tong uit zijn mond laat hangen heeft wel degelijk een serieus probleem. Niet alleen ziet er niet erg snugger uit (afgezien van de dwazen die het grapig schijnen te vinden, dat geflapper) maar het kan ook een dieper liggende oorzaak hebben, nl een "tongbreuk" als gevolg van een (ooit) veel te scherp inwerkend bit met/of een zeer onrustige ruiterhand waardoor er schade aan -ik meen- het tongbeen is ontstaan. (Triest he).
Het moet al ver vóór jullie tijd gebeurd zijn hoor, want je geeft zelf aan dat hij dit al jaren doet.
Het weefsel binnenin ter plekke aan een kant is kapot en het paard kan de tong met name tijdens het rijden (bit) niet binnen houden, maar overigens wel normaal eten en functioneren.

Pin me er niet op vast waar exact die schade zit, ik zou het moeten opzoeken, misschien dat Marianne of Egon het kunnen zeggen, maar feit is dat het onherstelbaar is en alleen optisch op te lossen door een strak insnoerende neusriem waarbij het paard de mond niet kan openen en het probleem opgelost lijkt.
Niet echt een oplossing dus.

Hij heeft daar verder overigens niet heel erg veel last van. Het zal hem niet belemmeren in zijn functioneren. Het is ook absoluut geen reden om dit paard niet te kopen, hij kan er gewoon oud mee worden en jullie kunnen net zo goed heel veel plezier aan elkaar beleven.
Je zult zien dat wanneer je zonder bit gaat rijden het probleem op den duur veel minder zichtbaar wordt.
Zelf heb ik ook een paard met dit probleem uit haar verleden (Cherokee) en van tijd tot tijd is het zeer zichtbaar, vooral wanneer zij onder stress staat. Bij buitenritten zie je er amper iets van, die vindt zij leuk en ze 'vergeet' dan haar tong eruit te hangen. Het slaan met het hoofd is niet grappig bedoeld maar een stressreaktie, het wordt alleen maar al te vaak verkeerd geinterpreteerd, dat zie je wel weer.

Maak een weloverwogen keuze en vraag je af hoe belangrijk wedstrijden zijn. Heeft het paard zelf wel wedstrijdkwaliteiten?
Want dat is ook een belangrijke vraag die je jezelf moet stellen.

Wat het weven betreft, daar heeft Elzaliene al een opmerking over gemaakt.
Is dit paard een ex manegepaard ? Heeft het in de lessen moeten meedraaien en veel op stal gestaan?

Ik meen het heel eerlijk als ik zeg dat wanneer je voor dit paard gevallen bent en hij verder gezond is (laat zijn voorvoeten goed controleren ivm het weven) je hem in elk geval een mooie toekomst kunt geven en hij je er zeker dankbaar voor zal zijn. Lekker op de wei en er is grote kans dat het weven vanzelf overgaat.

Succes, laat je ons weten wat je besloten hebt?
Pien

shetfan schreef op maandag, 14 maart 2005, 17:44:


Leuk spelletje! Ook voor jou, als je weet hoe je het aan moet pakken. Probeer het volgende eens: als het paard in de wei staat, of in de bak (dat laatste werkt makkelijker). Loop op je paard af. Zodra hij omkeert of wegloopt ga je met je CS op de grond slaan (zorg dat je een mooi zwiepgeluid hoort). Als je paard ergens stil gaat staan blijf je op de grond meppen en loop je er naar toe (niet om hem te pakken maar om hem in beweging te houden). Zodra hij weer beweegt ga je weer in het midden staan.
Let nu goed op je paard. Als hij met EEN oog naar je kijkt sla je 'gemiddeld'. Kijkt hij met geen van de ogen (dus kont naar je toe) dan verhoog je de intensiteit. Kijkt hij met beide ogen naar je, dan hou je onmiddellijk op en draai je je om en loop je langzaam weg.

Je gaat je paard nooit slaan of zo, de bedoeling is om hem enigzins te irriteren. Je paard heeft heel snel door dat hij jou kan laten ophouden met dat irritante gedoe door gewoon naar je te kijken. Als je dit goed doet zul je ontdekken hoe verbazingwekkend snel je je paard kan leren naar je te kijken. Grote kans overigens dat je paard niet alleen naar je blijft kijken maar ook achter je aan loopt.

Loopt hij niet achter je aan, dan kun je proberen om langzaam en heel vriendelijk naar hem toe te lopen. Zodra hij stopt met kijken naar jou herhaal je dit spel.

Als je je paard eenmaal hebt ga je natuurlijk iets doen dat hij fijn vindt, breng hem naar de wei of zo.


Hij associeert het halster met vervelende dingen, jouw taak is om dat om te draaien. Gebruik het halster dus om hem naar de wei te brengen, of om hem eten te geven. Zodra hij doorheeft dat 'halster' 'eten' betekent steekt hij zelf zijn neus erin zodra hij het ding ziet.


Waarom denk je dat je paard buiten rijden leuk vindt?

Groeten,
Frans

Tin Verstegen schreef op maandag, 14 maart 2005, 22:12:


Maak jij je geen zorgen over dat weven? Nou, dat zou ik maar wel doen - zeker als dat al jaren aan de gang is. Weven geeft meestal veel schade op de gewrichten, resulterend in artrose op latere leeftijd en tenzij je je verheugd op dokterskosten, maar erger nog: een paard dat pijn gaat lijden, zou ik er niet aan beginnen.
Tenzij: röntgenfoto's uitwijzen dat er (nog) niks aan de hand is én voor de toekomst: het paard niet meer ( of heel weinig) op stal komt - de meeste wevers laten weven achterwege als ze niet op stal staan.
Daarnaast moet je je realiseren dateen paard dat weeft "iets" in het koppie of lijf heeft, het is een soort alternatief voor kribbebijten .. de herhaalde beweging levert in het lijf ook die lekkere endorfinen op en is dus niet of nauwelijks af te leren.
Wel kun je eventueel een weefrek in de staldeuropening plaatsen, maar beter is zoveel mogelijk naar buiten met het beestje.

Tong uit de mond: ik zag in een later berichtje van Pien dat dit ook verzoorzaakt kan worden door 'tongbreuk' - dat klopt: achter in de tond zitten twee kleine dunne botjes, die bv door een ruwe behandeling ( bv een niet zo goede mondverzorger die zonder klem werkt en de tond met de hand opzij trekt) kunnen beschadigen.
Waarschijnlijker is echter dat het paard dit tong-uitsteken óók als een 'gewoonte' heeft ontwikkeld en halen ze allerlei toeren uit om de tong over het bit te krijgen "omdat dat gewoon lekker" is.

Het is in de dressuur inderdaad een min-punt, en vandaar dat er met name in de dressuur gewerkt wordt met de 'gecombineerde neusriem' - de gewone neusriem die over de neus heen loopt maar met een extra sper-riempje om de mond dicht te binden.
Die gekkigheid zie je tegenwoordig overal, ook bij hoofdstellen voor recreatiepaarden. De meeste sperriempjes kun je er gewoon afhalen.

Een andere oorzaak van tong uitsteken kan ook een verkeerd bit zijn; nu zijn we op dit forum geen liefhebbers van bitten, maar voor een wedstrijd heb je ze inderdaad wel nodig want bitloos rijden mag in de dressuur in ieder geval niet. Sinds kort is het wel toegestaan om met één van de varianten van het Myler-bit wedstrijden te rijden. Dat zijn zeer zachte en comfortabele bitten, die nauwelijks op de tong, verhemelte en lagen inwerken. Ik meen dat er ook met de Western-tuigage een dergelijk (vergelijkbaar) zacht bit beschikbaar is, kan even niet zo gauw op de naam komen.

Kortom, je bent gevallen voor een paard waar wel degelijk wat minpuntjes aan zitten, zowel lichamelijk als geestelijk - ik zou hoe dan ook de beengewrichten laten checken ( röntgen én uiteraard een buigproef). Op zich natuurlijk helemaal geen ramp en je kunt er goed mee leven, als je je het vantevoren maar weet en niet straks voor verrassingen komt te staan.

Succes ermee!

Marianne

Isapaardje schreef op maandag, 14 maart 2005, 21:41:


Weet je wat ik gewoon zou doen als ik jou was Ingrid? Je rijdt toch niet dagelijks of misschien zelfs wekelijks echt lange ritten? Ik zou op de korte ritten (de wandelingen doe je al blootsvoets toch?) het zonder schoenen doen. Of ook afhankelijk van waar je gaat rijden, wordt het een rit door het bos dan geen schoenen... Maar weet je nu dat je een lange rit gaat maken over de weg dan doe je ze gewoon lekker aan. En dan idd niet vanwege het slijten want ik denk dat Isa al best zulke hoefjes heeft dat dat wel goed zou gaan, maar voor de schokdemping Asfalt schijnt trouwens wel verend te zijn....
Of je neemt ze gewoon altijd mee....onverwacht lang stuk over de weg ploep ploep ploep ploep...aan! (Zo zag het er iig uit op de DVD )
M.a.w. ik zou me er niet zo'n zorgen over maken.....

Groetjes Saskia (die steeds langere stukken op de weg tölt en gisteren zelfs een klein stukje heeft gegallopeerd over een fietspad......en heel blij is dus dat het zo goed gaat en dit even kwijt wilde)

Angela88 schreef op dinsdag, 15 maart 2005, 8:02:


Ja idem dito hier. En bij vele andere heb ik gelezen (op de email lijst waar je lid van wordt na het doen van de cursus bij F&I). Omdat alle paarden er opeens in dezelfde tijd 'last' van leken te hebben ligt het wrsch aan het weer? Of wat ik ook wel aannemelijk vind (en dan ook logisch dat iedereen daar last van krijgt die net begint met NB) is dat omdat de hoef breder wordt en de straal ook breder mee moet worden dat dat dan gaat 'wringen' als je begrijp wat ik bedoel. In combinatie dan misschien met nat weer zorgt dat ervoor dat de straal 'vervelt'. Idunn lijkt er geen last van te hebben, en de stalen zijn echt nog niet mooi. Ze heeft er ook veel meer 'last' van bij haar voorhoeven die de grootste veranderingen aan het doormaken zijn......tja ik bedenk ook maar wat hoor Ik ga er van uit dat ze dadelijk weer mooi teruggroeien.

Saskia

Idunn schreef op dinsdag, 15 maart 2005, 9:52:

Zo zat ik er ook over te denken eigenlijk. Ik moet ook niet zoveel denken, maar gewoon doen
Gisteren Isabella weer even mee naar buiten genomen en laten draven op het fietspad. Amai, wat ging ze hard, kon haar nauwelijks bijhouden. Ze liep enorm mooi te strekken. Dus met die hoefjes zit het wel oke. Ze kan dat zo waarschijnlijk dus ook best voor de kar.
Ander voordeel van een kar: de schoenen zijn makkelijk mee te nemen. En als straks de picknickmand achterop gaat, gaan de schoenen wel aan als is het maar om over die wildroosters met stroom te kunnen lopen
Maar eerst gaan trainen voor die langere picknickritten

Groeten
Ingrid

Catherine Matthys schreef op maandag, 14 maart 2005, 12:52:


Hoi Catherine,

ben je bekend met deze site? Heb je al gelezen over natuurlijke bekapping?
Ik wil niks slechts zeggen over je smid hoor, maar een horizontale inkeping maken is zowat het slechtste dat je kan doen.

De hoefwand groeit als een nagel naar beneden af. Als je de voet van je paard opheft kan je duidelijk de zool en de straal zien, hetgene dat rond de zool zit van onder de hoef bekeken is de hoefwand. Als die te lang word komt er teveel druk op en kan die gaan scheuren. Als je ervoor zorgt dat de hoefwand altijd op gelijke hoogte van de zool blijft en een afronding maakt, vooral aan de teen (zie deze site: mustangrol) dan zou de scheur moeten uitgroeien. (Of je moet met een schimmel te maken hebben) Let wel, ik weet niet of de scheur echt al tot boven tegen de kroonrand gaat of maar een klein stukje. De hoefwand heeft ongeveer een dik jaar nodig om helemaal afgegroeid te zijn. Dus stel dat de scheur tot halverwege gaat dan mag je in ideale omstandigheden toch wel een half jaartje tellen eerdat hij eruit gegroeid is.

Ik hoop dat ik je hiermee heb kunnen helpen, even kort samengevat:

Laat je hoefsmid in geen geval nog een horizontale inkeping maken en houd de hoefwand kort.

Groetjes

Sabrina

Catherine Matthys schreef op maandag, 14 maart 2005, 12:52:


Mijn ervaring met hoefscheuren is dat de scheur niet te stoppen is als je de draagrand niet goed kort hebt.
Ook is het belangrijk waar de hoefscheur zit; bij mijn pony had ik er ooit eentje in de verzenwand en dat is niet te stoppen, daar werkt de hoef het meest (hoefmechanisme) zonder de scheur vrij van dracht te leggen.

Mijn advies (maar ik ben maar een leek) is de scheur niet van boven proberen te stoppen, maar van onderen, door deze vrij van dracht te leggen. Dus draagrand op die plek weghalen, eventueel tot iets verder dan de zool, goede agronding maken.

Groeten
Ingrid

Catherine Matthys schreef op maandag, 14 maart 2005, 12:52:


Mijn ervaring met hoefscheuren is dat de scheur niet te stoppen is als je de draagrand niet goed kort hebt.
Ook is het belangrijk waar de hoefscheur zit; bij mijn pony had ik er ooit eentje in de verzenwand en dat is niet te stoppen, daar werkt de hoef het meest (hoefmechanisme), zonder de scheur vrij van dracht te leggen.

Mijn advies (maar ik ben maar een leek) is de scheur niet van boven proberen te stoppen, maar van onderen, door deze dus vrij van dracht te leggen dwz de draagrand op die plek weghalen, eventueel tot iets verder dan de zool, en daar goede afronding maken.

Groeten
Ingrid

"sinds 1993 rij ik
met hoefschoenen en hou
de hoeven wekelijks bij"

Spirithorses schreef op dinsdag, 15 maart 2005, 9:09:


Hé weer wat geleerd! Dacht dat het iets was wat zo’n paard gewoon leuk/lekker vond om te doen...

Frans Veldman schreef op dinsdag, 15 maart 2005, 9:42:

Leuk spelletje! Ook voor jou, als je weet hoe je het aan moet

Savvy spelletje! Weer wat geleerd...