Ik ben bang dat iets heel maken binnenin een gewricht niet tot de mogelijkheden behoort. Sterkte.

Manuutje1990 schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 15:52:

Manuutje1990 schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 15:52:


Het is een beetje moeilijk een duidelijk antwoord te geven, als we niet eens weten wat er nu precies mis is. Denk je dat je er achter kan komen, wat de naam van de blessure is?
En hoe lang al, wat heeft het veroorzaakt? Zoals Piet al vroeg, staat hij op ijzers, en ga zo maar door. Het algehele beeld wat verbreden.

In het algemeen gesproken, zal het helend vermogen van het paardenlijf gebaat zijn bij het ijzerloos door het leven gaan. (Vrij bizarre zin, maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.)

We horen hopelijk meer...

Isabel

Huertecilla schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 16:33:


Ik zit me echt hard af te vragen, de bemerkingen van Inge ook nog duidelijk in memory, of en in hoeverre mijn touwtjeding in gebruik via een belevingswereld als de jouwe "scherper kan inwerken", rechtstreeks vergelijkbaar met serreta zelfs volgens jou. En ik zie het niet....


WELK "normaal" touwhalster? Er zijn er nogal wat. Vandaar dat ik de uitleg van Nygard voor het fiador-halster opgenomen heb op website.


Welke touwversie heb jij het nu weer over? URL?


Heb jij de volledige teksten van het Cook-patent op je scherm staan? Zoniet, dan kan ik je die beter ff mailen anders blijven we wat dit betreft langs mekaar heen kletsen. (Nu net verstuurd).

Misschien is het ook wel een goed idee om die Cook-patent-tekstzooi als link op mijn hoofdstel-website te zetten. Het stukje citaat eruit op de inleiding leek me echter voldoende en daarbij had ik juist geen zin de aandacht verder naar een patenttekst te leiden waarvan ik me juist duidelijk wens te distanciëren en die niet van belang is voor MIJN ideeën, doch ik wil het wel "harder" spelen, via de volledige teksten indien noodzakelijk... Cook haakt in op een "paardenwereld" waar ik van gruwel. En Inge heeft heel erg gelijk in dat ik "met lichtje zwaai", maar dan in de zin dat mijn ideeën omtrent omgaan met andere dieren een compleet nieuwe start zijn (=niet inhaken op het in de diverse paard gerelateerde (sub-)culteren gebruikelijke).
Het Cook-patent interesseert MIJ op zich eigenlijk verder niet aangezien het zich in hoofdlijn laat samenvatten door " physiologically and effectively restraining and controlling " terwijl mijn opzet een totaal andere is die ik eerder, om het verbaal vergelijkbaar te maken, zou samenvatten als " a means for transponding signalling in operant conditioning without controlling ". Niet de "scherpte" van mijn materiaalkeuze is daarbij van belang maar vooral de lichtheid en reactiesnelheid. Echter ik hoef geen patenten te laten schrijven (het voorgebruik is vanzelf al voldoende aangetoond om evt. volgende patentaanvragen kansloos te maken); praktisch belangrijker is dat iedereen die paar knoopjes mag/kan leren en in luttele minuten en een verwaarloosbare materiaalinvestering mijn ding in elkaar prutsen! En zelfs in veranderingen/verbeteringen ben ik hooglijk geïnteresseerd.

Het is pas na het lezen van de patent teksten (en waarom toch heeft Cook die niet rechtstreeks gelinkt vanuit zijn website?) dat mijn hoge dunk van meneer Cook een flinke optater gekregen heeft. Desalniettemin blijft het idee van de onderlangs kruisende teugels ook nmm een goed idee, hoewel Cook niet de enige of eerste is die op dat idee gekomen is, en slechts op grond hiervan is het patent dan ook niet verleend, noch lijkt het patent erg werkzaam gezien de ook in de VS gangbare varianten.


Nogmaals, op het moment dat je een ding van iemand in jouw gebruik aanpast aan je eigen ideeën heb je het ding veranderd. Jij gebruikt dus, zoals jij het beschrijft, en zelfs al zou je er een C-BB in verwerkt hebben, geen C-BB meer.
Binnen dit kader (voert wel wat verder) zou het me heel interessant lijken mijn uitwerking met die van Cook te vergelijken in een test/research-opzet (waarin de fysiologisch geclaimde effecten van Cook er t.o.v. bit-varianten lang niet zo florissant als geclaimd uit kwamen).
De clou komt er steeds weer op neer dat ik een weg zoek om een totaal andere dan gebruikelijke manier van omgang duidelijk te krijgen. Mijn hoofdstel-ideetje draagt daar hopelijk toe bij, omdat ik denk dat het gedrags-sturend (bij mensen) is. We zullen wel zien, en ik denk de twijfels van Inge ook wel te zien maar da's nog geen reden de impuls niet te geven.


Nee, we begrijpen elkaar op vrij kritieke punten echt niet. Dat zie ik duidelijk. Maar je helpt me zo wel perceptionele bottlenecks duidelijk te krijgen


Lees wat dit aangaat eerst die patent teksten nou maar.

Groeten, Egon

Rianne jasper schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 8:25:


Geen idee wat het was eergister, maar vanmiddag heerlijke wandeling gemaakt, ook weer over zo'n pad en ze stapte er nu redelijk vlot overheen. Omdat het ook nog eens een heuveltje was, wilde ze daarna graag naar beneden draven zelfs. Dat mocht ze niet en het werd dus half dribbelen. Kennelijk viel de pijn wel mee vandaag. Ik wel blij uiteraard; mijn dag weer helemaal goed .

Hoef opgetild en straal bevoelt ... die was niet zacht nu, maar een heel stuk harder als paar dagen terug. Dus ik blijf zelf maar even de straal "verdenken" van die gevoeligheid.

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

We hebben hier tot dusver (als ik niemand vergeten ben!):

pain-less bridle (Esther)
gentle bridle (Ineke)
Verwenhalster (Isabel)
The Dutch Softy (Piet)
soft bridle (marina)
Libra (=weegschaal) - the naturally balanced rope-halter (Huertecilla)
The Dutch Open (PIet)

Nog meer goeie ideeën?
Ik vind Libra, als weegschaal met associatie naar vrijheid (LAT liber) wel heel mooi, maar ben benieuwd waar het schip strandt.
En the Dutch connection is ook nog zo gek niet - doen we onze imago weer eer aan met "geen cent teveel"
De Amerikanen, Russen e.a. gespuis mogen ook nog zeggen wat ze er van denken

Groetjes, Egon

Isabel van der Made schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 17:38:


Ik weet wel dat het al heel lang is. Het is er zeg maar ingeslopen. En begonnen met struikelneigingen. De pony is net 6. Ik denk dat het dan al bijna 4 jaar ongeveer is. Vanaf het begin tot nu.
Wat hier dus ook eerder gezegt is.. Dat denk ik ook.. Dat het voorkomen had kunnen worden met Natuurlijke Bekapping. Maar dat dat nu helaas al te laat is.
Dit is overigens niet de schuld van de eigenaren van de pony, er is tegen hun al meerder malen allerlei verklaringen en conclusies verteld van de veearts en manegeeigenaresse waar de pony toen stond. Maar veel waren helemaal niet waar.

Isabel van der Made schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 17:38:


Vroeger heeft hij wel op ijzers gestaan. Maar die zijn er nu onderuit omdat er niks mee gedaan kan worden.
De oorzaak is eigenlijk onbekend. 4 jaar geleden had hij droes. En daarna is het er langzaam ingeslopen. Hij werd wat struikelachtig. En dat werd steeds erger. Totdat hij ineens wat kreupel werd.. Dat ging weer over.. Maar toen werd hij weer kreupel. Veearts erbij. En de veearts had het uitgelegd als een soort hko.htm">hoefkatrol in de kogel. Een botje wat tegen een ander botje aankomt, in de kogel, als hij loopt.
Het is wat moeilijk uit te leggen.

Isapaardje schreef op maandag, 14 maart 2005, 21:41:

Ingrid,

Dit vind ik raar: je ziet heel veel paarden lange afstanden over verharde wegen afleggen met hoefijzers aan, waarom zou het dan ineen keer te belastend worden, voor de pezen, als ze het blootvoets doen??? Moeten dan niet alle paarden met hoefijzers ook op de weg hoefschoenen aan????

groeten,
Liesbet

Diestelmans Liesbet schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 19:59:


Alle paarden met hoefijzers zouden sowieso al beter af zijn op blote voeten op het de harde weg. Dat scheelt al enorm veel aan trillingen. Maar wil je het nog comfortabeler maken voor je paard, dan zet je hem inderdaad op hoefschoenen. Veel mensen weten dit niet, denken er ook niet over na overigens.
Er staat een mooie grafiek van in het boek van Frans en zal ook vast wel op deze site ergens staan. Bij Klaas Feuth staat ook ergens zo'n grafiek op zijn site, met herzen en trillingen en zo bij draven op de harde weg bij ijzers, blote voeten en schoenen.

En zo raar is dat niet. Ga zelf maar eens rennen met klompen, op blote voeten of met gympen aan op harde weg en voel het verschil in je gewrichten/pezen.

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

Diestelmans Liesbet schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 19:59:


Mijn mening is dat paarden blootsvoets en met een natuurlijke bekapping prima over harde ondergrond kunnen gaan. Dit heeft te maken met de lagere hielen, de straal + straalkussen die als schokdemping werkt, en het hoefmechanisme dat ook veel energie absorbeert (eigenlijk recycled).

Natuurlijk geven hoefschoenen een nog hogere schokabsorptie, althans de modellen van Smit. Maar of dat nódig is....

Smit zegt van wel, maar hoefschoenen zijn natuurlijk 'zijn' ding. Hij vergelijkt daarbij graag met sportschoenen, maar dat riekt wat naar antropomorfisme. Voor ons zijn hoefschoenen gewoon bijzaak, wij gaan voor natuurlijk bekappen en zien hoefschoenen meer als een overgangsfase en om mensen die toch menen hoefijzers nodig te hebben te kunnen helpen aan alternatieven.

Maar als mensen hoefschoenen willen vanwege de betere schokdemping tov blootsvoets hebben wij er geen problemen mee. We weten niet zeker of het echt geen nut heeft, en verder zien we er ook geen nadelen van. Als het je gerust stelt moet je gewoon hoefschoenen gebruiken.

Groeten,
Frans

Manuutje1990 schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 19:34:


Tja, blijft allemaal wat onduidelijk.
Zielig.
Een goede natuurlijke bekapping, en als het kan met hem aan de hand gaan wandelen, is mijns inziens zeker de moeite van het proberen waard.

In het buitenland heb ik nog een merrie staan (dit klinkt vreselijk is het trouwens ook, maar ja, ik kan haar nu eenmaal niet in mijn koffer stoppen), ze is nu 19, toen ze 8 was, was zo kreupel dat ik haar af moest laten maken van de veearts.
Alternatieve therapie, en veel met haar lopen, gedurende een jaar, en ze heeft nooit meer ergens last van gehad.
En kon alles weer, super paard.

Opgeven kan altijd nog, tijd en geduld, in dit geval een goede bekapping waardoor het paard goed gaat afwikkelen, en wie weet....

Isabel

Omdat ook ik toch best nadenk over de spullen waarmee ik al dan niet mee rijden wil en dus ook nagedacht heb over dit touwhalster wil ik eens zien of ik in wat simpele bewoordingen duidelijk kan maken of ik het nog snap.
Wel weer lang...maar dat zijn jullie nou wel gewend van mij



e m kraak schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 18:44:


Voor mijn gedachte hebben beide heren een beetje gelijk
Hiermee maak ik het voor mezelf wel moeilijk om dit duidelijk uit te gaan leggen.

Tja, dacht ook ik bij het zien van het eindresultaat.....wat is nou eigenlijk het verschil met het leren Cook hoofdstel...buiten de zichtbare feiten als leer versus touw.
Pas na de uitleg van de natuurkundige krachten verdeling door Egon dacht ik het een beetje begrepen te hebben.
Egon , je zegt het wel weer als ik het nog fout zie.

Ik ga een poging doen...

De scherpere inwerking van het dunne touw :
Ja inderdaad...dit dunne touw (ik heb hem van 6 mm) is? maar zeker oogt scherper dan een leren riem.

Nou ben ik niet zo´n grote ster in natuur en/of wiskunde maar het lijkt me dat als je met dezelfde kracht aan beide teugels trekt, het paard van het 6 mm. touw meer zal voelen dan van een bredere leren riem (die vaak ook nog aan de binnenkant verzacht/gepolsterd is)

iets van uhhh...de kracht op het verschillende aantal vierkante cm. verschilt bij dezelfde druk?

Echter.....juist door het dunnere touw en met dit principe....is het de bedoeling dan men juist NIET hard trekt en hoeft en kan dit ook niet?

Het touwhalster weegt zowat niks = dus minder nadrukkelijk aanwezig voor het paard dan het zwaardere leren cook-halster.
Hierdoor zal de geringste beweging ook eerder opgemerkt worden door het paard?

Dan een van de belangrijkste....zou men toch net zo hard trekken aan 1 teugel als dat de gemiddelde ruiter het als normaal acht....dan zakt het hele zooitje scheef en heeft dit trekken geen nut meer...dit in tegenstelling van het leren cook halster waaraan men wel heel hard kan trekken en die ook op zijn plaats (althans beter) blijft zitten.
Of dit bij dit cook-halster dan ook nog enig nut/effect heeft op het juist (volgens jouw gedachte/wil/opdracht ) reageren van het paard weet ik niet.

Nou juist door dat dit touwhalster onmiddelijk van plaats veranderd en zodoende het trekken geen nut heeft, zie ik hierin een grote stap voorwaarts in het op gang zetten van de hersenen van de ruiter, zoals Egon dat in andere bewoording noemt....
Deze zal dus een andere oplossing moeten gaan zoeken en vinden om het gewenste effect te bereiken...denkend hier bij aan navelsturen, zit, stem...enz. ?

OF????? juist die teugeldruk weer totaal te laten vallen en met veel minder kracht toch het juiste signaal doorgeven?.....want zo werkte het ding dus wel!

De ruiter wordt dus eigenlijk bij een foute behandeling van het paard accuut op de feiten gewezen? en krijgt zelf een probleem ipv. het paard?

De enige manier om met teugels toch iets voor elkaar te krijgen is dus het touwhalster te gebruiken zoals het bedoeld is....met minimale druk cq kracht....de ruiter zal dus echt met vreselijke zachte hand moeten werken.

Met daarbij nog steeds de vermelding dat juist door het betere aanvoelen van het paard deze krachten niet meer nodig zijn. (het verschil tussen vrijwel niks voelen, het halster was licht, en de minste druk voelen?)

Ik vind het een beetje vergelijkbaar...ook gezien de groep waarvoor het bedoeld zou zijn, met 2 verschillende soorten bitten.

Stel je voor...een rubber bitje (weet het niet eens zeker maar dacht dat dit zacht was) en het meest scherpe en ongelooflijk inwerkende bit wat je kan kopen.

Nou wordt er altijd en overal geschreeuwd door die mensen die dit scherpere bit gebruiken dat men echt wel met een hele zachte hand rijd?
Als dit nou dus werkelijk zo zou zijn dan zijn het nmm. juist deze mensen die de overstap naar dit touwhalster kan maken, maar dat terzijde.

Om enig gewenst effect te verkrijgen denk ik (ik heb niet van die dingen) , dat men met het scherpe bit veel minder kracht nodig heeft om een signaal te geven dan met dit zachte rubbere bit? Theoretisch gesproken dan he...de praktijk laat vaak weinig verschil zien...

Even buiten de in het patent staande echte bedoelingen van deze heer...

Vergelijk ik dit nou weer terug met het cook-halster (leer-zachter-breed) met het scherpere touw.
Bij welk halster heb je nou de minste kracht cq beweging nodig om het gewenste effect te bereiken ?
Mij lijkt het dus bij dit touwhalster?

En dit....zoals ik het begrijp , is nou net de bedoeling.....niet wijken voor de druk...hoe groot die ook is....maar mee wijken met de zo min mogelijke druk die men geven kan.

> Het is pas na het lezen van de patent teksten (en waarom toch

Tja, ik heb mee gezocht om dit patent te bekijken,
Het werdt weer diep in de nacht want `t was aardig verstopt (verkeerd nummer op de site) en ook ik ben daar aardig geschrokken van de omschrijvingen en bedoelingen die daar stonden.
Hierover wordt echter op zijn pagina en in de verkoop praatjes gezwegen.
Het hoeft niet...maar het is er wel voor gemaakt...laten we maar zeggen.

Natuurlijk kan men ook dit cook-hoofdstel aanpassen zoals het je zelf goed dunkt.
Iets waar ook ik overigens nog steeds over zit te denken.

Dit vind Egon natuurlijk wat minder...

Maar ik zie naast de voordelen van het touw nog steeds een groot gevaar.

Wat te doen in een paniek situatie.....

De ORS is hier al vele male besproken, dat kan hier ook mee natuurlijk.

Maar dan de mensen die , zoals we allemaal wel weten zijn er daar een hoop van, zelf in paniek raken waneer het paard dit ook doet.
Wat als i er nou eens echt vandoor schiet....
Een veel voorkomende reactie van deze mensen is om beide teugels beet te pakken en hierin te gaan hangen !

En dan???? wat gebeurd er dan met dit dunne touw en dat paarden-neusje?
Want eenzijdig trekken gaat niet....maar aan elke kant van de teugel evenveel trekkracht ???

Maar ja,dit soort dingen.... dat kan je met elk hoofdstel....de vraag is dan wat de minste schade opleverd in mijn ogen....en daar ben ik nog niet over uit....

Het fijt dat dit touwhalster zeer simpel van opzet is, spot goedkoop om te maken (hoeft beslist niet meer dan 5 euro aan materiaal) , door een ieder zelf te maken, te wassen voor de nette ruiters, in alle touwkleurtjes te verkrijgen voor de mode bewuste ruiters, ook aan te passen is door iedereen, je kan op de neus ook een bontje om het touw doen bijvoorbeeld....maakt het voor mijn ogen een halster wat voor veel mensen is weggelegd....

Maar wel bedoeld en nmm. alleen bedoeld voor de ruiter die echt weet wat het met de handen aan het doen is.
Die een totaal onafhankelijke en goede zit heeft.
Als ook een paard dat op meerdere manieren " bestuurbaar" is...dus niet voor een paard dat alleen gewend is om op bit en trekkracht te werken...
Het lijkt me beslist ook niet bedoeld voor een beginnende ruiter alsook niet voor een onzekere maar ervaren ruiter die het paard niet volkomen vertrouwd of kent.

Nou...eens kijken of ik ook maar een beetje in de goede richting denk.

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Isapaardje schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 20:13:


Ingrid,

Je moet mij niet overtuigen van het zonder ijzers hoor (daar geloof ik al langer in) allleen vind ik het raar dat heel veel mensen met ijzers op de weg mennen en dat jij het niet zou durven zonder ijzers omdat dan de pezen en gewrichten harder worden belast....
Dat vond ik een beetje dubbel in je uitleg...

Liesbet