Met ons veulen van 1 jaar oud ben ik nu aan't
Parelli-en.
Daar was ik al een tijdje mee bezig, maar nu redelijk wat fanatieker, omdat ze laatst een "fit" had in het bos. Het ging zo, zij schrok ergens van en wilde wegwandelen, ik hield haar tegen en voordat ik "pap" kon zeggen schopte ze me onderuit (en niet te zuinig ook!). Nu was dat tot nu toe eenmalig, ik denk dat het de combinatie was van het spannende van een boswandelingetje, geritsel in de struiken en de lente-in-de-bol. Als er dan een tweebenertje in de weg staat en je bent zelf een Belgisch veulen van 500 kilo zwaar, tsja, dan kun je die best leuk omkegelen natuurlijk.
Maar goed, dit tweebenertje vond dat dus niet zo leuk, dus ik ben nu wat meer aan de slag gegaan met driving en dergelijke, en vraag daarin ook wat meer van haar. Eigenlijk gaat dat prima, ze gaat b.v. bij driving en yoyo al op fase 1 opzij en achteruit (en krijgt dan veeeel knuffels natuurlijk). Ze begint nu ook een beetje "mee te spelen".
Nu mijn vraag, ik krijg nog wel eens (mensen aan stal) opmerkingen dat ik teveel van haar vraag, dat ze "dat allemaal niet aan zou kunnen" wat ik met haar doe. Dus nu wilde ik hier (weer) eens informeren wat jullie mening daarover is. Ik vind mijn "veulenopvoedprogramma" nogal meevallen. Het draait vooral om goeie manieren aanleren.
Dit is wat ik met haar doe en oefen, ze is dus nu precies 1 jaar oud (en 500 kg zwaar
:
* Wat ik erg streng over ben is b.v. dat ze niet tegen me aan mag duwen als ik haar eten geef, en dat ze netjes moet blijven staan wachten tot 'r eten in d'r bak ligt en ik aangeef dat ze mag beginnen. Naar mijn idee MOET ze dit wel leren, want ze groeit ontzettend hard, en wat als ze een volwassen Belg is van 1000 kg. of zo? Dan kun je dat geduw ook niet zo waarderen. Volgens omstanders is dit "zielig" omdat ik haar eten dan niet meteen geef maar blijf volhouden dat ze eerst rustig moet staan (ik pas er voor om met een paard van doen te hebben die het hooi uit je armen trekt en je omduwt terwijl je het eten in de bak doet). En ze snapt het nu WEL! Ze wacht nu meestal redelijk netjes (en wordt dan uitgebreid beloond, dat vergeet ik echt niet) en als ik naar de voederbak wijs, mag ze beginnen. Ik vind dit onder normale opvoeding vallen maar word een beetje moe van die opmerkingen van mensen (die dan later ook nog eens klagen dat mijn paard ze omver gelopen heeft .... zucht ....).
* Elke dag oefen ik een rondje lopen met haar, gewoon lopen aan een touwtje, en ook draven aan een touwtje. Dan oefenen we starten en stoppen m.a.w. dat ze niet per ongeluk door blijft lopen en over me heenwalst
. Dit mag je toch best oefenen met een veulen? Dit valt nu eigenlijk niet meer onder oefenen, want ze kan dit al goed, ze stopt alleen nog wel eens te traag.
* De games van
Parelli doe ik ook regelmatig met haar, elke dag pak ik er een paar uit. B.v. nu dus vooral driving. Ik ben ook met sideways begonnen, maar merk wel dat ze daar meer tijd en ruimte voor nodig heeft dan Toroppie eerder. Dus dat gaat heel rustig van : driving voorkant ... wachten tot de radertjes in Neel's hoofd gaan draaien ... 1 pas zijwaarts voorkant ... belonen (stem) en meteen achterkant driven ... 1 pas zijwaarts achterkant ... belonen ... pauze en knuffelen. Hele geval opnieuw. Ik vraag dus maar 1 pas per keer. Hoewel ze het moeilijk vindt, lijkt het mij niet dat het op deze manier te "belastend" voor haar is (vooral omdat we meer staan te knuffelen dan dat ik echt iets van haar vraag). Na 3 passen van alles stop ik. Dus eh ... netto vraag ik een pas of 6 per dag zijwaarts. Okay , soms doe ik het 2 x achter elkaar. Is dat echt teveel, te zwaar, te moeilijk? Ik vraag het me ernstig af. Ik zie b.v. dat ze het al wel oppikt, nu ik het een keer of wat geoefend heb, dus volgens mijn bescheiden mening kan ze het wel aan. Dat 6 passen zijwaarts te belastend zouden zijn voor d'r gewrichten, dat lijkt me ook nogal ver gezocht. Natuurlijk doe ik het geen half uur achter elkaar. Het gaat mij meer om de intentie. Als ze een paar goede passen laat zien, is't goed en dan stoppen we ook meteen en gaan we wat anders doen.
* Tsja, en dan de circling game. Als iemand me dat ziet doen is het commentaar gelijk "Je mag een veulen niet longeren". Nee, dat weet ik ook wel, en ik snap ook wel waarom. Maar longeren vind ik toch wel even iets heel anders dan wat ik doe. Dat is haar vooral aanleren om te gaan lopen wanneer ik haar dat vraag. Dus ik "stuur" met m'n linkerhand en Neel (die snapt het inmiddels al heel goed) loopt dan van me weg en op de cirkel. Ik loop bij Neel zelf wat mee (omdat ik haar geen krappe cirkels wil laten lopen), dus de cirkel die ze uiteindelijk loopt is veel groter dan de cirkel die ik Torop b.v. laat lopen bij circling. Ze loopt dan doorgaans een paar rondes, ik laat haar een paar keer stoppen en weer opnieuw beginnen lopen. Dan hetzelfde over de andere kant. Dit neemt doorgaans ... uh ...5 minuten in beslag, hooguit. In stap in een grote cirkel dus. Dan vraag ik haar 1 x of 2x om in draf te gaan maar ik laat haar geen volle cirkel draven, het gaat mij puur om dat ze reageert op mijn aangeven om in draf te gaan. Ook dat snapt ze al heel goed. Daar eindigen we meestal mee. Ze doet dit spelletje nu eigenlijk al feilloos, zonder protesteren en het stoppen en naar binnen komen vindt ze een heel leuk spelletje blijkbaar.
* En dan maken we nog wat ongein met een bal en dergelijke. Die grote horseball zou Neel dus ongetwijfeld GAAFFFF vinden, want ze vindt ballen juist prachtig! Die ga ik dus zeker wel bestellen want Neel vindt niets leuker dan met voorwerpen spelen, ze om te duwen (vooral mensjes hahaha, maar laat ik haar liever leren dat met een bal te doen) en als er een handvat aanzit en lekker mee rammelen!
* Zo eenmaal per week nemen we Neel mee aan een touwtje het bos in. Doorgaans (1 uitzondering dus) wandelt ze dan rustig mee en kijkt met veel interesse naar alles wat voorbij komt. Of dit teveel voor haar is, dat had ik al eens gevraagd, en het antwoord gekregen dat ze dat zelfs als veulen toch wel moet kunnen doen. Draven doet ze dan nauwelijks, het gaat mij erom dat ze beweging krijgt, dus stappen is hard zat.
Vertel es, krijgen jullie het idee dat ik echt teveel met haar doe? Ik ben elke dag dus een 20 minuten - half uurtje met haar bezig. De rest van de tijd besteed ik aan Toroppie maar aangezien Neel van het type is dat altijd met 'r snufferd erbij moet staan
gaat het opvoeden dan wel gewoon door, want anders staat ze doorlopend Torop lastig te vallen, of ze staat weer te dichtbij, of ze doet iets anders wat niet mag (zadels opvreten en zo hahaha). Ik vind eigenlijk dat dit onder normale opvoeding valt en dat ze sommige dingen NU moet leren, juist omdat ze NU een veulen is. Torop corrigeert haar b.v. ook (waarom zou ik het dan pas "mogen" als ze 2 is?). Het heeft toch weinig zin om te wachten met opvoeden tot ze volwassen is (en 1000 kg zwaar .....).
Ik weet ook wel dat het gebruikelijk is om pas iets met een veulen te doen als het ouder is, maar er is toch niets op TEGEN dat ik haar er omheen laat spelen en wandelen als ik b.v. met Torop bezig ben en haar en passent opvoed?
Wat meningen zijn welkom (ik word er een beetje moe van).
Warboel
