Je paard is 'extrovert'. Die doen eerst en dan denken. Dat doen, er van doorgaan, is eigenlijk zo snel mogelijk terug vluchten naar waar hij weet dat het veilig is. De gene die hem bereed gaf niet genoeg leiding (bood niet genoeg veiligheid) zodat hij bij hem of haar wil blijven. In de kudde wordt de Alpha merrie niet ingehaald door ondergeschikte kudde leden.
Die rol van alpha moet de bereider overnemen. Het paard zal nooit van zijn leider weg rennen. Die bied immers de veiligheid binnen de kudde van 2.
Maar hoe wordt je een goede leider voor je paard? Daar zijn grondtechnieken voor. Ik zou je willen adviseren daar boeken over te lezen van Monty Robberts of Pat Parelli.

Wanneer weet je dat je paard je niet respecteert en je er zeker niet op moet klimmen?
1. Wanneer hij je omver loopt of probeert in te halen aan een halster touw.
2. Waneer hij niet uit je persoonlijke ruimte blijft. (bv met zijn hoofd schuren langs jou)
3. Hij je niet met zijn hoofd naar je toedraait en met 2 ogen naar je kijkt maar met hoofd hoog met 1 oog via de zijkant naar je kijkt.

Wat is een goede test, voor je op je paard klimt?
Ga recht voor hem staan, maak je groot en loop op hem in. Hij moet zelf uit je persoonlijke ruimte gaan (zonder hem aan te raken) en terug uit stappen. In de kudde worden ze flink gestraft als ze in de persoonlijke ruimte van een hoger geplaatst paard komen. Doet hij dat niet, ga dan grondtraining doen ipv berijden.

Je paard is 'extrovert'. Die doen eerst en dan denken. Dat doen, er van doorgaan, is eigenlijk zo snel mogelijk terug vluchten naar waar hij weet dat het veilig is. De gene die hem bereed gaf niet genoeg leiding (bood niet genoeg veiligheid) zodat hij bij hem of haar wil blijven. In de kudde wordt de Alpha merrie niet ingehaald door ondergeschikte kudde leden.
Die rol van alpha moet de bereider overnemen. Het paard zal nooit van zijn leider weg rennen. Die bied immers de veiligheid binnen de kudde van 2.
Maar hoe wordt je een goede leider voor je paard? Daar zijn grondtechnieken voor. Ik zou je willen adviseren daar boeken over te lezen van Monty Robberts of Pat Parelli.

Wanneer weet je dat je paard je niet respecteert en je er zeker niet op moet klimmen?
1. Wanneer hij je omver loopt of probeert in te halen aan een halster touw.
2. Waneer hij niet uit je persoonlijke ruimte blijft. (bv met zijn hoofd schuren langs jou)
3. Hij je niet met zijn hoofd naar je toedraait en met 2 ogen naar je kijkt maar met hoofd hoog met 1 oog via de zijkant naar je kijkt.

Wat is een goede test, voor je op je paard klimt?
Ga recht voor hem staan, maak je groot en loop op hem in. Hij moet zelf uit je persoonlijke ruimte gaan (zonder hem aan te raken) en terug uit stappen. In de kudde worden ze flink gestraft als ze in de persoonlijke ruimte van een hoger geplaatst paard komen. Doet hij dat niet, ga dan grondtraining doen ipv berijden.

Super bedankt voor alle berichten. Eerder op de dag, had ik via mijn telefoon alles gelezen. Alleen reageren via daar blijf ik een ramp vinden. Nu eindelijk tussen de nachtvoedingen door even de tijd gevonden om eens even te internetten! :)

Iemand was ook zo lief om een email te sturen, met een link naar bokt van een veulenloze merrie. Toevallig had ik hier al contact mee gehad en is dit op niks uitgelopen. Ze had de oproep iets te snel geplaatst zonder na te denken over de consequenties. Helaas...

@ Ellen, ja.. ik heb al zitten denken om buiten iets te maken.. Gewoon op steen met stro met een afdakjel. Ik vind het namelijk echt verschrikkelijk, dat ze binnen staat. Ik zit al gelijk in mijn hoofd te puzzelen, hoe ik alles dan moet indelen. Waar ik alleen bang voor ben.. is dat ze door of onder het draad gaat... hier heeft ze niet veel ontzag voor (blijft een shetlander ). Mijn ervaring met moeder is.. dat ze het stroom voor lief neemt, als ze daarna aan de andere kant staan. Misschien iets van een hek? ik heb wel eens gezien dat je die dingen kan huren! (* gaat op zoek!). (*trapt op de rem... eerst maar eens een overlegje plegen! wat precies de reden voor stalrust is... )
Over de melk.. ja zo had ik het nog niet bekeken..!

@ Marlies, ja.. t liefst blijven ze inderdaad gewoon samen zolang t goed gaat. Dit lijkt mij de beste optie. De arts die haar operatie heeft uitgevoerd, gaf aan dat de buitenkant van de wond niet het grootste gevaar is maar meer alle lagen (4?) eronder. Ook is er nog steeds een grote kans op buikvliesontsteking. Je zit de eerste dagen zo vol met vragen, over de primaire dingen.. hoeveel voeding, hoe vaak, medicatie etc. Dat je nu pas gaat nadenken over deze dingen.

@ Judith
Ja het is inderdaad een mini-tje :) hihihi Wel lastig hoor.. alle info die je vind is allemaal gericht op paard-formaat. Voor paarden zijn er idd huur adoptiemerries (ik wist echt niet dat dit bestond tot vorige week!), maar voor shetjes bestaan deze niet commercieel.
Ik heb inderdaad met mijn DA de optie kort besproken om een merrie erbij te zetten, die homonen krijgt. Maar de DA, zag dit wel als laatste optie. Ook omdat zij aangaf dat dit ook niet altijd goed ging. Dus misschien een stomme vraag.. maar hoe weet je dat dit bijna altijd goed gaat. Bedoel dat niet rot... maar zijn natuurlijk 2 tegenstrijdige berichten, dus wil graag weten of je enkele ervaringen hebt of meerderen.
Bedankt voor de link.. zit niet eens zo heel extreem ver, ik woon in de buurt van Tilburg.
Wel bijzonder om je verhaal over de ruinen te lezen! Maar ben blij dat je het deelt... Ik neem het zeker mee!

@ Ans, zij zitten wel wat verder weg inderdaad. Deze kliniek zit wel iets verder weg. Maar ik zal de site eens doornemen. Wellicht heb ik er toch nog iets aan!

@ moniek
Wat is dat toch met die ruinen. Van mijn ene ruin, kan ik dat soort acties wel verwachten. Maar van Kiran eigenlijk niet. Maar door jullie verhalen ga ik nu wel twijfelen, of ik daar wel verstandig aan doe.

Heeft er iemand ervaring om een merrie met een pasgeboren veulen, en dit veulen met ze 3e te zetten? Dit is een optie die iemand aandroeg.

Soraya85 schreef op maandag 9 april 2012, 1:18:

Het belangrijkste is meestal dat de merrie weinig beweegt, door te veel beweging, een bokje of eens een sprintje, kan ervoor zorgen dat de wonde terug openscheurt. Er zit namelijk ongelooflijk veel druk op de wonde, een paard heeft véél darmen + darminhoud wat wel wat weegt en omdat een paard bijna de hele tijd rechtstaat zorgt dat voor een constante spanning op de buikwand. Ik heb 2 merries gekend met een keizersnede, allebei operatie goed gegaan, geen ontstekingen,... maar na een aantal weken kregen de paarden meer ruimte. En dan teveel bewogen (ook natuurlijk omdat er zo'n super happy veulen ligt rond te springen) waardoor de buikwonde weer openging en de darmen eruit kwamen. En dan is er niet veel meer aan te doen natuurlijk
Bij een mini valt dit gelukkig iets beter mee omdat de kilo's heel wat minder zijn.

Mijn DA heeft hier zeer veel ervaring mee, ze heeft een tijdje geleden een heel programma opgestart van adoptiemerries. Het verschil is dat zij andere hormonen en medicatie gebruikt dan de meeste dierenartsen. Vooral het gebruik van de hormonen die het "veulen" veroorzaken lijkt het succes op accepteren enorm te verbeteren. Daarvoor was de kans op adoptie inderdaad gering. Natuurlijk zijn er nog altijd gevallen dat het niet lukt.


Ik zou het toch niet proberen, mijn ene ruin is ook een rustig en zeer sociaal paard, zou nooit een ander paard bijten of opjagen en ik was ook zeker dat het goed zou gaan, maar dat was dus niet. Misschien reageren ze zo omdat dit een volkomen onnatuurlijke situatie is?


Dit zou een goed idee kunnen zijn maar melk gaat ze waarschijnlijk niet geven aan het 2e veulen omdat ze daar gewoon niet genoeg voor heeft. Het zou wel kunnen dat ze het veulen wel mee gaat beschermen en verzorgen. Maar voor het zelfde geld verjaagt ze het gewoon. Ik heb daar geen ervaring mee.

Als je echt niet aan een adoptiemerrie kan geraken, zou je gewoon nog een andere merrie met een goed moedergevoel bij het veulen kunnen zetten. Ik heb een merrie die elk jong paard meteen bemoedert, ze zelfs aan haar uier laat komen ookal komt er geen melk uit. Bijvoorbeeld een ex-kweekmerrie ofzo, die hebben al veel ervaring met veulens.

Soraya85 schreef op maandag 9 april 2012, 1:18:


Ik heb hier helemaal geen ervaring mee, maar is het niet mogelijk de moeder zelf die hormonen te geven? Zodat "de bevalling" min of meer hormonaal wordt overgedaan, of zou dit gevaarlijk voor de moeder zijn?

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Doantje schreef op zondag 8 april 2012, 22:32:


Uit: Jamie Oliver's alphabet.

Mijn 2 pony;s staan de hele dag buiten de winter zijn ze goed doorgekomen met hooi.
Nu staan ze in een vrij kale weiland en krijgen ze wat voerwortels erbij.
Nu mogen ze van de boer in een andere weiland waar genoeg gras in staat. Kan ik ze daar beter daar laten grazen zonder hooi of wortelen of toch in de kale wei.
Een van de pony's is vorig jaar wel hoef bevangen geweest, dus ik ben zeer voorzichtig om hun in de andere wei te laten grazen. Of is het mogelijk om ze eerst een week in de volle wei te doen en de andere week in d "kale wei"".
Ik ben een beginneling met natuurlijk paard houden en graag wil ik jullie advies zodat ik hier ook van kan leren
graag hooi ik van jullie
groeten ursula

Je kunt de overgang beter geleidelijk aan inzetten om koliek en hb-narigheid te voorkomen. Dus bijvoorbeeld twee weken lang dagelijks een uur in de volle wei, de volgende twee weken dagelijks twee uur en zo geleidelijk aan opbouwen.
Check de hoeven dagelijks op warm worden en check de ponies op gevoelig lopen op het harde.
En anders stripbegrazing: zet een stroomdraadje in de volle wei dat je dagelijks een halve meter verplaatst, waardoor ze geleidelijk aan meer gras krijgen ipv in één keer tegelijk alles.
Zeker als een pony een hb-verleden heeft, is het zaak uiterst terughoudend te zijn met blootstelling aan het volle gras, want de gevoeligheid voor hb blijft.
Het voeren van wortelen is sowieso niet nodig en bij een hb-gevoelig paard zelfs gevaarlijk; wortelen bevatten suiker.

Je kunt de overgang beter geleidelijk aan inzetten om koliek en hb-narigheid te voorkomen. Dus bijvoorbeeld twee weken lang dagelijks een uur in de volle wei, de volgende twee weken dagelijks twee uur en zo geleidelijk aan opbouwen.
Check de hoeven dagelijks op warm worden en check de ponies op gevoelig lopen op het harde.
En anders stripbegrazing: zet een stroomdraadje in de volle wei dat je dagelijks een halve meter verplaatst, waardoor ze geleidelijk aan meer gras krijgen ipv in één keer tegelijk alles.
Zeker als een pony een hb-verleden heeft, is het zaak uiterst terughoudend te zijn met blootstelling aan het volle gras, want de gevoeligheid voor hb blijft.
Het voeren van wortelen is sowieso niet nodig en bij een hb-gevoelig paard zelfs gevaarlijk; wortelen bevatten suiker.

Je kunt de overgang beter geleidelijk aan inzetten om koliek en hb-narigheid te voorkomen. Dus bijvoorbeeld twee weken lang dagelijks een uur in de volle wei, de volgende twee weken dagelijks twee uur en zo geleidelijk aan opbouwen.
Check de hoeven dagelijks op warm worden en check de ponies op gevoelig lopen op het harde.
En anders stripbegrazing: zet een stroomdraadje in de volle wei dat je dagelijks een halve meter verplaatst, waardoor ze geleidelijk aan meer gras krijgen ipv in één keer tegelijk alles.
Zeker als een pony een hb-verleden heeft, is het zaak uiterst terughoudend te zijn met blootstelling aan het volle gras, want de gevoeligheid voor hb blijft.
Het voeren van wortelen is sowieso niet nodig en bij een hb-gevoelig paard zelfs gevaarlijk; wortelen bevatten suiker.

Christel Provaas schreef op maandag 9 april 2012, 12:19:


Beetje moeilijk denk ik Christel.... Wanneer voelen hoeven warm? Dan moet je een hoop ervaring al hebben hoor om dat te weten dat ze nu warmer zijn dan vorige week.
Ik zou gaan voor het uitermate beperken en langzaam meer geven van graastijd. Ik weet niet precies over welke wortelen het gaat, maar geef gewoon in het begin 10% gras en 90% lekker grof vezelrijk hooi en verander de verhouding stap voor stap.
Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Het verhaal van de veearts, die zaterdag op cursus was en die vertelde waarom ze geen paarden op haar bedrijf houdt, zit nog in mijn hoofd.Ze waarschuwde ook nog eens tegen koeiengras voor paarden.
Ze heeft samen met haar vriend een melkrundveebedrijf in de buurt van Utrecht en vertelde me n.a.v. de vragen in de theorie over fructaan het een en ander over hoe het vorig jaar met het gras ging op hun bedrijf.
Zij hakselen het gras met een omgebouwde maisverhakselaar tot stukjes van 2 cm. Dat gebeurt met het idee dat dan de aanwezige suikers eerder beschikbaar komen voor de melkzuurbacteriën en aldus een voorsprong hebben op de ongewenste boterzuurbacteriën
We weten dat gras om goed te kunnen groeien zonlicht, temperatuur en vocht nodig heeft en dat wanneer één van deze voorwaarden ontbreekt de suikers in het gras opgestapeld worden omdat ze niet verbruikt worden.

Vorig jaar was een extreem droog voorjaar. De eerste snede bevatte toen zoveel suiker dat het gras vastplakte aan de hakselaar. Ze hebben hun normale werkwijze toen niet kunnen gebruiken.

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Piet schreef op maandag 9 april 2012, 14:07:


die zijn dan wel nodig toe aan meer koenatuurlijk....