Ja, sommige mensen zijn zooo vreselijk vastgeroest in de gedachte dat een bit nodig is en dat zonder bit rijden gevaarlijk is, dat ze niet voor rede vatbaar zijn spijtig genoeg. Ik heb het soms zelfs als ik vertel dat er veel problemen voortkomen van het bit en dat als het bit wordt weggelaten zonder voorbereiding zelfs het paard veel beter rijdt en reageert, en het probleem verdwenen lijkt te zijn. Zelfs dan geloven ze niet dat het bij hun paarden ook zou kunnen lukken.
Gewoon erg hoe het met de algemene rijkunst gesteld is.

Je hebt helemaal gelijk helaas.
Heeeeel jammer voor die paarden wiens mensen nu eenmaal niet moediger zijn en alleen durven met bit.

Intussen gaan wij lekker zo door en af en toe komt er toch weer een bitloze ruiter bij hoor, dat gelukkig wel!

Suzanne.

jennet schreef op donderdag 7 juni 2012, 0:27:


Het clickeren op zich werkt wel vanuit het zadel, maar ik geef zelf de beloning (natuurlijk), dus dan stopt ze om hem aan te nemen (mijn armen zijn niet lang genoeg om dit al stappende voorts te kunnen!) Ze gaat stappen, denkt: was dit wat je bedoelde? en stopt in de hoop beloond te worden. Ik kreeg haar max 10 stappen voor ze weer zelf stopte. Heb nu geoefend met, voordat ze gaat stoppen, het commando 'ho'te geven, zodat ze dan idd wel doet wat ik aangeef, maar met verderstappen lukte het nog niet.

Nu met de hortstick dus wel.
Femstick vind ik ook een goed woord!

"To the world it looks like I saved you
Who saved who?
We both know the truth.."
(Mary Ann Kennedy)

Zieltje schreef op donderdag 7 juni 2012, 8:47:


Het frustrerende dan nog is, is dat ik ze niet eens probeer te "bekeren" maar dat zij mij wel aanvallen op het feit dat wij bitloos rijden.
Alles wat verkeerd gaat of wanneer de paarden niet helemaal in het gareel lopen (als robots want dat is wat ze willen) dat komt omdat ze geen bit in hebben. Ik kan gewoon geen anekdotes vertellen over wat we soms meemaken want de enige reactie is van tsja, zie je wel, als je met bit reed, was dat niet gebeurd.......krijg zelfs niet de kans om daar tegenin te gaan.....
Mensen zijn inderdaad zó bang van hun paarden, van verandering, zo gefrustreerd eigenlijk ....omdat bij ons alles vanzelf gaat.? en ja, eigenlijk is dat ook zo..is een feit.....zelfs met een - door anderen bestempeld als - k*tpaard.
Ze zien zeer zeker het verschil......en dat zal frustreren zeker....
Maar waarom mij dan erop aanvallen.....
dat ze me dan met rust laten
grrrrr

sorry, ff stoom aflaten

Elk paard heeft recht op een staart

e m kraak schreef op woensdag 6 juni 2012, 14:05:


Je had het zelf over dat je niet meer exact wist waarom de hersengrote zo groot was, vandaar dat ik ook wat info over de grote van het paard gaf.....
Ik heb het over de evolutie vh brein. Celspecialistme vond plaats waardoor er een regelcentrum ontstond die de samenwerking vd gespecialiseerde cellen die samenvoegde, ging coordineren. Het brein.

Het schijnt zo te zijn dat de hersenen er grofweg hetzelfde uitzien. Ervarings afhankelijke plasticiteit zorgt ervoor dat het brein er naast de genen van ieder anders is.


De neocortex schijnt groter te zijn bij de mens dan bij het dier. Bij ons is deze beter ontwikkelt, zowel de specialisatie zoals redeneren, emotie maar ook door een goede samenwerking tussen linker en rechter hersenhelft, redeneren links waar de mens goed in is en rechts de creatieve kant, paarden gebruiken bv rechts veel meer.

Waar ik mijn info vandaan heb is breed. Mijn interesse is ontstaan door de clickertraining met hond en paard. Ik zie de training in de eerste plaats als training van de hersenen en het verder ontwikkelen daarvan, ipv training van het lichaam, de spieren, dat is een gevolg van.
Ook de opvoeding van een zoontje en een puberende dochter bracht mij zover om me meer te verdiepen in waarom reageren ze zoals ze doen, en niet in de laatste plaats mijzelf. Ik lees boeken over gedrag, bewustzijn, het kunnen veranderen en hoe, of dat nu over de mens gaat of over het paard, mijn interesse is erg groot omdat ik wil de situatie's waar ik tegenaan loop goed wil kunnen inschatten enn kunnen werken aan verbetering/verandering.
Gedragsspecialisten, neurologen, pshychologen, heel veel boeken over het paard, gedrag ,evolutie, anatomie, het jonge paard, veel gevarieerde trainers, etc. etc.

Wel fijn om te horen dat wij allemaal heeeeele goede ruiters zijn

Even serieus heel erg vervelend dat soort mensen om je heen. Wat ik vooral zie ben dit soort mensen is angst en misschien zijn ze zelfs wel een beetje jaloers.
Want zijn snappen ook wel dat het fijner voor een paard is maar durfen het niet en jij doet het gewoon. Oké als ik het zo lees is er eens iets fout gegaan maar bij welke combinatie gaat altijd alles goed?

Probeer gewoon zo door te gaan en de commetaren naast je neer te leggen en anders even hier stoom afblazen.

Liefs

mirel schreef op donderdag 7 juni 2012, 9:14:


Dat ik met Indy bitloos reed en zonder ijzers daar konden ze nog wel bij. Ze hebben zelf het gat in haar tong gezien en dat ijzers niet hielden vanwege een heel dunne hoefwand.

Toen ik Liltje kreeg, kreeg ik van verschillende mensen te horen dat ik nu wel met die onzin kon ophouden en eindelijk normaal kon gaan rijden, met bit en met ijzers, want ik had nu immers een gezond paard. Zo normaal vinden mensen het hier dat je met bit en ijzers rijdt, helaas.

Ze zien elke dag dat Liltje het goed doet zonder bit en ijzers, maar dat is ook niet verwonderlijk, zo'n suf trekpaard, die doet toch niks en die hebben toch wel goede hoeven.

Tja....

mirel schreef op donderdag 7 juni 2012, 9:14:




Oké als ik het zo lees is er eens iets fout
mmmm, laatste tijd een paar keer. Maak daar nooit veel van, behalve "sterke" verhalen vertellen om eens te kunnen lachen achteraf. Heeft ook niets met bitloos rijden te maken....Op vrij korte tijd een paar valpartijen: één keer van Player omdat ze ineens "schrok" van een loslopende hond, en daarop een knal van een bok gaf en ik dus in het zand beet. Daarna ben ik in volle galop met Nazyra samen onderuit gegaan in het bos. Gewoon op zand op een recht stuk. Laatst een meisje dat vroeg of ze mocht komen les nemen, en ik na aarzeling - ze reed al 4 jaar - heb toegezegd. Het kind lag er in les één al af. Altijd Brave Nazyra was een koppige ezel met haar en ze kreeg niets ervan gedaan
Ook buurjongen is in het bis een keer gevallen omdat de paarden wat hevig stonden en hij zich door haar heeft laten verrassen, ze gaf ineens gas bij in galop en ik heb ze de pas afgesneden op Player waarbij Nazyra serieus in de remmen moest en buurjongen eraf ging. zal ook niet meer makkelijk gebeuren...;buurjongen leert snel bij

Maar...heeft allemaal NIETS met bitloos te maken!!!!
We hebben een supercommunicatie met onze paarden, alles gaat vanzelf maar het zijn wel paarden he, en exemplaren met peper in hun gat (zeker Player maar Nazyra kan er soms ook wat van )


Ja, doet deugd...echt
Elk paard heeft recht op een staart

Hier is het eerder omgekeerd, mensen zijn stomverbaasd dat mijn ene paard ijzerloos de straat opkan, zeggen aarzelend 'dat is toch zoiets natuurlijk bekappen ofzo he' en vragen dan het telnr. van mijn smid

Mijn ene paard is echt levende reclame voor paard natuurlijk... hij is tot zijn 20ste jaar manegepaard geweest. Helaas hoorde daar dus bij: veel op stal. Hij werd dampig en toen heb ik hem overgekocht om hem een mooi pensioen te bieden. Al die jaren ervoor reed ik veel met hem op de manege en ik kan beamen: hij kon gewoonweg niet zonder hoefijzers de straat op. Het arme beest klom nog liever in een boom dan één pas op z'n blote voeten op straat te zetten. In al die jaren is hij ook altijd met bit gereden, bitloos kende hij dus niet.

Eénmaal hier op de wei Koen Theys de hoefijzers er laten afhalen, hij werd toch weideversiersel. 24/7 weidegang deed wonderen voor zijn longen en het hoesten verdween volledig. Wat ook enorm opvallend was, was zijn mest. Die ging van lichtbruin met stukjes en brokkels, naar mooie stevige egale ballen ( ). Af en toe deden we een wandelingetje aan de hand over de straat. Dat ging opvallend goed! Nu zijn we een jaar verder, hij is er 21 geworden, en het gaat super. We rijden terug buiten, ijzerloos, ook over steentjes en hij gaat super! Mensen die hem van vroeger in de manege kennen vallen echt achterover, Sol en geen ijzers en buiten, da's niet normaal!

Omdat ik mijn ene paard al bitloos reed, heb ik Sol ook maar een bitloos hoofdstel aangeschaft. Hij reageerde er meteen erg goed op en ons eerste ritje met halsring (in de piste hoor) is ook al een feit. Enkele weken geleden reden we de paardenprocessie in Werchter mee: 2 uur rondtoeren in het dorp, daarna paardenwijding, met nog zo'n 100 andere combinaties. Een snelle blik leerde dat we de enigen waren die bitloos reden. Beide paarden hebben zich erg braaf gedragen, niet altijd even gemakkelijk met de woeste paarden van de trekpaardvereniging achter ons aan Sol heeft de rit bitloos, ijzerloos en zonder een centje pijn of ademhalingsmoeilijkheden volbracht. Ik ben dus alleszins dik overtuigd

http://www.mijnalbum.nl/Album=MK4WQWBN

Ik zie dat ik per ongeluk een heel album gepost heb, oeps. Foto van ijzerloze opa helemaal van onder te vinden

Sarah_Noah_Sol schreef op donderdag 7 juni 2012, 10:34:


Het hele album is ook wel leuk hoor!

Monique Meijer schreef op donderdag 7 juni 2012, 10:15:


Wat moet je daar nu op zeggen he.
Eigenlijk maakt het niet uit want ze horen alleen maar wat ze willen horen en dat is meestal niet bijster veel.
frustrerend? soms wel heel erg....
Be het eigenlijk erg beu om me blijkbaar continu te moeten verdedigen.
Wij zijn de enigen die serieus gaan rijden, in piste en in bos, uren aan een stuk en behoorlijk op tempo.
Ook dat is zielig....ook al te horen gekregen...al helemaal als het boven de 25 graden is...
Komt wel van mensen die al bang zijn als hun paard een stap sneller zet dan het sukkeltempo dat ze eigenlijk maar aandurven. En maar trekken aan dat bit omdat het paard te snel wil. Beest wil gewoon graag lopen.

oei heb precies van alles al een tijd opgekropt,
allez ja, nu is het weer van me afgeschreven...oren genoeg hier gelukkig die "mee" zijn...

Elk paard heeft recht op een staart