Hier in het dorp woont een vrouw, met 2 mooie grote paarden. Traditioneel, dus bitten, ijzers, zweepje en stallen (gelukkig enkel voor 's nachts...en in de winter voor 20u per etmaal, jammer genoeg) In haar ogen wil ze het allerbeste voor haar paarden, en baseert ze zich op 'de traditie'
Ze is toch wel een vriendelijke dame waar ik regelmatig een praatje mee maak.
Ze kloeg vandaag over het weer, te veel wind, wisselvallig, dus te moeilijk om te rijden. Haar paard is nerveus bij winderig weer en dan kan ze hem niet 'houden'.

Deze namiddag zag ze me voorbijrijden om m'n bitloze ijslander, ik zie ze dan altijd zo verbaasd fronsen, en in haar haar krabben, terwijl m'n paard en ik genieten van een ontspannen ritje, winderig weer of niet.

Ik vraag me af hoe haar paard zou reageren bij weglaten van het bit? Nu moet ik toegeven, die ene is een groot sterk paard, 6 jaar, vertoont heel regelmatig 'kuren', ik zou er niet op willen!
Ze heeft al enkele keren verbaasd gekeken naar m'n bitloos hoofdstel, zo van tiens wasda? , ja zegt ze dan, maar jij hebt nu zo'n ontzettend cool paard, die van mij , die kan ik niet houden, dus stang erin ... in haar ogen ben ik volgens mij een onbezonnen ruiter, wat zou ze nu naar mij luisteren? Ik geef geen commentaar , gelukkig zij ook niet, echter ik zie altijd die rare blik wel...maar het is ontzettend moeilijk om zo'n mensen af te brengen van vastgeroeste gewoonten, de dame zelf is daar ook gewoon bang voor om iets nieuws uit te proberen , onbekend = onbemind.

Wendy

Daarom is belangrijk gewoon zelf het goede voorbeeld te geven.
Mensen met interesse vragen vanzelf wel.
Je kunt iemand die niet open staat voor verandering, niet veranderen...
En ik denk ook niet dat je dat moet willen, zonde van je energie.

Andersom denk ik zelf nu dat het belangrijk is bitloos niet als iets speciaals neer te zetten. Dat is het niet, en dat moet je het ook niet willen maken.

joop schreef :

Sja, voor onze veiligheid heb ik m'n GSM toch wel graag bij me als ik een buitenrit rijd. Niet in een zadeltas maar in mijn zak.

Wendy74 schreef op zaterdag 9 juni 2012, 22:32:


Nodig aar toch eens uit, om met jou mee te rijden. Zon nerveus paard (en ruiter) heeft vaak steun aan de "koelbloedigheid" van de ander.


Als je een passend hoofdstel voor dat paard denkt te hebben, kun je het wellicht eens (verdekt) aanbieden om samen te rijden. In haar geval is een goede uitleg over rust en vertrouwen misschien wel aangewezen. Anderzijds, misschien wil ze niet eens buiten rijden?

IK denk eerder dat ze het "knap" vind, wat je doet met jou paard.

Nils en Olly
Het paard weet,
wat wij niet weten