Nochtans wil ik het paardrijden niet opgeven.Weet iemand hoe
> ik deze periode kan overbruggen,zodat ik snel weer kan genieten
> van het paardrijden???Fritske is een schat van een paard en hij
> verdient het echt om een goeie ruiter te hebben,want ik ben bang
> dat ik door mijn angst hem volledig ga verprutsen.
Hoi hoi
Herkenbaar, er zijn meer mensen met angst dan je op het eerste gezicht denkt!
Wat je je in ieder geval moet realiseren is dat niets MOET! Je moet niet deftig rijden, je moet niet dapper zijn en je moet ook niet alles kunnen en durven. Paardrijden doe je voor de lol, en nergens anders over.
Wat bij mij heel erg geholpen heeft is simpelweg mijn eigen grens respecteren. Dit durf ik wel en doe ik dus ook, dat durf ik niet en dat doe ik nu ook niet. Ik heb bij tijd en wijle een enorme dip waarin ik niets durf en dan doe ik ook nauwelijks iets. En bij tijd en wijle krijg ik weer zelfvertrouwen en verras ik mezelf met wat ik wel durf.
Ook is het belangrijk jezelf te omringen met mensen die je begrijpen en respecteren. Die als je iets niet durft dat accepteren en je helpen met dat wat je wel durft. Helpen ook (of juist) in de zin van steun en toeverlaat zijn, zodat jij je aandacht op jezelf kan richten.
Succes ermee!
Groetjes Karin
Warboel
