Piet schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 19:14:


Moet eerlijk zeggen dat ik wel examenvrees had Maar enorm kicken dat het allemaal zo super ging en er dus geen gevaarlijk paard meer te bekennen was. Want dat was de eerste keer dus wel zo, het was echt gevaarlijk, op dat moment was de paniek veel groter dan de leersituatie.
Heel bijzonder moment vond ik dat ik dacht waar ik gisteren nog bleef steken, vandaag ineens het besef doordrong, ooooooooo ik moet mijn voet omhooghouden en niet trekken. Leuk was het dat we moesten vragen om haar voet neer te zetten. Eerlijkheidshalve moet ik wel zeggen dat dat bij de laatste voet zo ging. Wortels is ze niet eens zo in geinteresseerd, kriebel en de opdrachtjes tussendoor die ze kent zoals hoofd laag deden meer als de wortels, en het woord Yes ziet ze echt als ik doe het goed nu. En we hebben wat hooi geintroduceerd, dat was echt lekker, dat had ze nog nooit gegeten.

groeten Esther

e m kraak schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 19:08:


Heb wel een beknopte link ook met tekeningen en de geschiedenis, wie weet zijn daar ook wat bronnen te achterhalen http://users.belgacom.net/paardenwereld/Geschiedenis/geschiedenis1.htm
Ik vind het steeds interessanter, alhoewel ik ook niet alle Marsiaanse talenkennis beheers

groeten Esther

Hoi,

Er is al veel over hoefbevangenheid gevraagd. Weet er zelf ook al heel veel vanaf. Heb vandaag mensen die het gevraagd hadden het fructaanartikel gestuurd. Dat had ik van een mevrouw wiens paard nu ernstig bevangen inmiddels in een kliniek staat. Toen ze voor het eerst contact met mij zocht, mede nav het verhaal van Isabella en Wendy, was het nog niet zo erg met het paard. Ze wist al van het fructaangehalte (vandaar dat artikel van haar) en heel veel meer dingen (leverwerking, bloedonderzoek laten doen, enz.).

Echter het dier was beslagen dus ik raadde toch aan (hoewel ik het wel een eng advies vond zo ineens omdat ik een leek althans geen bekapper, of dierenarts) de ijzers te laten verwijderen.

Dat is gebeurd, maar nu is het alleen maar achteruit gegaan. Het dier is nu met spoed opgenomen in een kliniek, foto's genomen, hoefbeen nog wat meer gekanteld bleek als bij eerste foto's (waarvoor hij toen beslag kreeg). Het paard staat nu met absolute boxrust op natte verbanden en stijf van de medicijnen maar wil geen pas lopen bijna.

Die boxrust stoort mij nu dus, maar volgens de DA hangt het hoefbeen inmiddels los en is iedere belasting vragen om verdere kanteling.

Ik kan dit niet geloven ... de huifbedpony was ook ernstig bevangen, had ook boxrust ivm haar longontsteking, maar genas pas van de hoeven toen ze weer naar buiten mocht de wei in. Lopen dus, beweging. Maar ja de afname van die ijzers was al zo'n tegenvaller ... Ik heb haar vanmorgen toen ze belde toch op hart gedrukt wel te gaan bewegen ...

Maar ik twijfel ... wie ben ik om dit soort adviezen te geven ... ik heb zelf goede ervaring met zonder ijzers en in beweging blijven, maar zijn er verschillende soorten bevangenheden? dus niet alleen hoefbeenskanteling of zoals bij Wendy chronisch door punt aan hoefbeen hoefbeenverzakking .. is er nog een andere vorm waarbij inderdaad wel boxrust moet??

Graag toch hulp (het paard wordt nu ook nog onderzocht op andere tekorten en of ziektes als suikerziekte, ziekte van cushing, zink/mangaan gebrek en dat soort dingen.)

Marlies schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 13:49:


Niet voor zover ik weet. Toch niet op dit niveau.


Dat is waar. Natuurlijk vind ik het heel jammer voor het paard. Maar daar ben ik wel realistisch in. Tis misschien grof gezegd maar dood is dood he. Het zou me natuurlijk wel veel meer pijn doen als het een paard was dat ik goed kende.
Sabrina

Ilona Kooistra schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 1:40:


Hallo,

het verhaal van Romantique (en ondertussen zijn vriendje Dakoni dat ook natuurlijk bekapt wordt, en binnenkort nog eentje op vakantie ) lag een tijdje stil. Dat komt omdat hij bij Antoine De Bodt heeft gestaan. Afwachten maar hoe het paard daar is uitgekomen. Ik vermoed dat Hilde (de eigenares van Romantique) nog wel haar verhaal zal doen hier op de site. In elk geval zie ik Romantique terug (na een maand geloof ik) omdat hij dringend weer moet bekapt worden. Dat zal wel, hij is een maand er op uit geweest. Ik hoor eens bij Hilde hoe alles verlopen is en dan horen/lezen jullie er wel meer over door haar of daar mijzelf en op de site.
Ondertussen heb ik al nog enkele moedigen kunnen overtuigen om hun paardje op blote voeten te zetten; maar er is er eentje bij dat héééél erg mank staat, zelfs als er hoefschoenen onder gezet worden. Dat wordt dus even hard doorbijten voor zowel paard als eigenaar (blijkbaar hebben ze het beide heel erg te pakken en zijn zowat moedeloos) Maar we staan hen met raad en daad bij en hopen op spoedige beterschap.

Groeten

Hoefsmid Rik ( en voor Pien: hoefverzorger Rik ) te vinden op www.rikgadeyne.be en dan doorklikken op de banner

Vorige week waren we op vakantie in Oostenrijk (grens met Duitsland) En daar liepen tussen al die bergkoeien ook een kudde bergpaarden. Het ideale moment natuurlijk om al die natuurlijke hoeven te bekijken. Qua ras ging het vooral om Haflingers, enkele grote donkerbruine halfbloeden (koudbloed x warmbloed vermoed ik) en enkele bonte grote pony's (magere Tinkers leken ze ) Triestig gesteld met die natuurlijke hoeven. Ik heb er foto's van gemaakt, maar ik moet die nog ergens op een site zien te zetten om ze dan door te linken. Er zat in elk geval een bevangen paard tussen (met hoeven type eendenbek), drie gingen er in galop door de weide, maar toen ze over het bergpad gingen waren ze krakkemikkig mank. En dit waren paarden die nooit bereden werden, die duidelijk ook geen behoefte hadden aan toeristen, want als je te dichtbij kwam stapten ze gewoon door, ze zouden je zelfs heel kalm ondersteboven lopen.
Nu leven die paarden in de natuur en hebben ze toch slechte hoeven. Ik ben echter niet te weten gekomen hoelang die paarden daar al lopen of wie daar een poging doet om er voor te zorgen. In elk geval was het geen publiciteit voor hoefnatuurlijk, ik had er nochtans heel veel van verwacht.
Een andere kudde, enkel Haflingers met veulens, liepen in een omheinde weide, en daar was zo te zien niets mis mee.
Zijn er mensen die ook in die streek van Ehrwald (vooraan in Oostenrijk), meer bepaald op de Ehrwalder-Alm die zo'n paarden gezien hebben? 't Zou moeten lukken natuurlijk, maar je weet maar nooit.

Nog leuk om te zien waren een groep paarden met bellen aan. We dachten eerst dat het een kudde koeien was. Maar of dat wel zo leuk was voor die paarden met zo'n stevig geklingel rond hun nek?

Het andere uiterste zag ik in Swangau (de twee kastelen van Ludwig II)
Rond het kasteel van Neuschwanstein (het Doornroosjeskasteel dat als voorbeeld heeft gediend voor Disney) rijden heel veel koetsen op echt stevige hellingen. Daar spannen ze twee koudbloeden voor (van het lichtere type) en die gaan elk kwartier de helling op of af. Ik vermoed dat er een twintigtal koetsen rondtoerden. maar je had die voeten moeten zien. Elk paard was stevig beslagen en onder elk ijzer zaten zes kalkoenen met widia's in. De asfaltwegen waren uitgesleten daar waar de paarden liepen. Ik heb als hoefsmid al veel gezien qua beslag en kromme benen, maar dit sloeg alles. Op sommige ijzers stonden lippen gelast van wel 5 cm lang (gewoon omdat het er anders niet op bleef) Ik denk dat er geen drie paarden mooi recht op hun benen konden stappen. Echt triestig. Maar de toeristen vinden het fijn om zo rond te rijden langs het kasteel.

Zelfs op vakantie kan ik het niet laten om met paarden bezig te zijn...

Groeten

Rik

Wendy-hb schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 20:27:


Ik heb het hele artikel niet gevolgd, maar heb ook al aardig wat paardjes met bevangenheid geholpen. Toch heb ik er ook eentje moeten laten passeren, waarvoor geen hulp meer kon baten. Als het hoefbeen rondom helemaal los is, dan kan je met de beste wil van d ewereld daar niets aan verhelpen. Daar moet je je over heen zetten.
Cushing dissease en bevangenheid gaan vaak samen. Wat ook funest is voor een paardje dat aanleg heeft om bevangen te zijn, is dat het behandeld werd met cortisone (bijvoorbeeld bij erge zomereczeem)
Dan maakt het niet uit of er een ijzer onder zit of niet. Als ze het paardje moeten laten gaan, dan kan je enkel bedenken dat het sneller uit zijn lijden zal verlost geweest zijn door de ijzers er af te halen. De ijzers zouden nog een poos het beentje ondersteund hebben, maar ze kunnen het toch niet tegenhouden als het in een te ver stadium zit.

Ijzers afhalen van een gewoon gezond paard zorgt er al voor dat het paard moeilijk gaat lopen. Je kan je voorstellen wat het doet bij een bevangen paard. Maar dan moet je weer bedenken dat een bevangen paard pijnstillers krijgt en dat hij sneller beter zal worden; Alles is afhankelijk van het stadium. Zelfs als je er vroeg bij bent en je gaat de voetjes goed en in vorm gaat raspen, zal het paardje zeker nog een dag of tien stijf en stram staan en gaan. Je kan maar doen wat je kan, daar moet je je bij neerleggen.

Rik

Gisteren zijn onze Haflingers Fanny en Diesel gearriveerd.

Fanny komt uit een paardenmelkerij en we hebben haar kunnen redden van de slacht omdat ze licht zomereczeem heeft en bovendien niet drachtig geworden is.
Wat een schatje, er zit ergens Quarter doorheen gekruist en dat is een heel bijzondere combinatie en ze is ook nog Western gereden, da's helemaal mooi.

Diesel is een stoere grote ruin, (1.55 m), sterk van karakter maar gelukkig goed opgevoed, heeft altijd voor de koets gelopen en staat nog op ijzers.
Hij ging helemaal uit zijn dak van blijdschap toen hij al die paarden zag want hij heeft 10 jaar alleen gestaan. Ik dacht altijd dat die Haflingerruinen van die brave sullen waren, hahaha, mooi niet dus

Ik ga hem nu weer opnieuw onder het zadel brengen.
Tijdens onze 'proef-menrit' met hem echter, zijn we ernstig in de ban geraakt van het aangespannen rijden, we hadden dat nog nooit gedaan maar wat is dat leuk zeg.... (Ja, ja Ingrid...)

De platte kar hadden we al staan in ons weiland, dus zijn tuig erbij gekocht en nu willen we het zelf ook gaan leren, onder begeleiding natuurlijk, want er is heeeeel veel dat we moeten leren, dat heb ik al in de gaten.

We gaan meteen voor bitloos, oogkleppenloos en ijzerloos, dus dit is een mooie gelegenheid om zelf te gaan onderzoeken waarover we zo vaak van gedachten wisselen op dit forum.
Maar een en ander zal best nog een tijdje duren, eerst die ijzers eraf, dat bit eruit, onder het zadel brengen en natuurlijk zelf leren mennen.

We houden jullie wel op de hoogte van het hele gebeuren.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Gisteren zijn onze Haflingers Fanny en Diesel gearriveerd.

Fanny komt uit een paardenmelkerij en we hebben haar kunnen redden van de slacht omdat ze licht zomereczeem heeft en bovendien niet drachtig geworden is.
Wat een schatje, er zit ergens Quarter doorheen gekruist en dat is een heel bijzondere combinatie en ze is ook nog Western gereden, da's helemaal mooi.

Diesel is een stoere grote ruin, (1.55 m), sterk van karakter maar gelukkig goed opgevoed, heeft altijd voor de koets gelopen en staat nog op ijzers.
Hij ging helemaal uit zijn dak van blijdschap toen hij al die paarden zag want hij heeft 10 jaar alleen gestaan. Ik dacht altijd dat die Haflingerruinen van die brave sullen waren, hahaha, mooi niet dus

Ik ga hem nu weer opnieuw onder het zadel brengen.
Tijdens onze 'proef-menrit' met hem echter, zijn we ernstig in de ban geraakt van het aangespannen rijden, we hadden dat nog nooit gedaan maar wat is dat leuk zeg.... (Ja, ja Ingrid...)

De platte kar hadden we al staan in ons weiland, dus zijn tuig erbij gekocht en nu willen we het zelf ook gaan leren, onder begeleiding natuurlijk, want er is heeeeel veel dat we moeten leren, dat heb ik al in de gaten.

We gaan meteen voor bitloos, oogkleppenloos en ijzerloos, dus dit is een mooie gelegenheid om zelf te gaan onderzoeken waarover we zo vaak van gedachten wisselen op dit forum.
Maar een en ander zal best nog een tijdje duren, eerst die ijzers eraf, dat bit eruit, onder het zadel brengen en natuurlijk zelf leren mennen.

We houden jullie wel op de hoogte van het hele gebeuren.

Groet, Pien
www.spirithorses.be

Spirithorses schreef op zondag, 17 juli 2005, 8:54:


Gefeliciteerd met de nieuwe aanwinsten. Voor Fanny is eerdaags de testboettdeken weer beschikbaar, tenminste als het niet het oud Tirloolse type Haflinger is, want dan wordt het de salamilook
Ik ben heel erg benieuwd ook hoe het met Diesel zal gaan, als ie 10 jaar lang alleen heeft gestaan, zou hij sociaal gedrag en regels uit de kudde herkennen?? Wel super hoor 2 paarden erbij.

groeten Esther

e m kraak schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 19:08:

Het bít. Niet het rijden.
Ook de domesticatie is minimaal niet alleen dáár begonnen; tussen 12 en 24 (afhankelijk van welk onderzoek)) merries uit onverwante groepen (soorten of ondersoorten) zijn in de huidige genenpoel terug te vinden
De 'belangrijkste' en oudste individueel identificeerbare gencluster is het zgn Iberische-gen. Ook dat wijst op minimaal een zeer vroege domesticatie van deze paardenvariëteit, dus domesticatie in NoordWest Afrika/ZuidWest Europa.

Ik bedoel maar. In Siberië werd 5 duizend jaar later vooral op paard gejáágd...

De beeldjes ken ik. Ook uit Altamira is een vondst bekend. Het probleem is dat het onze interpretatie is al moet ik zeggen dat die uit Altamira wel; héél duidelijk 'is' met zelfs afgebeeld touwprofiel. Verder is er 10.000 jaar geen enkele andere indicatie op rotstekeningen uit Marocco na.
De datering van de verschillende sites verschilt van 4- tot 10.000 BC.

Ik zal kijken welke bronnen ik voor je kan ophoesten.

Spirithorses schreef op zondag, 17 juli 2005, 8:54:


Gefeliciteerd Pien.

> We gaan meteen voor bitloos, oogkleppenloos en ijzerloos, dus

Dat lijkt me leuk om te lezen.
De praktische aanpak in dat oogkleppenloos is interessant.
En hun reactie op jouw andere aanpak van veel dingen.

Groetjes, Michiel

Spirithorses schreef op zondag, 17 juli 2005, 8:54:


Fijn hé, je gaat er nog van genieten...


Oogkleppenloos lukt goed met Bollie hij schrikt enkel als er iets op de weg staat... gisteren een domme witte vlek staat hij daar of die vlek gaat hem opeten, hij blijft wel staan dat is eigenlijk al positief...

Ja en ijzerloos lukt ook goed, en naar het bitloos ben ik echt wel benieuwd... Bollie men ik met een trens bitje en dat gaat soepel (en met het Achenbach systeem natuurlijk, zeer fijn voor de mond van het paard!!!)


Je kan een mencursus volgen, aan te raden, je leert er veel over tuigen, rijtuigen en praktisch mennen, en over de hoeven kan je dan eens discussiëren...


Ik kijk er naar uit....


Liesbet