Frans Veldman schreef op zondag, 17 juli 2005, 15:38:


het lukt me zelfs niet met twee ogen tegelijk Het probleem gaat helemaal niet om de ogen wel of niet aan de voorkant of zijkant wat mij betreft. Voor mij zit het probleem dat wij als mens de predator van een paard zouden zijn. Juist omdat een paard zo slim is, heeft het paard besloten om maar met ons samen te werken. Dat is een slimme overlevingstaktiek. Dat met die ogen was jouw voorbeeld om te bewijzen dat wij een roofdier zijn. Dat zal dan ook misschien wel zo zijn, maar we zijn geen predator van een paard, het paard is afhankelijk van ons, en als het goed is vertrouwt ie ons, en dat heeft niets meer met roof of prooi te maken maar met samenwerking. Ik wil hierbij helemaal niet ontkennen dat een paard een vluchtdier is, maar ik ben er allerminst van overtuigd dat wij een predator van het paard zijn.
Als je van een wild dier een huisdier maakt, dus van een wolf een hond of van een oeros een koe , dan levert zo'n dier dertig procent van zijn hersengewicht in. Dat is ook de reden waarom je nooit meer een koe het oerwoud in kunt sturen en waarom een hond in het bos hopeloos verdwaalt , dat is een kwestie van domesticatie.

groeten Esther

Esther schreef op zondag, 17 juli 2005, 22:41:


Wij zijn een predator. Het is aan het paard om uit te vinden (na zijn geboorte) dat wij geen paard op het menu hebben staan.


Dat doet ie pas NA zijn geboorte hoor! En als ie dan geen mensen ziet dan vertrouwt ie ze later net zoveel als een beer.


Het gaat mij niet om wat een paard leert, maar hoe hij vanuit zijn instinct is geprogrammeerd. Hij komt eerst ter wereld met een ingebouwde reserve ten opzichte van de mens (roofdier!) maar leert hopelijk al snel dat we niet direct gevaarlijk zijn.
Het gaat mij er dus om hoe het paard ter wereld komt. Want veel paarden krijgen NIET de bevestiging dat mensen ongevaarlijk zijn en blijven de rest van hun leven een angst voor mensen houden. En dat is iets wat de meesten van ons wel meemaken: paarden die niet toelaten dat je aan de oren komt, of paarden die je wel op hun rug dulden maar uiterst neurotisch blijven, of je eraf smijten zodra het al te eng wordt, etc. etc.

Het is dus goed om te beseffen hoe het paard ons ziet, en dat we steeds moeite moeten blijven doen om onze goede wil aan het paard te bewijzen.

Groeten,
Frans

Ilona Kooistra schreef op zondag, 17 juli 2005, 14:29:


Ja weet ik, maar je zou dus een minimaal verschil kunnen aanbrengen als het kan dan ook weer. Weet niet hoe de natuur zoiets op zou lossen? Neem aan dat daar ook wel paarden rondlopen met afwijkende hoefstanden (dus anders dan de ideale stand)?

Want laten we niet vergeten dat een wild paard met slechte hoeven meestal niet overleeft. Wij willen onze paarden met slechte hoeven wel graag in leven houden, dus moeten we misschien soms wat "on"natuurlijks doen

Leuk project, maar blijft in grote lijnen. Je blijft afhankelijk van de prive omstandigheden van iemand. Heb je veel bemest of niet, met welke mest, welke grassoort heb je, ligt je weiland in de schaduw of niet. Hoe kort wordt het afgegraasd, is je paard gevoelig voor fructaan of niet, enz . enz.
Idee is goed daar niet van, maar nogmaals er hangt veel meer vanaf van hoog of laag fructaangehalte dan het weertype (helaas eigenlijk)

Groeten, Ingrid

Nick Altena schreef op zondag, 17 juli 2005, 22:25:


Hoera Nick, we zijn het eens een keertje eens

Wendy-hb schreef op zondag, 17 juli 2005, 22:57:


Tsja, wat is ideaal. Dat het geen pijn gaat doen en dat je er hard mee kunt lopen denk ik vanuit de natuur bekeken? Wij mensen plakken er nog iets aan vast: we willen dat het mooi is en mooi is in onze ogen recht en netjes.

Laten we voorop stellen dat een paard met echt kromme benen gewoon echt niet hard kan en dus inderdaad dood zal gaan maar ik vermoed dat paarden met een franse stand oid heel prima hard kunnen rennen en geen pijn krijgen en dus gewoon overleven.

http://www.hoofrehab.com/jaime.htm Hier staat een foto van een wild paard wat met zijn voorhoeven uit elkaar gedraaid staat. Ik weet natuurlijk niet of dit een momentopname is en dat het paard toevallig even zo stond op het moment van de foto, maar het zou kunnen dat het gewoon de normale stand is van het paard en dat hij inderdaad uit elkaar gedraaide voorhoeven heeft.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Wendy-hb schreef op zondag, 17 juli 2005, 23:01:


Je hebt hemelaal gelijk hoor! Maar we (nou ja, Frans want die kan goed programmeren ) kunnen natuurlijk een ding maken waarbij je steeds een vraag beantwoordt en dan verder gaat (hoe lang is het gras? welke soort gras staat er? is er bemest? etc etc) en je vertelt waar je woont en dan berekent het programma online of het risico hoog, gemiddeld of laag is. Uiteraard met daarbij de nodige slag om de arm en waarschuwingen enzovoorts.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op zondag, 17 juli 2005, 23:17:


Zit wat in. Je weet pas of je paard gevoelig is als hij bevangen raakt en dan ben je te laat uiteraard ...

En wild paard raakt echter niet snel bevangen en kan de hele dag gras eten, en zal ook op risicovolle tijdstippen dagen staan te eten. Bedacht me wel dat ik hier in het begrazingsgebied en het "gewone" bos, eigenlijk nooit en te nimmer raaigras tegen kom. Het is taaier gras dat er groeit en waarschijnlijk ook dus fructaanarmer gras.

Onze productieweiden zeg maar zijn gewoon "gevaarlijker" dan "wild" gras heb ik zo het idee. Daarbij eten wilde paarden diverse kruiden die ze misschien ook nodig hebben voor een goede weerstand en afvalstoffenverwerking in het lichaam. Ontgiften van het lichaam. In onze weilanden ontbreken heel vaak deze kruiden.

Ik zal jullie ook zo het artikel even sturen wat ik onlangs heb ontvangen.

Groeten
Ingrid

Wendy-hb schreef op zondag, 17 juli 2005, 23:28:


Ja, dat denk ik ook. En de stoffen hopen zich niet op in het lijf omdat de paarden gewoon gezonder zijn, en veel bewegen.


Dank je! Als het trouwens het artikel is wat in het ijslanderblad stond, dan is het niet nodig want dat hebben we al maar anders heel graag.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Frans Veldman schreef op zondag, 17 juli 2005, 21:26:


frans ik ga helemaal met jou mee!

Wendy-hb schreef op zondag, 17 juli 2005, 23:03:


Hallo, buiten dat. Deze discussie gaat over het gewicht en kan misschien worden gezien als een 'tussenstap' van ijzers onder, kunststof beslag naar een keer helemaal ijzerloos.
Ik begrijp de gedachte erachter en wil niet iemand persoonlijk aanvallen want ik ga ervan uit dat ook die persoon het allerbeste voor de paarden/pony's wil.

Jullie hebben het ook steeds over schade door nagelen.
Ook een kunststof beslag zal m.i. 'ruim' gelegd moeten worden, om nog iets hoefmechanisme en hoefgroei over te houden. Er zijn hoefsmeden (is mij in het verleden ook gebeurd) die kunststof beslag aanbieden. Ziet er trouwens wel heel flitsend uit!
Het is gigantisch duur. Als een paard/pony om wat voor reden dan ook niet genageld kan worden wordt het eronder GELIJMD.
Ooit weleens een paard/pony gezien die dit GELIJMD hoefbeslag eraf heeft getrapt?
Nee? De schade daarvan is onnoemelijk veel groter dan van een afgetrapt 'normaal' genageld hoefijzer! De lijm is nl. zo sterk (logisch!) dat het er heus niet zonder slag of stoof afkomt en bij aftrappen kunnen zelfs delen zool en wand meegenomen worden!
Sorry, niemand noemt dit op deze website maar ik wil dit wel even melden want ik vind dat dit in de overwegingen dan wel meegenomen moet worden!

Groet,
Wil.

Ilona Kooistra schreef op zondag, 17 juli 2005, 23:17:


Frans, Ilona, WERELDIDEE!! Als dit mogelijk is???? Graag!! Er zijn meerdere paarden met dezelfde problemen en tuurlijk, we moeten zelf ook het weer in de gaten houden. Zo'n mini-vragenlijstje en dan een uitkomst zou ideaal zijn...
Beetje hetzelfde idee als voor hooikoortspatienten.... de hooikoortsindex...
De Fructaanindex van vandaag.....
Denk, denk, denk.....
Wil.

Ilona Kooistra schreef op zondag, 17 juli 2005, 23:36:


Dus.... als het fructaangehalte hoog is.... paard loopt toch in de wei.... maar we rijden iedere dag???? Zou de kans op hoefbevangenheid minder zijn?

Nog 'n vraag: vanwege een hoog gehalte aan Italiaanse Raai (noemen wij: Turbogras) hebben we indertijd doorgezaaid met BG 11. Turbogras is grotendeels verdwenen, weilanden niet meer bemest, inmiddels is de gras/kruidensamenstelling totaal anders als b.v. 6 jaar geleden. Dit was nl. ex-productieland.
Als ik het goed begrijp, de weilanden zijn echt schraal, kunnen we toch beter weer eens bemesten? Maar dan met een dierlijke mest?

Groet,
Wil.

Wil schreef op zondag, 17 juli 2005, 23:59:


Misschien. Maar iedere dag rijden is beslist niet hetzelfde als voor iedere hap gras een stap moeten verzetten...


Voor minder fructaan: JA.

Maar zo heel simpel is het nou ook weer niet, want bemesten kan ook nadelen met zich meebrengen. Maar toch, in jouw geval, zou het weleens een stuk beter kunnen zijn inderdaad.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Wil schreef op zondag, 17 juli 2005, 23:51:


Voor de rest ben ik het met je mail eens hoor, maar hierop wil ik toch even reageren:
Het is een misvatting dat "ruim leggen" invloed heeft op het hoefmechanisme. Het maakt namelijk helemaal niets uit of er nog wel iets uitsteekt aan de zijkant of niet, al zou je er een stoeptegel onderslaan. De beperking van het hoefmechanisme ontstaat door het (letterlijk!) vastnagelen van de hoef. DAT beperkt de beweging en dus het hoefmechanisme.


Tja, maar dit is geen nadeel van kunststof beslag maar van gelijmd beslag. Daar kunnen we natuurlijk ook weer een pagina over schrijven, maar liever hoop ik dat zo de boodschap wel duidelijk is dat het niet goed is om lichaamsvreemde spullen semi-permanent aan een leven dier te bevestigen, of dit nu is door timmeren, lijmen, lassen, popnagelen, nieten, of wat voor techniek dan ook.

Groeten,
Frans