Frans Veldman schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 11:38:


Waar volgens mij het heel erg mis gaat met natuurlijk bekappen is dat er teveel mensen zijn die zich laten verleiden tot het bekappen van paarden van anderen. Deze mensen hebben vaak alleen maar wat gelezen en eventueel een cursus gevolgd en denken dan de wijsheid in pacht te hebben. Waar het ook vaak mis gaat is bij mensen die na het volgen van een cursus zonder begeleiding o.i.d. aan hun eigen paard gaan prutsen en het daarmee de vernieling in helpen.

Het aanbod van cursussen groeit momenteel explosief en daarmee dus ook de mensen die zo'n cursus gevolgd hebben en dus zal het aantal problemen op korte termijn verveelvoudigen. Dierenartsen hebben gelijk als ze daar zo hun bedenkingen bij hebben (ik heb ze ook).

Groeten,
Dorien

Dorien66 schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 14:48:


Wil hier nog aan toevoegen dat mensen zich vaak alleen maar druk maken om het bekappen zelf en volledig voorbijgaan aan de leefomstandigheden van hun paard.

Groeten,
Dorien

fairytale schreef op maandag, 1 augustus 2005, 9:50:


Hoi Milena, ik kan je wat nummers geven van meiden die een opleiding gevolgd hebben bij Pieter Baalgergen als je dat wilt. Ik heb zelf ook een tijdje de opleiding gevolgd en Jesse en Yvonne ken ik goed. Ze zijn allebij heel erg goed met paarden. Jesse komt uit Belgie en is in mijn ogen echt ongelofelijk goed met paarden vooral in grondwerk e.d. en Yvonne is een wonder vooral op gebied van rijden. laat maar weten of je hun nummers wilt hebben.
Groetjes Femke

In mijn reactie op je oproep spel ik de naam van Pieter Baalbergen verkeerd. Hij heet dus Baalbergen en de meiden die mensen begeleiden heten Jesse en Yvonne. Moest dit even rechtzetten.
Groetjes Femke

alice de beer schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 14:32:


Nee, er zijn er al meer die ijzerloos lopen, maar dit is maar een heel klein percentage. De meetste zijn (zeker in de hogere reeksen) allemaal beslagen.

jan.

Spirithorses schreef op maandag, 1 augustus 2005, 13:27:


Dat brommervoorbeeld is een goéd voorbeeld: wat als.... je paard iets wél wil wat jij niet wil?! Ik begrijp nu helemaal wat je bedoelde met het spoorgebruik Pien.

De schrikreacties/vluchtreflex vang je met de manier van open-deur rijden prima op, maar tegen bewuste ongehoorzaamheid begin je níets met de halsring.
Ik loop tegen het probleem van landjepik op. Ik rij niet met sporen en heb geen enkele stok achter die open deur om het normale en paardgerichte lik-op-stuk van de ranghogere mee in te vullen.
Ik heb de twee verder zeer informatieve stukjes van de TT-site geplukt, maar die gaan hier in het geheel niet op in.

Ik begrijp helemaal waarom de imazighen-cavalerie met een leidstok reed of hun werpspies als zodanig gebruikte.
Wat zie jij eventueel als nadeel van een aanwijsstok in de hand Pien?

Dorien66 schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 14:50:


Interessante gedachte Dorien!
Kun je dit misschien ook wat meer met gegevens onderbouwen?
Weet je waar je over praat? Heb je zelf de cursus gevolgd? Zo ja, heb je dan toch wel een beetje opgelet?
Piet!
Piet

Trudy schreef op donderdag, 4 augustus 2005, 15:47:


Aangezien Vera ook een ex-bevangen paard is, denk ik dat jij, net als ik en ook wat anderen die ik inmiddels heb leren kennen, er rekening mee moet houden dat onze paarden toch bij tijd en wijlen ineens een vorm van bevangenheid terugkrijgen.

Het hoeft niet ernstig te zijn, maar het duidt er wel op dat je nog steeds iets niet in orde hebt. Eerder was ik alert op het gras (fructaan) en sinds ik met het bekappen ben begonnen was ik heel alert op gezonde hoeven. Maar kennelijk vergat ik iets, nl. de overige voeding en vooral de training.

Als iets van deze dingen niet in orde is, dan zul je nooit echt van de hoefbevangenheid afkomen.

Ik zeg je dit omdat ik ook in jouw bericht iets herken van wat ik zelf deed ... de hoef dermate controleren dat je iedere "misvorming" als mogelijke oorzaak ziet. Dat kan, maar hoeft zeer zeker niet.

Ga dus voor jezelf nu eens na wat Vera aan voeding krijgt, hoe je haar traint, over welke bodems ze loopt en hoe en wanneer gaat dit goed en welke tijden niet. Logboek maken dus ... je zult op den duur overeenkomsten zien tussen de gevoelige perioden ... daar moet je dan aan gaan werken. En nogmaals let op het totaalbeeld (voeding/beweging/hoeven)

Succes ermee.

Ilona Kooistra schreef op donderdag, 4 augustus 2005, 22:46:


Waarom geen appels?
Vanwege de suikers?

Het hoeft niet altijd aan de suikers te liggen (bevangenheid). Vers gras, met een laag fructaangehalte (dus weinig suiker), kan in de darmen eh hoe heet dat met een mooi woord .... rotten ... (fermenteren of zoiets) en dat kan bij een trage darmwerking ook voor afvalstoffen in het bloed zorgen ...

Een kleikuur kan dan wonderen doen (is mij nu verteld) om je paard te reinigen en de darmen, hele spijsvertering, tot beter functioneren aan te zetten.

Groeten
Ingrid

Hans Arendse schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 10:33:


Mee eens. Vooral met een ex-bevangenpaard moet je enorm opletten als deze toch weer wat minder goed gaan lopen (zeker als ze daarvoor wel goed over grind e.d. liepen). Zelf heb ik ook mijn lesje weer gehad met Isabella ... gelukkig is ze weer hersteld. Maar ze is dus toch weer bevangen geweest (gelukkig heel licht), oorzaak nu gelegen in een combinatie van een aantal dingen, maar 1 ding is zeker het door blijven lopen cq mennen zonder schoenen. In haar geval kon dat dus niet. Nog niet.

Dus ik wil toevoegen aan het verhaal van hoefzweertjes en kneuzingen dat je bij gevoelig lopen altijd ook aan een (lichte) bevangenheid moet denken (zeker bij paarden die het al eens geweest zijn).

Let aub dus op ... ik heb het met al mijn goede zorgen en waakzaamheid ook niet goed ingeschat (en dacht nog wel aan een standverandering en dat soort dingen, zoals te zien is aan eerdere berichten hier van mij).

jans schreef op vrijdag, 5 augustus 2005, 15:23:


Ik rijd op een losse (doorhangende) tot heel licht aangenomen teugel. Hoeft van mij dus niet verzameld en rond te lopen. Maar ik zorg er wel voor dat ze niet op de voorhand gaat lopen (achterbeen blijven activeren dus). En als dat voor meer tempo zorgt, proberen terug te rijden op mijn zit. Lukt dus niet altijd zeker op de weg naar huis moet ik echt mijn handen weleens gebruiken.

Mijn verklaring voor weinig hko bij endurancepaarden is eigenlijk simpel. Er wordt heel veel rechtuit gereden. Recht uit rijden, lange lijnen rijden is ideaal voor het rechtrichten van een paard. Alle 'rechtrichttrainers' raden dit ook aan.

Het feit dat veel endurancepaarden op ijzers lopen (neem ik direct van jullie aan, want ik ken die wereld alleen zijdelings) kan dus aangeven dat het rechtrijden van een paard dus een veel grotere rol speelt als het 'hoefgedeelte' (oei, ben benieuwd wat dit weer oplevert).

Terwijl ik meende dat veel arabiertjes endurance lopen. Een ras wat meende ik bekend stond om veel hko?

Vraag aan Jan: als je endurance rijdt heb je dan aandacht voor het onderbrengen van het achterbeen of kun je zien dat veel paarden op de voorhand lopen?
Wat is jou idee daarover?

HannahFroukje schreef op woensdag, 3 augustus 2005, 22:59:


Kennis van me heeft de mest laten onderzoeken van haar merrie en de DA concludeerde een ernstige wormbesmetting. Ze heeft de Leen Taal kuur gegeven en daarna weer de mest laten onderzoeken. 100% wormvrij erna.

Daarom zit ik nu ook te denken om de Leen Taal wormenkuur te gaan geven, zeker ook omdat bij Isabella de leverwaarden niet helemaal in orde waren na een bloedonderzoek en ik een leverreinigingskuur wil gaan doen. Dan moet je niet direct weer een "chemische" wormspuit erin duwen lijkt me zo :?