oke, allemaal bedankt voor de antwoorden!!.gelukkig ben ik niet de enige met het probleem "overgang"!...voor Piet zal ff vertellen over hoelang en hoe:
we zijn begonnen in het begin van Augustus op de grote wei, hoefijzers er onder vandaan en hem NB bekapt, ging erg goed!!!..eigenlijk binnen een kleine maand megaverschil, stond dus toen op de wei en werd elke dag mee gestapt, begon met 5 minuten en hebben we uitgebreid naar 10 min., de nagelgaten begonnen de brokkkelen, is na drie weken bijgewerkt, ik was toen op vakantie, kwam terug van vakantie en heb hem toen van de grote wei gehaald naar de kleine wei..toen liep guito al fantastisch goed voor zijn doen...dus begin september is die naar stal gekomen waar die snacht op de bak stond (grove houtsnippers, niet te verteren die zooi ..best scherp)..en overdag op het bovengenoemde plaatsje..toen gingen zn hoeven dus erg brokkelen, de laatste resten van de nagelgaten, en toen ging het dus ook bergafwaard dus op eieren lopen(dit is tweeenhalve week geleden),anderhalve week geleden terug gegaan naar grote wei en hij loopt weer als een tierelier...heb even zn hoeven wat rust gegeven en wil weer gaan opbouwen met lopen op straat.Op dit paard wordt niet gereden, de meningen liggen daar heel verschillend maar zolang het paard pijn heeft zoals die heeft gehad, wordt er ook niet op gereden en daarbij, als we weer willen gaan rijden, willen we hem nog eerst helemaal los gaan maken door Marijke(cherokee, wel bekend neem ik aan)..voordat we daar aan gaan denken en samen met de ploeg om het paard heen kunnen we verder gaan beslissen

wil er wel bij vertellen dat dit paard 10 jaar is, opgegeven is door de DA, daar was het boekje echt voor uit..en het enige wat we willen(of wilde) is dat die gezellig zonder pijn bij ons kan blijven, wel of niet rijden..maak niet uit..dus eigenlijk is ons doel al bijna bereikt!..tenmiste op de wei is ons doel al bereikt, nu de rest nog..maar we weten dat het kan! en dat geeft ons ook weer moed om toch eens na te gaan denken om in de toekomst weer op hem te gaan rijden..maar alles heeft zn tijd nodig(dus kom aub niet aanzetten met AvB of iets dergelijks)

Ik geef Guito nu Biotine, maar ik zal bij de drogist biotine plus gaan bestellen en ga weer beginnen met lopen..daar zat ik nog ff aan te twijfelen maar ga ik gewoon weer doen

Maar ik hoorde nu eigelijk nog niet hoe andere mensen het oplossen als de paarden buiten staan, hoe te doen met gevoelige voeten, wel tijdens het rijden!..maar staan deze paarden overdag dan binnen??..of hebben jullie allemaal een wei ofzo???..

alvast bedankt!

jasmijn schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 9:53:


(of lees ik nu overal weer overheen!!!???)

Monique Meijer schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 8:12:

Ja dit herken ik.
Het zand in de hoef geeft kennelijk bij het lopen op harde bodem een onaangename druk op de zool (vooral als ze net uit het wat nattere zand komen dan wil het zand wel eens een "bobbel" onder de zool uit vormen).

Uitkrabben is inderdaad een goede oplossing. Het zand valt er meestal wel uit tijdens het lopen, dus na een aantal passen op het harde zal de gevoeligheid ook wel weer afnemen.

Daarbij wordt de hoef wat zachter door nat zand (weker) en dat kan ook wat eerder gevoeligheid geven.

Althans bovenstaande is mijn ervaring.

Huertecilla schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 9:39:


Maar met al die beperkingen die mensen paarden opleggen (hekken rond de wei, zadel op, hoofdstel om) kun je wel proberen het zo leuk mogelijk te maken voor je paard. Mijn paard vindt het bijvoorbeeld ook niet zo leuk om aangesingeld te worden, maar dat doe ik in ongeveer 5-7 stappen, steeds een gaatje erbij. Ze geeft met haar oren aan hoever ik in een keer kan aansingelen. Met bosal en halster precies hetzelfde. Ze loopt op de wei zonder halster, maar ze weet als we naar buiten gaan dan moet zo'n ding nu eenmaal om en naar buiten gaan is leuk en dan stop je snel je neus erin.
Monique

Inmiddels is het al weer een tijdje geleden dat mijn pony (weer) bevangen leek. Ik heb sindsdien haar hoeven minimaal bijgehouden, haar met hoefschoenen aan laten lopen en gekeken wat haar hoef nu zelf ging "corrigeren" na de laatste bekapping.

Ik merk nu weer veranderingen aan de zool. Hoewel deze nog altijd mooi hol is, zeker geen platvoeten dus, is er wel weer die rand in de zool gekomen, daar waar het hoefbeen zit. De zgn. eeltrand zoals ik hem eerder noemde.
Die rand "ben ik gewend" inmiddels ... die hoort kennelijk bij haar hoef om goed te kunnen lopen.

Maar wat me nu ook opvalt is dat er in haar ene voorhoef wat meer dan in de andere, aan de buitenkant van de hoef meer richting de toon, een bult is ontstaan. Of beter er zit een bobbel in haar zool.
Deze komt van binnenuit, het is dus niet iets wat erop ligt oid.

Wie herkent dit en/of weet wat dit kan zijn?

Huertecilla schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 9:39:
**************

Zo heb ik het in elk geval niet opgevat hoor.
Wat me wel handig lijkt is dat je focust op datgene waar je paard het meest last van heeft.

Dat hoeft niet bij elk paard en elke ruiter hetzelfde te zijn.

Ik wor' er weleens een beetje moe van dat er zo gehamerd wordt op sommige topics, die nu eenmaal "hot" zijn, zoals b.v. het gebruik van een bit of het staan in een stal, terwijl andere dingen die minstens zo belangrijk zijn eigenlijk weinig aandacht krijgen. We vinden het blijkbaar geen punt om uberhaupt op die rug te gaan zitten. Ja, er wordt weleens wat over gezegd maar echt ter discussie wordt het niet gesteld (hoe belastend het is voor een paardenrug om uberhaupt te leren rijden!).

Ik had het topic dus vooral op die manier opgevat. Snappie?

jasmijn schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 10:12:


Hallo,
Wij hebben achter ons huis een best groot weiland, een rijbak met zand en een betegeld stukje voor de open stal. Toen mijn paard zo gevoelig was heb ik haar gewoon op het weiland gelaten en als het te drassig was moest ze helaas een paar dagen op het betegelde stukje lopen, wat niet echt groot is. Maar zo hebben we de tijd overbrugd. Ik heb haar dagelijks wel enkele uren met schoenen in de bak laten lopen en elke dag voorzichtig enkele rondjes gelongeerd in de bak. Hoefschoenen zijn erg praktisch als de bak bevroren is met rare knobbels, en dan heeft je paard tenminste beweging. Echter, laat je paard alleen met schoenen lopen als je er zicht op hebt. Die van mij frutselt met tong en lippen op de een of andere manier de sluiting open, kan ik ze gaan zoeken. Ik heb schoenen van Marquis, die ook in de blubber in volle gallop houden en bij gekke bokkesprongen.
Mbt. gevoeligheid: Ik ben in oktober 2004 begonnen met natuurlijk bekappen, in de winter 2004 was de gevoeligheid niet erg meer op bevroren knobbels, in april 2005 kon ze ook met zand gevulde straalgroeven normaal op het harde lopen en viel de troep ervanzelf uit. Voorheen was het altijd verplicht stalarres, of om de havenklap hoefzweren. Ik hoef tegenwoordig niet eens meer kalkachtig materiaal van de zool krabben, de zool is vanzelf al mooi schoon, alleen de mustangrol vernieuw ik wel elke week.
Ik wens je veel succes met je paard, als je enkele maanden verder bent zul je vast wel verbetering zien. En je paard is in goede handen bij een natuurlijk bekapper.
Monique

Monique Meijer schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 10:31:


dank je wel!..hier heb ik wat aan