Tsjong, dit had ik eerder moeten weten allemaal! Ik verslind het boek natuurlijk bekappen. Dat het mijn interesse volledig heeft kan ik opmaken uit het feit dat ik het bijna kan declameren! Uit het hoofd. En dat heb ik niet gauw bij een boek. Veel kwam me al bekend voor ergens, want het is allemaal zo logisch als wat! Bekend was het natuurlijk niet, anders was ik het al in praktijk aan het brengen. Maar dat is dit weekend in gang gezet! Het stro is uit de box. Mijn Fjord staat helaas 's nachts op stal. Dit wil ik met de boer nog eens onder de loep nemen. En krachtvoer kreeg ze al bijna niet, maar nu helemaal niet meer. We hebben daar zo'n goed hooi en (paarden)kuil. Omdat de boer er net stro in gedaan had, gaat dat bij de volgende uitmesting eruit en blijft eruit. Ze staat wel op een (harde) rubberen vloer. Daar zijn grote gaten in geboord die uitkomen in de onderliggende gierkelder. (Het was vroeger een ligboxstal voor koeien). Maar de hoeven van mijn paard..... Jaren lang beslagen geweest (6 jaar) en het resultaat is daar: Gevoelig, verkeerde groei etc.
Hopelijk kan ik door het geleidelijk natuurlijk bekappen hier weer enige verbetering in krijgen. En ik ben er overtuigd van dat dit gaat lukken. Het boek deed me de ogen openen! Ik heb er wel een beetje een schuldgevoel van gekregen: Wat heb ik mijn paard in onwetendheid aangedaan, al die jaren!
De voorhoeven zijn het meest belast. Dit merk ik aan de kortere passen die ze nu maakt. Even gekeken hoe ze haar hoef neerzette. Ja, het voorste gedeelte raakt eerst de bodem. Ik wil nu de toon gaan afronden en de hielen inkorten, zodat de straal (die aardig degenereerde!) lager komt. De steunels ietwat inkorten. etc. Ik begrijp dat dit geleidelijk aan moet gebeuren, niet teveel willen in één keer. Ook de kwartieren moeten iets uitgehold. Maar het allemaal nog vers de gaten van de nagels van de laatste ijzers zijn nog zichtbaar alsmede de uitsparingen van de lippen van het hoefijzer. Ook is de hoefwand aan de toon iets holvormig. Door natuurlijk te bekappen hoop ik dat dit zal verdwijnen.
De DVD heb ik echter niet kunnen afspelen door een defect, maar hier zal ik wel een nieuwe voor krijgen. Ook wil ik de cursus gaan doen. En zal wel veel moeten afleren wat ik op een 20 jaar geleden hoefbekapcursus (traditioneel) heb aangeleerd. Wauw, wat een openbaring.
Beste mensen reageer a.u.b. op dit artikel met jullie ervaring op dit gebied. Ik ben benieuwd.

Peet schreef op zondag 9 oktober 2005, 22:11:


Dat klopt Petra, zo'n 2 a 3 maanden terug ben ik van Miranda gevallen, mijn eigen fout....sommige aanwezige weten dat hier...andere niet.
Veel en langdurige last hierdoor van mijn rug gehad (die al aan gort was) en daardoor daarna wel erg weinig gaan rijden op haar vanwegen angst voor mijn botjes en rug.....het was voor mij de eerste keer dat ik ooit van een paard gevallen ben.

Daarvoor reed ik al weinig tenopzichten van andere hier....ik rij niet dagelijks of wekelijks meer sinds ik met lessen gestopt ben....nu 2 jaar geleden.
Miranda heb ik nu 2 jaar, ik heb haar eerst een half jaar vakantie gegeven om bij te komen...daarna reed ik in de weekende bij mooi weer buitenritten of bij slechter weer in een bak of bos.
Ze heeft echter ook tussendoor zoals je weet nog een flinke beenwond gehad (foto's op mijn site) waardoor er weer zon 3/4 jaar rust is geweest....maar in al die vakantie tijd van haar heb ik wel gereden op het paard van mijn vrouw.
Een Hackney die met bit gereden wordt door mijn vrouw en met Libra door mezelf.
Tevens het paard dat altijd marathons gelopen heeft en die ik ook , net als Miranda , gebruikt heb om te zien wat dit touwhalster doet op afstand zoals je in een kar zou zitten. Miranda kent dit niet....hij wel dus kon ik mooi het wel of geen verschil zien.
Zo...weet je dat ook weer....mag ik nog meepraten ondanks mijn niet dagelijkse ritten?

Nick

Nick Altena schreef op maandag 10 oktober 2005, 2:23:


Zal ik je dan ook nog maar even vertellen hoe ik er af geknikkerd ben?

Miranda had ik opgezadeld met mijn BareFoot en het Libra hoofdstel.
Na het opstappen stonden we nog steeds stil omdat ik met de veels te lange teugels bezig was om die goed en zonder knopen in mijn hand te houden.
Deze waren bewust lang gelaten vanwegen het er achter lopen.
Ik weeg blijkbaar nog minder als dat ik dacht want Miranda begon met haar voorbeen te schrapen in het zand zoals ze ook doet voor ze gaat rollen.
In eerste instantie geen aandacht aan gegeven tot ze ook door de benen ging met de bedoeling daadwerkelijk te gaan rollen.
Dit wilde ik uiteraard niet en heb daarop in een reflex beendruk gegeven.
Blijkbaar veels te veel want Miranda schrok zich rot...ik krijg er nu nog spijt van...
Ze begon te bokken en omdat ik de singel, die toch al nooit strak zit , nog echt los had hangen, begon het zadel te verschuiven door mijn gewicht....waardoor ik er niet meer recht op kon gaan zitten en na een hevige bok en stijgerpartij achterover af viel.

Overigens ben ik er daarna gewoon weer opgestapt en hebben we....jawel....dressuur oefeningen gereden...gewoon in de buitenbak.
Samen met mijn vrouw dezelfde kunstjes gereden als zij deed met bit op haar paard.

Zie daar de oorzaak waarom ik er daarna nog maar een aantal keren op ben gaan zitten.
Mijn rug is al kappot en de klap heeft me daarna een hoop last bezorgd...ik wil niet in een rolstoel belanden, iets wat volgens de artsen al lang (13 jaar geleden ) had moeten gebeuren.
Het vaker rijden zal misschien best wel weer komen, maar mijn angst moet er eerst uit omdat ik die spanning ook overbreng op haar.
Let wel....geen angst voor mijn paard....wel om te vallen vanaf mijn paard.

De reden dat ik wel op Moonlight kruip is simpel....die kan niet bokken zoals Miranda, die komt amper van de grond en kan je zelfs als beginner nog uitzitten.
Miranda is wat dat aan gaat een iets pittiger dame die je alle hoeken kan laten zien die zij wil als ze daar zin in heeft.
Velen zijn mij hierin al voorgegaan toen ze nog op de manege stond.
Niet voor niks was dit het laatste paard dat verkocht werd.

Zo, dan zijn jullie nu allemaal en helemaal op de hoogte over mijn paardrijkunsten.
Voor er weer een eindeloze discusie ontstaat waneer iemand hier recht van spreken heeft omdat i wel of niet veel rijd, ik zal geen uitleg meer geven omtrent bitloos rijden voordat ik er weer dagelijks op zit...goed zo?

Sorry hoor....vind het een beetje rare vraag Petra.
Verder wil ik er hier niet op ingaan...dit is iets waar ik zelf wel uitkom.

Nick

conny didden schreef op zaterdag 8 oktober 2005, 13:49:


Hallo,
Bij mijn paard hebben we alle varianten al gehad - twee jaar geleden had ze enkele dagen nadat de eerste zweer opengesneden was de volgende, gelijk ernaast.
Oorzaak? Tja..... En dat ondanks dat de hoef goed ingepakt was. Mijn dierenarts gaf het advies zoveel mogelijk te bewegen, zelfs stappen op de weg, zolang er maar geen vuil in zou komen (vooral mest!). Door te bewegen kon de troep eruit gepompt worden, anders zou de ontsteking "naar binnen kunnen gaan". Pas toen ik begon met natuurlijk bekappen (oktober 2004) heeft ze geen hoefzweer meer gehad. Achteraf kreeg ze steeds die hoefzweren door de veel te hoge hielen en hol snijden van de zool. Door die hoge hielen had ze ook last van haar pezen, die waren vaak dik en ik kon rare knobbels voelen. Die zijn helemaal weg nu.
Ik hoop dat ze er gauw weer bovenop komt....
Monique

CooLLady schreef op zondag 9 oktober 2005, 22:02:


Player staat in de winter ook magerder dan in de zomer, ze heeft eigenlijk gras nodig om wat voller te worden. Van al de rest dat ik haar bijvoer komt ze maar moeilijk in gewicht bij.
Geef haar nu 's avonds een schep brokken, een schep lucerne, een halve melasse, een eetlepel lijnzaadolie plus een wortel en brood ed. Plus hooi.
Deze maand gaan we overschakelen naar ook 's ochtends eten te geven omdat de wei stilletjes aan leeg gegeten is.
Moet zeggen dat ze met de melasse en de lucerne wat dikker is geworden.
T is met haar altijd zoeken naar een evenwicht van voldoende eten maar niet TE grote energietoevoer.

A horse, a horse, my kingdom
for a
horse...