Deborah schreef op zaterdag 22 oktober 2005, 10:35:


Hoi Deborah,

Ook ik zit al na te denken over het naderende oudjaar. Sinds een paar maanden heb ik er een jaarling connemara bij, vandaar.

Waarschijnlijk is het afhankelijk van de situatie bij jou en de ervaring van je Tinker. Staat hij op een plek waar volop vuurwerk is? Staan er andere paarden met "vuurwerkervaring"? Hoe is het vorig jaar met hem gegaan? Hoe reageert hij normaal gesproken op harde geluiden?

Ik kan je mijn situatie vertellen en hoe ik het denk op te lossen:

Mijn paarden (fjord van 19 en de jaarling dus) staan bij mij achter het huis in een weilandje. Ik heb daar ook 2 stalletjes.
Ik woon in een dorp waar elk jaar flink geknald wordt.
Met oud jaar gaan ze allebei op stal. De bovendeuren moeten ook dicht (zo ongeveer een half uur voor het grote knalfestijn), want ik vind de vuurpijlen de andere dag altijd in het weiland. Ik moet er niet aan denken dat er eentje de stal in vliegt.
Dat heb ik zo elk jaar gedaan (voorheen had ik 2 fjorden). De paarden krijgen op stal uiteraard hooi.
Dit jaar blijf ik zelf tijdens de jaarwisseling bij de stal staan om de boel in de gaten te houden en voor de rust van de jaarling. (en die van mezelf trouwens, zit anders toch niet rustig binnen)
Bij de fokster vraag ik nog even na hoe het bij haar vorig jaar gegaan is.
Verder ga ik nu beginnen met knaltraining met ballonnen. (Heb ik goede ervaringen mee met de hond toen hij nog pup was en een aantal jaren terug met mijn toenmalige jaarling fjord)
Mijn oude fjord is vuurwerkproof en als zij maar kan eten is er al helemaal nauwelijks reactie op de herrie. Alleen in het begin eventjes.
Jammer genoeg heb ik geen grote stal waar ze samen in zouden kunnen.
Dus de jaarling moet het met mijn aanwezigheid doen.

Op deze manier heb ik het jaren geleden ook met mijn jonge fjord opgelost en dat is goed bevallen.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt.

Groet,
Tineke

Deborah schreef op zaterdag 22 oktober 2005, 10:35:


het hangt er van af of ze in de buurt van mogelijk vuurwerk staat of op de vlakte,en er is alleen in de verte vuurwerk in het laatste geval lieten wij ze gewoon buiten staan maar vierden we 12 uur bij de paarden zodat we toch als rustpunt eventueel konden dienen (was nooit echt nodig) wel gezellig met champangne bij de paardjes. als ze echt dicht in de buurt van mogelijk vuurwerk staan dan zette ik ze liever binnen. met de lampen aan en een radio aan is het om 12 uur ook heel gezellig (ook met champagne). Ik bleef wel altijd rustig en deed of mijn neus bloedde om ze niet het idee te geven dat je echt moet schrikken ook al ontploft de wereld. Wat ik nog veel gevaarlijker vind is de tijd er voor en na met die af en toe knallen of zoals bij ons eens een keer gebeurd is van die rotjochies die vuurwerk achter de benen van mijn paard gooiden waardoor ze na een paar dagen haar veulen verloor van de schrik, dat was een nare les voor ons, nu zorgen we dat ze niet in de buurt van de openbare weg kunnen komen (op gooi afstand). Veel succes!
Ina

Tineke Nolet-Verdel schreef op zaterdag 22 oktober 2005, 11:28:


Wat ik nog vergeten ben te vertellen:
ik sta zelf niet in de stal, maar buiten. Dan doe ik wel de bovendeur een klein beetje open om contact te hebben en de jaarling ook wat te kunnen laten kijken.

Tineke Nolet-Verdel schreef op zaterdag 22 oktober 2005, 11:44:


1. Waarom zou een paard het juist in een potentieel 'enge' situatie in een stal veiliger vinden??? Een paard is een beroepsclaustrofoob weet je nog?!
2. Ook in geval van brand staat een paard buiten veel veiliger.

Áls je al wat wil doen, ga dan gewoon op een stoel in de wei zitten lezen en leg tijden het ergste knalwerk wat extra hooi in de ruif.
Dat 'ergste' is trouwens gelijk al een relativerend punt: tegen de tijd dat het dé dag is, is het paard al zowat gedesensibiliseerd.....

Piet schreef op vrijdag 21 oktober 2005, 21:52:


Wel vaker iets over gelezen krijg je wel een beetje kippevel van..
Pascal

Pascal de Boer schreef op zaterdag 22 oktober 2005, 13:30:


Ach, als je er voor open staat, kan er veel meer dan je denkt.

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?sid=&f=15&t=483462

Ook mensen van hier kunnen goed zweefkezen

Deborah schreef op zaterdag 22 oktober 2005, 10:35:


Als ze op veilige afstand van het vuurwerk zijn, kan je ze buiten laten.
Onze paardjes hebben verleden jaar in de wei gestaan. Toen het vuurwerk begon, zijn we bij hen in de wei gebleven en hebben geobserveerd, ze waren even onrustig, wat draven en gallopperen, maar na een tijdje werden ze rustig.
Ervaring is de beste leer, ook voor paarden.
Afgelopen zomer was er in de buurt een prachtig vuurwerk ontstoken, voor een huwelijkskoppel, en onze paardjes stonden er gezellig naar te kijken.

Els

Huertecilla schreef op zaterdag 22 oktober 2005, 13:22:



De stal voorkomt wel, dat als er paniek uitbreekt de kudde door de draden gaat.

Dat heb ik een keer meegemaakt met als gevolg een stuk of drie afgemaakt en een aantal zeer ernstig tot minder ernstig verwond.

Ik weet wel wat ik liever kies...

En 's nachts op een stoel in de wei gaan zitten zou ik niet doen, want dat is pas eng!!! (loop s avonds in het donker de wei nog maar es op, daar worden ze behoorlijk zenuwachtig van, ook als ze dan merken dat het hun baasje is, dan nog is het allemaal maar behoorlijk spannnend... Voeg wat vuurwerk toe... Ik kan me niet voorstellen dat het er beter op wordt....

Wil schreef op dinsdag 18 oktober 2005, 14:32:


Hallo Wil, hallo Kris.

Wat mij opvalt is dat je na de cursus met het boek naast je aan de slag gaat. In het boek en op de dvd wordt gezegd dat het de bedoeling is dat je paard na de bekapping beter dient te lopen, niet slechter.

Welnu, ons paard staat sinds een half jaar blootvoets. Het ging super, tot voor 3 weken. Als je naar de hoef kijkt, dan zie je niets. Ze zien er prachtig uit, en een specialist ziet ook niets. Alleen de conclusie van de specialist is dat de zool gevoelig is. De tang heeft het bewijs geleverd. Ja, die conclusie had ik zelf al getrokken.

Ook hij ziet het niet. Ook hij kan niet IN de hoef kijken. Wat mij wel opvalt is dat veel paarden die natuurlijk bekapt zijn dit jaar en op de wei staan, NU ineens moeilijk gaan lopen. De weide is al 6 weken kaal, en de paarden grazen nu daar waar ze hun vijgen droppen, niet die van ons hoor, die is omgezet naar een andere wei.

Is het misschien mogelijk dat ze bepaalde gifstoffen binnenkrijgen die als gevolg hebben dat er iets in de hoef gebeurt wat dit moeilijk lopen teweeg brengt ?

Martien.

jans schreef op zaterdag 15 oktober 2005, 10:09:


Dag Eva

Wij hebben ervaring met Raf Antheunis, hij heeft ons paardje erg goed op gang geholpen.
Ongeveer een jaar nadat de ijzers erafgehaald werden begon Gipsy moeilijk te lopen, vooral vlak na een bekapping na de laatste natuurlijke bekapping kon Gipsy bijna niet meer van plaats.
Daarna heb ik Raf gevraagd. Na zijn bekapping herademde Gipsy letterlijk, ze liep nog wel gevoelig maar ze kon weer stappen, ze is nu aan de beterhand.
Bekappen bij een zieke hoef is het nodig de hoef en de gangen van het paard bekijken en daarna de natuurlijke vorm van de hoef terugbrengen, dit is bij ieder paard verschillend, nu zie je pas bij mijn paard de nieuwe vorm van de hoef die aan het uitgroeien is.
Raf is de enige in Belgie met een Strasser-diploma, een volledige opleiding dus.
Hij is erg betrouwbaar bij zieke hoeven.
Wel zal enig geduld misschien nodig zijn, maar dat denk ik wel dat je hebt.

groetjes

Els

Yolanda Kuitert schreef op woensdag 19 oktober 2005, 12:08:


Hallo Jolanda.

Ons paard heeft daar ook last van, en we merken dat het dagelijks steeds beter gaat daar wij iedere dag 1,5 uur gaan wandelen over veldwegen, kiezelpaadjes etc.

Dit heeft tijd nodig.

Gr. Martien.

e m kraak schreef op vrijdag 21 oktober 2005, 19:18:

Ja,misschien wel HAHAHA
Hoop,dan ,dat ik zo mag blijven.
Bevalt mij beter..
Al genoeg herrie
Vriendelijke groet Trui