Frans Veldman schreef op maandag 23 januari 2006, 9:44:


Hier zetten we de paarden met bijvoeren allemaal apart achter een draadje zodat ze niet elkaars emmer kunnen afpakken.
Pas als de laatste klaar is gaan alle draadjes weer open en er liggen hier ook altijd overal hoopjes hooi en de tractorbanden.
Het enige gejaag hebben wij hier wanneer we met de voederbieten aankomen, daar zijn ze zo wild op, dát geeft me toch een partij onrust....
(En ik ga niet 9 paarden lopen opdelen voor ieder één voederbiet hoor, dat regelen ze maar zelf).

Met rijden merken wij telkens weer hoe wij als mensen "ingrijpend" en ook vaak "storend" kunnen werken op de onderlinge rangorde van de paarden door in te delen welk paard, wáár, moet lopen.
Zo is BD in de groep absoluut geen leider, maar is ze wel mijn leiderspaard met rijden. Dus loopt zij altijd voorop.

Izzy staat echt helemaal onderaan in rangorde (een plekje waarmee ze heel tevreden lijkt) maar met rijden sturen we haar vaak naar voren omdat zij letterlijk nergens bang van is en in elke situatie het voortouw durft te nemen. Bruggen, tractors, wapperende vlaggen....tis alsof ze het weet, want zodra BD haar pas inhoudt komt er zo'n kleine Fjord naar voren gestormd en zij neemt het zonder morren van de anderen over, en als zij voorbij (tussendoor) de anderen gaat is er ook maar niemand die een oor scheef trekt. (Hoeft ze met eten niet te proberen).
Ook is zij vaak mijn handpaard tijdens het rijden, ik heb haar dan met een beginner aan een touwtje naast BD.

Terwijl Winner (de macho hier) het niet kan hebben als Fanny in zijn buurt loopt tijdens het rijden, niet vóór hem, niet achter hem, ze moet gewoon wég van hem.
Maar in de groep, zonder ons, is er niks aan de hand en eten ze samen van één hoop hooi.

Dit is allemaal ontstaan toen we de 2 ruinen erbij gekregen hebben, toen we nog alleen merries hadden speelde dit absoluut niet.
Toen kon je de hele club op een kluitje laten lopen, gallopperen zelfs, maar nu moeten we daar heel wat stricter in zijn.

Het gekke is dat de ruinen onderling tijdens het rijden heel vriendelijk naar mekaar toe zijn geworden, maar het is met name Winner naar zijn merries.
Het is echt een verschil tussen rijden en 'in vrijheid' in de groep.
Het heeft ook geen zin hun daarvoor te straffen of ze iets daarin te leren, zoals Frans opmerkte, want hun instinct en rangorde zijn veel meer bepalend hierin.

Groet, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship-
Natuurlijk Bekappen