yonina schreef op zondag 5 februari 2006, 17:47:


hallo Yonina,
welkom.
leuk dat je er bent.

Jacqueline

ehm wat ik het moeilijkst vind is het natuurlijk omgaan met paarden, rijden enzo.
mijn pony's hoofdzakelijk koudbloeden lopen altijd al 24/7 buiten, zonder ijzers.
ze krijgen een handje brok na het werk. verder mogen ze toch al niet veel hebben.
ik rijd nu met een bitloos hoofdstel en hoop binnenkort een touwhalster te krijgen.
mijn pony reageerd er prima op.
dus het natuurlijk paardhouden is niet zo moeilijk.
het natuurlijk paardrijden vind ik wel moeilijk.
ook het onbegrip van mensen die die blote voeten maar zielig vinden + het feit dat ze buiten staan in de kou.(ik blijf tot 10 tellen )
mijn instructice is niet blij dat ik bit- en boomloos rijd.
de paardenmensen die ik ken denken erg rechtlijnig en willen niets anders dan het "normale".
is prima natuurlijk, hun keus maar ik vind het zo jammer dat ze niet verder kijken.
daar heb ik dan wel eens moeite mee.
vooral de paarden die voor elke keer dat ze meedenken straf krijgen.
beetje zielig, maar wat kan ik doen?
dus daar heb ik de meeste moeite mee.
misschien kan ik mensen ook niet duidelijk maken wat ik bedoel omdat ik niet overgestapt ben van dekens en ijzers naar niets?
dus als ik de verhalen lees van mensen die makkelijk met hun paardje rijden dan zou ik dat ook wel willen voor mijn pony's.
jammer dat er weinig geschreven staat hoe jullie rijden en waar jullie tegenaan lopen.(en hoe jullie dat dan weer oplossen)
daar zou ik nl meer van kunnen leren.
groetjes Niki

hier moest ik even op reageren hoor,
paarden proberen je elke dag opnieuw uit.
elk moment van de dag wil hij weten of jij stabiel genoeg bent om leider te zijn.
dit kan hij bv doen door tegen je aan te schuren of door een hoofd op je schouder te leggen en dan zachtjes te duwen.
en niet alleen fysiek, hij let ook op hoe wakker jij de wereld bekijkt.
uitproberen is geen fase.
in de natuur van het paard is het zaak van leven of dood als de leider niet stabiel genoeg is.


ook koudbloedjes voelen een vlieg op hun huid dus ook koudbloedjes kunnen op een beetje druk reageren.
doordat de meeste mensen ze lomp vinden en er vervolgens lomp mee omgaan daardoor worden paarden lomp.
omdat een paard met mensen omgaat naar voorbeeld van hoe de mens met het paard omgaat.
genoeg koudbloeden krijgen onterecht teveel druk ( sporen zweep veel been)
doordat er mensen zijn die denken dat koudbloedjes niet voor "een beetje druk wijken"
bij deze wou ik dat misverstand ff uit de wereld helpen.

groetjes Niki

Niki schreef (ik heb even zitten knippen):


Weet je Nicky, ik ben zelf instructrice en ik heb er steeds meer en meer moeite mee om bij de mensen aan huis op hun eigen paarden te gaan lesgeven omdat ik precies tegen dezelfde dingen aanliep als jij.

Alleen sta ik aan die andere kant : Ik zie nog teveel traditioneel gehouden paarden op ijzers, met zware bitten in en insnoerende neusriemen, zweepgebruik e.d.
Paarden die dag en nacht op stal staan en dan door de eigenaar in mijn les worden geacht te presteren.

Als ik daar als instructrice een opmerking over maak krijg ik steevast te horen :" Ja maar, ik ken mijn eigen paard en geloof me, zonder dat 'doet ie het niet'."

Wil ik niet meer aan mee doen, dus ik screen van te voren, ik ga niet zomaar meer ergens lesgeven.
Doe ik in de eerste plaats mezelf niet meer aan, dat geeft me teveel ergernis.
Bovendien wil ik op zo'n manier niet met paarden werken.

Dus hou jij vooral vol met vol te houden, je bent leuk bezig zo!

Groet, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship-
Natuurlijk Bekappen

Geertje schreef op vrijdag 3 februari 2006, 12:11:


ik denk niet dat er aan die manier van omgaan met je pony iets mis is.
ik denk nu wel eens terug aan mijn pony van toen ik 14 was.
die leidde mij en zorgde voor mij, toch heeft ze me nooit het gevoel gegeven dat ik haar niet aan zou kunnen.
er was een goede samenwerking.
zij was echt mijn maatje.
ik was toen niet in staat om leider voor haar te zijn.
dus leidde zij mij,
wat een heerlijk geborgen gevoel gaf dat.
in de kudde was ze ook leider.
misschien een van de weinige geboren-leiders?
ze heeft helaas nog geen 6 jaar mogen worden.
ik mis haar nog elke dag
Niki

Wil schreef op vrijdag 3 februari 2006, 18:38:


ja ik wil em nog steeds erg graag hebben.
groetjes Niki

Niki schreef :


Ik ben het niet met je eens dat een paard je elke dag opnieuw weer uitprobeert, want ik vind dat paarden niet beredeneren in de trant van : "ik ga deze rijder eens even uitproberen", maar ik ben het wel met je eens wat je schrijft over een teveel aan druk en koudbloeden.

Onze Haflinger Fanny wordt door velen ervaren als lomp, stug, 'door je heen lopend' enzo, terwijl ze dat absoluut niet (meer) is als je haar correct en in samenwerking rijdt. Maar klem je met je benen of zit je alleen maar op haar, en rijd je niet met haar, dan is ze een ramp om te rijden.
Ze is wel het paard met de aan- en uitknop ( 'aan' betekent lopuh, en 'uit' betekent fretuh ) , maar daartussenin beginnen zich gradaties af te tekenen. Ze werd altijd fors voorwaarts gereden door haar vorige eigenaar en handelde bij ons dus ook zo, maar dat is sterk aan het veranderen.

Diesel idem, hij kan nu door een wirwar van balken lopen zonder er een Mikado van te maken, puur omdat hij geleerd heeft subtieler te zijn.
Waarschijnlijk ook doordat wij veel subtieler met *hém* zijn !

Maar het aanschouwende denkvermogen van bijvoorbeeld de Arabier hebben zij nu ook weer niet. Ze zijn veel basaler in hun gedrag, ik kan niet zeggen lomp, da's het juiste woord niet, maar ze zijn wel veel meer no nonsense.
Ik vind dat er een verschil is, maar ik wil nu ook weer niet generaliseren dat koudbloeden DUS lomp zijn, en lomper benaderd moeten worden, dat ben ik met je eens.

Groet, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship-
Natuurlijk Bekappen

Nou en hier kan ik dan wel even mijn verhaaltje vertellen...

2,5 Week geleden heb ik mijn (toen nog) klophengst weggebracht naar Utrecht, om hem nu echt te laten castreren.
Het gaat hier om een Welsh A, die in 2003 gecastreerd is, en waar een enorme testikel 'uit' gehaald is, die de hele balzak vulde. Dierenarts zelf had ook nog nooit zoiets meegemaakt, en hij had er echt al honderden gecastreerd.
Nu dan, toen ik hem had gebracht, wilden ze eerst nog even 'een testje doen'...blabla....uiteindelijk heeft een voorbijgaande merrie iedereen op slag overtuigd dat hij weldegelijk 'hengst' was, en dat de lading testosteron niet uit een bijnier kwam.
Ik heb hem gebracht op een vrijdag, die dag wordt hij op stal gezet. (En DAT is pas gemeen: nog nooit op stal gestaan, krijg je meteen het kleinste hamsterhok toegewezen! Een mooie betegelde stal, met 5 TL lampen boven je knar, van 2 bij 2,5 meter, met tralies tot aan het plafond (4 meter).
Jaaa, dan voel je je lekker als je weer naar huis gaat.)

Goed, vanaf zaterdagmiddag krijgt hij geen korrel vreten meer, de gehele zondag ook niet en maandagmiddag om 15 uur werd hij geholpen. Dat houdt dus in dat je paard 48 uur (!) niks krijgt om op te kauwen! Erg he.
Operatie gebeurt staand, onder verdoving worden er 3 gaatjes in de flank gemaakt, 1 camera en 2 (?) instrumenten gaan naar binnen. De bal hadden ze binnen no-time gevonden in de buik en dan wordt alle bloedtoevoer afgebonden. De bal gaat er dus niet uit, maar sterft af.
Toen alles klaar was, mocht hij op stal, even wat eten en snel een muilkorf om, want hij mag natuurlijk niet aan de wondjes komen.

Die avond ben ik geweest om te kijken hoe het met hem ging. Zooo sneu. Stond hij daar, met die grote bak om zijn kleine koppie, en het ergste was dat hij dacht dat ik hem kwam halen. Toen moest ik wel even 3x slikken toen ik weer wegging hoor.
Ik ben de rest van de week dus ook niet meer geweest, want ik wilde hem niet blij maken met een dode mus.
Maar wat nu het ergste was: hij was aan 2 kanten helemaal kaal geschoren! En niet een beetje, nee, flinke lappen!
Waarschijnlijk doen ze dit altijd deze grootte, maar bij zo'n kleintje is het meteen de helft van zijn buik!
Leuke bijkomstigheid, maarnietheus, hij had meteen kou gevat daar.

Anyway, hij mocht afgelopen maandagavond naar huis, waar hij noodgedwongen op stal staat, binnen, omdat het anders koud en stijf wordt rond de kaalgeschoren plekken.
Hij heeft zich er goed doorheen gewerkt merk ik wel, hij lijkt wel 'wijzer' geworden. Dit is natuurlijk per paard verschillend, hoe er op wordt gereageerd, maar hij is erg bomvast en vindt niet gauw iets eng en is een echte mensenvriend. Ik heb niet het idee dat hij er iets ergs aan heeft overgehouden, hij heeft nog steeds dezelfde blije look en, tot dusver, zijn hengstenstreken!
Het hoesten is nu over en ik hoop dat zijn haar snel gaat groeien! (Deken is echt geen optie, geloof me, dat heb ik al eens geprobeerd toen ik dacht dat een paard nog een deken op moest in de winter, en dat kostte me 3 dekens in 3 maanden.)

Nou, of jouw paard een klophengst is is niet echt af te leiden uit jouw verhaal, mijnes kon niet eens bij merries staan met een hek ertussen, en als ie de kans kreeg, sloeg en beet hij ze, hij was erg aggressief en schreeuwde heel vaak.

Maar goed: 9 van de 10 'klophengsten' blijken vaak helemaal geen klophengst te zijn: of de bal zit in de lies, of ze zijn nu eenmaal wat meer 'hengst' dan een andere ruin.
Een onderzoekje kan nooit kwaad, mocht het echt een klophengst zijn, dan is een operatie natuurlijk een overweging, maar alleen als het paard er last van heeft (vind ik), want het is een hele ervaring natuurlijk!

En je portomonee vindt het ook erg leuk

We hebben al eens eerder discussie gevoerd over Leen Taal. Wij waren (zoals gewoonlijk) uiterst sceptisch, omdat iedere wetenschappelijke onderbouwing ontbrak.

Deze oplichter produceert ook een ontwormmiddel. Ook hierover hebben we het uitgebreid gehad.
Ik wil hierbij dus nog eens benadrukken hoe belangrijk het is om je verstand te gebruiken, en niets als alternatief te gebruiken voor reguliere middelen tot het moment waarop duidelijk en ondubbelzinnig is aangetoond of iets werkt of niet. Anecdotische verhalen zijn geen bewijs. Mooie verkooppraatjes evenmin.

Ik begrijp niet waarom sommige mensen iedere keer geirriteerd reageren als we er weer eens op wijzen dat de enige manier om een product goed te testen is door middel van een dubbelblind onderzoek, of het moet gebaseerd zijn op degelijk wetenschappelijke theorieen en algemeen geaccepteerde feiten.


Mensen vragen er zelf om, willen keer op keer belazerd worden.

Dat er met Leen Taal iets niet snor zat wisten we al, wij zijn niet voor niets halverwege de "ontwormkuur" gestopt en overgegaan tot een bewezen en beproefd middel.

Uiteraard danken we Esther hartelijk voor haar speurwerk!

Groeten,
Frans

Pascal de Boer schreef :

Van ruinen met dekgedrag wordt vaak ten onrechte gedacht dat ze klophengsten zijn. Ook een ruin kan dekgedrag hebben en toch ruin zijn, al denken mensen vaak dat er dan iets zal zijn misgegaan met de castratie, niets is minder waar.
Ik heb zelf 2 ruinen die elk hun eigen merries dekken.
Groet, Pien

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship-
Natuurlijk Bekappen

Pascal de Boer schreef op zondag 5 februari 2006, 10:38:


hehe daar hebben we onze eigen zwolse Pieter.

Niki schreef op zondag 5 februari 2006, 22:14:


En wij van jou
en inderdaad graag meer brieven over hoe het rijden gaat.


Het is een gedicht Niki
zou je hier alsjeblieft meer over willen zeggen?
Wat deed je samen, hoe begon je, hoe reed je, ging je gewoon mee met haar voorkeuren, en zij met de jouwe, etc. etc. ????

Michiel

Niki schreef op zondag 5 februari 2006, 22:09:


En nu ruim ik weer even een misverstand uit de weg.
Ik heb het hier over het karakter. Niet dat ze niet een vlieg zouden kunnen voelen, dat doen ze natuurlijk wil.
Wanneer ze erg 'aanwezig', zeg maar lomp, drammerig en ook assertief zijn, merk ik dat een beetje druk niet werkt, want dat weerstaan ze heel makkelijk; 'wat zou jij nou?" Die lichte druk zegt hun dus niks, pas als het serieus wordt, zie je het kwartje vallen. Dus van dik hout zaagt men planken zeg maar. Ben je verder in je omgang en zijn er een aantal zaken bevestigd, dan kun je zeker veel lichter worden.
Het grappige vind ik dat ik dit ook in het boek van Inge Teblick teruglees
(En dat gaat niet zozeer over koudbloeden, maar over de beschrijving van dit type paard).

De foto's waar paarden lijden door pijnlijk bit gebruik zijn schokkend. duidelijk.

Maar dat is geen bewijs dat ik hem een goed trainer moet vinden.

foto's zeggen soms idd meer dan woorden, dus ik kijk wat hij met zijn paarden doet, oa. dit



Waarbij ik me het natuurlijkheids gehalte afvraag, wordt mijn paard gelukkiger als ik dit voor elkaar krijg?

volgende foto's




Kan een paard toneel spelen en een emotie tonen zonder die te voelen vraag ik me hierbij af.

en laatste



Vind ik dit een gelukkige blik in de ogen van het paard?
En wat omhoog gaat komt omlaag, wat gaat dat paard voelen op dat moment in zijn rug? zo staan er ook foto's op de site waar paard en ruiter in de lucht hangen met 4 voeten in de lucht ( paardenvoeten) , lijkt me belastend voor een paardenrug, uit de lucht vallen met een ruiter op je rug.Waarbij het ontbreken van een zadel juist minder voordeel voor paard.

Goed, ik rommel lekker met parelli door en ga voor een minder spectaculair maar rustig en tevreden paard.

Niki schreef op zondag 5 februari 2006, 23:27:


Jep toch iemand die het gezien heeft...