>
> Dan zal ik proberen het uit te leggen. Ik dacht dat Teblick
> haar boek hier algemeengoed was
Dank voor je moeite om jezelf uit te leggen! Ik heb Teblick nog niet gelezen, voor de verbreding zou het natuurlijk geen kwaad kunnen, wellicht kom ik er nog eens aan toe.
> Hij zal dus niet bewust over jou de baas
> willen spelen. maar als jij duidelijk over hem niet de baas
> bent, vertrouwt hij wel op zijn eigen kunnen en trekt zijn
> eigen plan.
Hier volg ik je volledig en ben ik het met je eens. Ik denk dat paarden juist om dat leiderschap vragen, maar inderdaad: je mag geen enkele terughoudendheid naar dat paard voelen, wil hij jouw leiderschap accepteren...daar zijn ze wel kritisch in, want zoals je al eerder zei, het is een kwestie van levensbelang voor ze.
Onze schimmel Muëzzin duwt je letterlijk aan de kant als hij je niet voor vol aanziet. Ik zie dat echter niet als dominantie, maar precies wat je noemt "zijn eigen pad kiezen"..en terecht, wat mij betreft. Mij negeert hij verder zo goed mogelijk en zal me eventueel proberen te vertellen dat ik uit zijn buurt moet blijven. Geef ik hem op zo'n moment echter een por (dat neem ik maar even als voorbeeld, want echt acceptabel vind ik t niet), dan begrijpt hij wel waarom, maar eerlijk is het niet. Ik ben namelijk degene die in gebreke blijft, ik biedt hem niet genoeg vertrouwen en mag dat dus ook niet bij hem afdwingen...hem een por geven zou ik zien als het overbluffen van mijn eigen onzekerheid..die heeft hij bespeurt en die kan ik voor hem heus niet verbergen, als ik dat wel probeer, door me stoerder te gedragen dan ik ben, voorzie ik op langere termijn problemen...ik dwing wellicht af dat het paard doet wat ik zeg, daar zijn ze zo moeilijk niet in, maar echt zijn waardering en vertrouwen heb ik niet.
Ik hanteer daarbij lichaamshouding als communicatiemiddel...Klaus Hempfling of Mario Luraschi of Horst Becker wel eens zien lopen? Die lopen als een balletdanser, soepel en vol zelfvertrouwen, eigenlijk als een hengst, maar zeker KFH is verlegen naar mensen, zelfs kinderen die om zijn handtekening vragen. Paarden lopen zo met hem mee of weg.
Bij hengsten kun je wel een dominantiespel uitdagen door een arrogante houding aan te nemen en provocerend naar hem te bewegen...dan krijg je van die uitvallen met voorbenen en tanden, waar Luraschi een mooi filmpje van heeft, maar dat is wel menens!
> Assertieve paarden zijn paarden die slim en zelfbewust zijn en
> heel duidelijk bezig zijn de situatie in te schatten. Ze willen
> weten wat ze aan jou hebben. Je ziet ze soms denken: hmm, wat
> doet ze als ik nu gewoon niet opzij stap? Ah, ze gaat voor mij
> aan de kant.
Hier ben je me weer kwijt. Ik denk toch echt dat paarden instinctief reageren en dat, als ze op een dergelijke manier meerdere stappen vooruit konden denken en daar ook de behoefte toe hadden, zij niet ter onze diensten konden staan.
Ik heb wel onze oude Mancho een keer met zijn hoef het stro onder zijn voeremmer weg zien schrapen omdat hij zijn eten altijd vallen laat...dat vindt wat makkelijker terug dan in het stro, maar ik denk wel dat dat het uiterste is.
Het blijft een interessant onderwerp, de psyche van het paard.
Warboel
