Fred schreef op dinsdag 21 maart 2006, 9:49:


Nu het hier over hoefbeenfractuur gaat even het volgende: een kennis van me heeft een 6-jarig paard (staat op ijzers) die een jaar verplichte rust kreeg na kreupelheid. Na enige tijd kwam als diagnose: een cyste in het hoefbeen (??? nog nooit van gehoord). Het paard is eraan geopereerd, maar volgens de eigenaresse zat de cyste te diep en kon men ze niet weghalen. De operatie is dus mislukt. Nu na dat jaar rust is het dier nog steeds kreupel, en vreest men voor een hoefbeenfractuur. Eigenlijk heeft de DA het arme beest al naar de slacht verwezen. Hij heeft ondertussen de hele mallemolen al gehad, met inspuitingen met Tildren en andere 'rommel', maar geen beterschap. De eigenaresse kan het niet over haar hart krijgen hem naar de slacht te doen, ze wacht nog even af voor het resultaat van de inspuitingen en ontstekingsremmers en zo, maar als 't binnen enkele maanden niet beter is zal ze hem laten inslapen. Ook als hij een hoefbeenfractuur zou krijgen wil ze hem direct laten inslapen (dan is er volgens haar niets meer aan te doen).
Heeft iemand dit al eens meegemaakt met zijn/haar paard of heeft een bekapper (of hoefsmid) zo'n paard al eens behandeld? Is er inderdaad niets aan te doen, of wat precies is er aan te doen?
Groetjes
Perdida

Sinds afgelopen weekend hebben wij een nieuwe merrie in de wei. Ze staat dus nu bij mijn ruin en bij een andere merrie. Ze is wel iets dominanter dan we verwacht hadden en in eerste instantie hadden we zelfs het idee dat de ruin het onderspit ging delven. Die is er toch van terug gekomen en lijkt nu weer meer leiding in handen te hebben. Nu maakt dat allemaal niet zo heel veel uit, de andere merrie is misschien meer een probleem.
Ik had wel verwacht dat die een plaatsje op ging schuiven, maar ze wordt nu dus constant weggejaagd door de nieuwe merrie. En tja, ze loopt ook meteen weg.
Ik kan me wel voorstellen dat het allemaal even gaat duren voor de verhoudingen weer goed liggen, maar hoelang heeft dat bij jullie ongeveer geduurd? Ik bedoel, na hoeveel tijd kun je zeggen dat het echt niet gaat klikken tussen de paarden en dat ze er niet gelukkiger op worden? Als je dat uberhaupt zo kunt stellen bij paarden.
En bestaat er bij paarden zoiets als 'het vijfde wiel aan de wagen'? Bij ons dan het derde maar goed, bestaat er de kans dat een van de drie erbuiten gaat vallen en zich daardoor dus ongelukkig gaat voelen? Dus zou je dan beter altijd een even getal paarden hebben (beter twee dan drie?)

Annemieke B schreef op woensdag 22 maart 2006, 11:15:


Dat is het grotere 'Gaia' plaatje ja waar wij inderdaad binnen proberen te leven in het algemeen met natuurlijke bemesters op het hooiland etc. en zelfs 'eigen' water.
We leren hierbij nog volop en leren steeds meer de eigen hulpbronnen te benutten en ook steeds beter de specifieke omstandigheden van ons stukje land kennen.
De paarden spelen heir een gróte rol doch echter zelf geen bewuste rol in; dat is ónze rol. Vandaar dat het voor ons zaak is het op het welzijn van het paard gericht in te vullen.
'Sustainable' is een onjuiste woordkeuze omdat stalhouding prima duurzaam in stand te houden is. Nee, niet met een acceptabel niveau van welzijn voor het paard nee, ten kósten van het paard duurzaam zelf, vandaar mijn keuze voor het begrip... inderdaad

Hier, bij ons spelen de paarden met o.a. hun mest een rol in het duurzaam geheer van onze 'eco'-boerderij en de manier waarop we hen houden en met hen opgaan is op hún welzijn ingericht: binnen het duurzame beheers-kader van de boerderij op de ethologie van het paard gericht.
Daarbij hebben we voor hun duurzaam welzijn gekozen voor zo ecotoop compatibel mogelijke paarden.

Zelfs hier zitten management-spanningen in: voor het duurzame beheer van ons land hebben we meer paardenmest nodig dan de voor het welzijn acceptabele paarddichtheid is. Hierbij zijn duurzaam en welzijn niet hetzelfde en een goed voorbeeld. We kiezen ervoor ons op het welzijn van het paard te richten.
Ook het weidemanagement kent compromissen. Dáárbij wegen het lange-termijn welzijn van de paarden en het duurzame beheer weer zwaarder dan het korte termijn welzijn van de paarden.
'Sustainable' en 'paardgericht' zijn in mijn praktijkervaring derhalve twee verschillende dingen.
Ík ben helemaal tevreden met 'paardgericht'. Als ik daarmee een andere taal spreek dan 'echte naturals' dan komt dit wellicht doordat de praktijksituatie verschilt

HC
http://users.telenet.de/huertecilla

Michiel schreef op woensdag 22 maart 2006, 12:13:


Ik laat mn paard altijd even stilstaanbij het poepen, ik vind het zelf niet plezierig als ik zou moeten en ze zouden mij laten doorlopen.

Spirithorses schreef op dinsdag 21 maart 2006, 21:54:


Froukje (fjord) kan wel mesten onder het lopen. Voor de wagen, zowel in stap als in draf, doet ze dat altijd, zonder druk van achter(menner)af. Onder het zadel vind ze het niet prettig en mag ze van mij stilstaan. Aan de longe doet ze het ook zowel stappend als dravend. Willem (ook fjord) doet het daarentegen stilstaand.
Bij Frouk heeft het ruitergewicht er dus duidelijk invloed op.

Groet, Els.

perdida schreef op woensdag 22 maart 2006, 12:29:


Nee, ik weet zelf niets van een cyste, alleen wat hoofcare er overschrijft, nl dat het een gat in het botweefsel is.
http://www.hoofcare.nl/map_voor_hoefproblemen/cysten%20hoefbeen/cyste_hoefbeen.html .
Een en ander lezende zorgde ik dat het paard, in ieder geval voor een betere doorbloeding, ASAP van de ijzers afkwam en goed bekapt werd,
Misschien is het handig te kijken op www.natumed.nl en een mail te sturen voor verdere info ivm deze botgroeiafwijking.
Wat zij verkopen heeft Don 6 jaar rad en in leven gehouden met zijn hko.htm">hoefkatrolontsteking fase 3 omdat hij eigendom was van een firmant van het bedrijf op die site.
Sinds ik hem heb en van de ijzers gehaald heb en bijna anderhalf jaar. zelf bekap, gebruik ik het niet meer,
Het is een speciaal samengestelde glucosamine, ( je hebt vele verschillende) duur spul, maar heeft een hoog werkende stof gehalte, het komt op ongeveer een euro per dag.
Ik denk dat de enige hoop voor het paard een zo goed mogelijke doorbloeding in de voet is, wellicht is dat met dit middel en de verbeteringen door het bekappen te bereiken.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

Een hele tijd geleden stelde een van onze leden een ouder paard te koop.
Hierop kreeg die persoon een reactie van iemand die zegde geïnteresseerd te zijn als gezelschap voor een ander dier en de prijs werd gevraagd. De gevraagde prijs was erg laag maar er werd rekening gehouden met de leeftijd van het paard. Hieop kwam een erg laag bod dat niet werd aangenomen. De eigenaar kreeg daarop een smalende E-mail waarin werd verweten dat het om het geld te doen was. Nooit is er rechtstreeks contact geweest ondanks dat de eigenaar het telefoonnr. had gemeld. Wel kwamen er in de loop van de tijd nog wat E-mail reacties met telkens andere namen en verder zonder adres of telefoonnummer, maar het bleek van dezelfde richting te komen. Bij verder onderzoek ging het om een handelaar/manege. Aan mensen die hun oudere dieren verkopen wordt vaak verteld dat het als gezelschapsdier zal fungeren, maar later blijkt dan dat het dier verkocht is, in een manege werkt of naar de slachter is gegaan. Dit is toch een erg laakbare manier van handelen.

Hetgeen ik onze paarden zónder ontlasten aanleer
Afgelopen week deed pielemans het spontaan bij 'stop' op een helling naar beneden. Na het opzoekn van het evenwicht was zijn toplijn horizontaal en de achterhoeven vóór de navel.


Doch zonder dit niet bestaande 'mechanisme' maar door het verder ondertreden en 'buigen' van het onderbeen en dat heet 'verzamelen'
Het 'lendenmechanisme' is net zo'n hardnekkige fabel als het onderkaak ontspannende kwijlen of de logica van een buikspier aanspannende nekkrul of het 'ondersteunen met het bit' en dergelijke.
Het plaatje van de bewegingsvrijheid in de rug dat wat dit onderwerp betreft toevallig onder 'zadel' op mijn site staat is helder in het niet bestaan van een mechaniek in de lendenen.

Capricho vanmogen in de achterlijke glibberklei op de hellingen hier tíg 'levades' en middenin de wild stromende rivier tíjdens het petsend, briesend en borrelend patsend gemest. Toen de eerste mestbollen hem met de wilde stroom mee voorbij kwamen liep hij er doormestend snuivend prancend achteraan

HC

gaby schreef op maandag 20 maart 2006, 14:25:


Volgens mij is de DTP vaccinatie werkzaam tot 24 jaar en zou je daarna (als je ervoor kiest) moeten herhalen, dit is de info die ik hier heb van de GGD.....

Geertje schreef op woensdag 22 maart 2006, 12:59:

Vanuit mijn ervaring.... komt het uiteindelijk altijd wel goed, mits je met "normale" paarden te maken hebt. Dus geen a.g.v. verkeerde opvoeding sociaal gestoorde paarden.

Moet wel zeggen dat deze dame inderdaad behoorlijk dominant is als ze zo als nieuwe binnenkomend al direct de lakens gaat uitdelen.


Ook weer vanuit mijn ervaring... ja. De paarden in onze kudde hebben echt allemaal een eigen vriend(innet)je binnen de groep. Maar of, en dan met name in een grotere groep, een vijfde wiel paard nu direct diepongelukkig is, dat zal wellicht ook wel weer meevallen.

Marjolijn

marjolijn schreef op woensdag 22 maart 2006, 15:43:


Nou bij ons lopen dus maar 3 paarden, of maar twee. En de twee die dus samen stonden, waren inmiddels wel echt vriendje en vriendinnetje. En dat wordt nu natuurlijk wel verstoord door deze nieuwe dame. En ik ben een beetje bang dat de merrie die er al was nu een beetje alleen komt te staan... Maar ja, dat zou dus misschien wel altijd zo zijn, of het nieuwe paard nou dominant is of niet.

Geertje schreef op woensdag 22 maart 2006, 15:47:

Dat zou heel goed kunnen.
Maar zie het even aan.
En anders koop je toch gewoon nóg een paard!

Inge Teblick schreef op woensdag 22 maart 2006, 11:25:


Dankje ik zal jullie raad zo goed als mogelijk in zetten :) en zal ook proberen een oplossing te vinden op een vriendelijke en nette manier.
En ja ik zou ook het liefst de ijzers er willen afhalen haar met soortgenoten op de wei zetten, en haar gewoon rust,vreugde en weer gewoon een leven geven (maar zover rijken mijn handen niet en zullen ook jammer genoeg niet rijken).
Goed idee om misschien te kunnen vragen of het paard bij mij komt als zij echt niet meer loopt in de les, of misschien de optie dat ik haar gewoon kom verzorgen en haar weer een beetje contact kan laten maken met andere paarden. (ook al is het een beetje, teminste beter dan niets!)
En ook die tip om een acrylaatspiegel op te gaan hangen beter iets dan niets.
Ik ben nu ook van plan om Anke(PNer) er op attent te maken en dat zei ook met de bedrijfsleider kan praten hierover (van een volwassene word het misschien beter aan genomen).

Dankje voor de goede raad voel me al een stuk beter want ik vind het echt belangrijk om zulke dieren te helpen!!

Greetz Sky/Chantal

Spirithorses schreef op dinsdag 21 maart 2006, 21:54:


Soms staan ze stil, soms lopen ze door maar dan vertragen ze in elk geval. Ik laat hen gewoonlijk kiezen (gaat enkel om mesten). Weet ook dat ze de paarden dwingen om voort te lopen want "tijdens een wedstrijd mag het paard ook niet stilstaan", moet dat dus ineens goed leren. klinkt allemaal vrij onnatuurlijk.

Belinda