Wil schreef op maandag 29 mei 2006, 16:28:


Ik zal een heeeeel genereus zijn en een heel stuk afstaan. Met zo'n vieze staart heeft ze niet genoeg aan een klein stukje, vrees ik.......
Bij mijn varkentje valt het gelukkig niet zo op als ze vies is. Ze heeft de juiste bruine kleur en de onderdelen die snel vies worden zijn zwart, inclusief haar neus die ze zo graag overal insteekt. :)
Wat dat betreft ben ik zeer tevreden, voor het oog altijd een schoon paard. Maar ga er eens met een vochtige doek over, oei.........
Ik zal mijn leren halster binnenkort eens onderhanden nemen!
Groeten,
Monique

Huertecilla schreef op maandag 29 mei 2006, 14:50:


een Hornet? oid geen wesp geen horzel wel groot
Ina

epona schreef op maandag 29 mei 2006, 16:58:


Misschien kun je een foto maken?
Groeten,
Monique

We zitten op de wei een beetje met een kraaienplaag.
Ze vinden mijn omheining ideaal om op te gaan zitten en schijten steeds mijn handvaten onder. (En ik, blonde doos, pak daar natuurlijk altijd recht in.Grr)
Ook gebruiken ze mijn wei als eetplaats, van overal brengen ze rotzooi aan om die dan op mijn wei smakelijk te komen verorberen. Mijn weide begint hoe langer hoe meer op een vuilnisbelt te lijken. Overal liggen de schalen van kippeneieren (ze gaan eieren pikken bij de buurman, zo ongeveer een vijftal per dag) en rottende resten van halfopgegeten prooien of afval. Gisteren heb ik zelfs de rib van een schaap of geit (denk ik) gevonden en het dijbeen van een kat (met nog nog rottende vleesresten aan. jamie!!!)
Mijn waterbak vinden ze ideaal als drinkplaats (met als gevolg een ondergescheten waterpomp en waterton) en als ze doodgaan besluiten ze steeds om hun laatste adem bij mij uit te komen blazen. Zo stond ik vorig jaar wel voor een heel onaangename verassing. Na enkele weken leeggestaan te hebben, ging ik eens langs om die wei weer in orde te brengen voor de paarden. Had één van die rtzkken besloten om in de waterton dood te gaan. Gevolg: De waterton was voor de helft gevuld met een rottende kraaiensmurrie met een hele hoop krioelende maden, met hier en daar nog een pluim die herkenbaar was. Ik heb die ton wel drie keer uitgewassen met dettol en javel, voor ik ze weer geschikt achtte als drinkton voor de paarden.
Daarnet heb ik weer een halfopgegeten pad gevonden samen met een soort smurrie waarvan ik absoluut niet weet wat het geweest kan zijn.
Normaal ben ik heel gastvrij, maar nu is het oorlog!!! Ik wil die r*tkraaien weg!
Iemand tips??

groetjes
Ans

Ans Jondral schreef op maandag 29 mei 2006, 17:04:


Valkeniers kunnen je helpen.
http://www.roofvogels.nl/nederlands/index.htm

Esther

Ans Jondral schreef op maandag 29 mei 2006, 17:04:


Ik moest om dit verhaal wel even stiekum lachen , ook al begrijp ik dat er voor jou niets te lachen valt.
Ik kan ook niets anders bedenken dan mijn naamgenoot.

Gr Esther

Knallen! De tuinders hier maken soms gebruik van een knalapparaat om vogels bij de aardbeien of de tarwe vandaan te houden. Alarmpistool? Een jager vragen of ie af en toe bij je wei een schot lost? (hoeft niet persé raak te zijn, ook worden je paarden er schotvast van). Een vogelverschrikker? Vrolijk wapperende vlaggetje langs je stroomdraad?