Huertecilla schreef op vrijdag 30 juni 2006, 15:06:


Laten jullie nog iets heel van die instructeurs dan?? Oeps sorry kon het even niet laten.

e m kraak schreef op zaterdag 1 juli 2006, 15:18:


Hoi Egon.

Ik reageerde op jouw opmerking wat zo iemand als Pien daar te zoeken had. En mijn opmerking is niet bedoeld om jou te plagen. Als je mensen van te voren uit sluit door ze in een dressuurmiepenhokje te plaatsen beperk je enkel jezelf denk ik. Maar het gaat hierbij niet om jou of mij of om de miepjes maar om de paarden? Ik ken zat prima meiden (die onder de catagorie dressuurmiepjes vallen) die je nooit zult bereiken als je steeds maar weer in jouw hokje terugkruipt. Jouw paarden hebben geluk gehad. Elk ander paard waarvan je de eigenaar meer inzicht kan geven telt toch? Stapje voor stapje met respect voor alle partijen. Dat duurt een hele tijd en ik vind het knap van mensen als Petra dat ze daar toch mee bezig zijn. Een ander hokje oprichten voor geitenwollensokkenmiepjes? Waarom? dan kom je toch nooit bij elkaar? Ik vind het niet moeilijk om met dressuurruiters over mijn paarden te praten, al gaan zij heel anders met hun paarden om dan ik. Ik vertel gewoon hoe ik het doe en geef hun net zoveel vrijheid als dat ik mijn paarden vrijheid geef. Uiteindelijk heeft dat bij die paarden ook prima gewerkt en ik ben niet van plan om mijn respect voor mensen te verliezen.

Groetjes Nel.

Wat ik nu ga proberen op te schrijven is geen simpel verhaal. Gewoon omdat uik heel erg na moest denken over iets wat ik voor mijn ogen zag gebeuren.
Laat ik proberen bij het begin te beginnen, of liever, eerst uiteenzetten wat het trailerprobleem is bij Shiny.
Het probleem is nooit geweest dat hij er niet in wilde, omdat hij de trailer op zichzelf eng vond. Hij liep er zonder touwtje, op mijn verzoek, voor en achteruit in.
Het punt is dat hij er nu niet meer in wil omdat hij het rijden eng vindt. Hij verbindt dus het neutraal de trailer ingaan met de angst voor wat er daarna kan gebeuren en zegt , "dat ga ik niet meer doen."
Ik heb het niet meer geprobeerd omdat ik mijn paard niet wil dwingen.
Nu ben ik onlangs in contact gekomen met een paardentrainer, die uit een heleboel stijlen zijn eigen manier van werken heeft samengesteld en veel succes heeft in het trailerwise maken en het overwinnen van angst ervoor.
We zijn overeengekomen dat ik hem de wat fijnere kneepjes van clickkeren zou bijbrengen en hij wil in ruil daarvoor Shiny met meer vertrouwen in de trailer krijgen. De naam houd ik voor me, ik heb niet gevraagd of ik die mocht publiceren en is niet relevant.

In ieder geval werkt hij heel zacht, vriendelijk ( je snapt dat ie anders op nog geen 100 meter in de buurt van mijn paard had mogen komen) maar meer op een manier zoals paarden onderling communiceren.
Wat hij o.a doet is het gebruiken van een lang leidtouw om door het bewegen van het eind wat druk te zetten. Groot was zijn verbazing dat Shiny daar helemaal niet op reageert! Hij vroeg aan me kent Shiny geen paardentaal Piet?
Toch wel! zijn oudere maat, hoeft nog maar een wenkbrauw op te lichten en een oor 1 cm achteruit te schuiven en Shiny denkt: " ho ho hoow linke soep!" Hij is in de wei echt opgevoed door Don.

Hoewel honderden paarden die hij getraind heeft altijd onmiddellijk begrepen wat er verlangd werd vond Shiny dat hij helemaal geen paardentaal sprak :)

Shiny straalde uit de trainer helemaal geen paard te vinden en dat ie maar beter normaal tegen hem kon "praten"
Hij bood het hem ook aan... Wat wil je dat ik doe ? Dit, nee? dat ? ook niet?
Toch vond de trainer hem een zeer intelligent paard, omdat (en ik zag ook dat het zo ging), hij de opdracht van de trainer om vooruit te lopen vertaalde naar mens-paard taal en daarom snapte en uiteindelijk deed wat de trainer vroeg..
Hij was het eerste paard wat de trainer ooit meemaakte wat niet reageerde op druk naar de achterhand, naar de voorhand of welke druk dan ook.
In tegenstelling tot vroeger, toen hij altijd lichamelijk protesteerde als hij vond dat ik te ongeduldig was en soms wel eens iets druk gaf, bleef hij nu stoïcijns staan en had maling aan het toch soms veel druk gevende touw. Uiteindelijk toen de trainer duidelijk genoeg werd met zijn lichaamstaal kreeg hij in de gaten dat touwtje bedoelde te zeggen: Ah, ik moet vooruit lopen.
Dus:

Mijn paard verstaat paard - paard taal buitengewoon goed.
Mijn paard verstaat paard - mens dmv lichaamstaal ook buitengewoon goed
Mijn paard verstaat paard - mens-die-paards-wil-praten niet

Wat kun je hier uit nu concluderen.
dat elke communicatie tussen mens en paard aangeleerd moet worden?
dat praten via "natuurlijke" leidposities ook eerst aangeleerd moet worden omdat je paard er anders ook geen zak van begrijpt?
Kortom dat er geen enkele communicatie tussen mens en paard is die een paard automatisch begrijpt?
Dat alles, hoewel het soms anders lijkt en knap verborgen wordt , gewoon een aangeleerde truc is?

oh ja, de trainer komt volgende week weer een uurtje.

piet
nah' tuurlijk Natuurlijk

marjolijn schreef op vrijdag 30 juni 2006, 15:45:


Het lijkt mij juist dat met verschillende facetten een fraaie diamant ontstaat. Kijven doen de ....

HC

Wil schreef op zaterdag 1 juli 2006, 12:29:


Hoi Wil.

Het lijkt me afschuwelijk dat je zo weinig voor hem kunt doen. Al héb je natuurlijk al alles gedaan om het in ieder geval draaglijk te maken.
Zo kun je nauwelijks genieten van deze warme zomerdagen. Ik vind zowieso sinds ik paarden heb de zomer een stuk minder leuk dan vroeger. Netzoals nu, te warm en het stikt van de dazen, zelfs hier op de open wei vol in de wind stikt het ervan. Ik rij nu nog niet maar het is ook te warm voor gewone spelletjes.
Gelukkig is het af en toe ook lekker slecht weer. Wordt het dan voor jouw paardje ook beter??

Groetjes Nel

Piet schreef op zaterdag 1 juli 2006, 15:58:


Leuk onderwerp Piet, ik ben er zelf van overtuigd, maar ja dat roep ik al jaren, dat paarden beter mensen verstaan dan andersom. Mensen denken dat ze paards praten, maar vergeten dat het paard niet gek is Als een paard met mij paards zal communiceren dan denk ik dat ik het onderspit delf, een goedgemikte trap ben ik niet op gebouwd als tweebener. Een paard houdt dus wel degelijk rekening met een mens, en begrijpt het mensendialect. Mensen begrijpen heel vaak juist de paardentaal niet, als het niet gaat zoals een mens wil dan heet het dominantieproblemen, en dat dacht ik dus niet. Als er een rangorde bepaald moet worden tussen paarden onderling kan het er best hard aan toe gaan. Eigen taal dus. Een hele andere taal dus als tussen mens en paard. Ze houden rekening met mensen. Een veulen dat hier werd geboren dacht misschien wel een beetje dat we dezelfde taal spraken, maar dat kan knap zeer doen hoor. Als je haar krievelde ging ze terugverzorgen, en kriebelde mij dus paards, ik deed maar een dikke jas aan. ( verdorie het was nog warm weer ook!) Langzaam heb ik haar moeten leren dat een mens iets gevoeliger is dan een paard , zeker voor melktandjes. Kortom de mens paard taal is aangeleerd gedrag.

Esther