epona schreef op maandag 4 september 2006, 14:32:


Dankjewel Ina. Ik zal de specificaties nader onder de loupe nemen want helaas zie ik hier ook dingen waarvan ik meteen denk: motdatnou?
Zoals sojaschillen (vulmiddelen/onnodige balast) etc.etc. Maar ik spit het wel uit....
Groetjes,
Wil

fleur schreef op maandag 4 september 2006, 13:12:


Ik heb zelf ook lang gezocht naar wat mij en het paard past. Ik denk dat je best start met eens te bekijken wat je eigenlijk doet/wil doen tijdens dat recreatief rijden. Het gebruiksdoel bepaalt tot op grote hoogte het type zadel en de rijstijl waar je gelukkig mee gaat zijn.
Bijvoorbeeld: Ga je urenlang stappen? Plan je ooit op trektocht te gaan? Bagage er bij? => brede gewichtsverdelende boom
Of hou je meer van een uurtje tempo door het bos? Alle sloten en bomen meepikken? Af en toe toch eens een rondje springen? Dressuur in de bak => Engels type zadel
enz..
En als je daar uit bent komen er nog een hoop vragen natuurlijk
Groet Elke

Wil schreef op maandag 4 september 2006, 14:40:


ze moeten wel aan hun cente kome natuurlijk hé, ik dacht er aan ivm het suiker en de spelt bv en hun aanspraak op de hoefbevanging vandaar.
Veel puzzelplezier!
Ina

epona schreef op maandag 4 september 2006, 14:15:


Hoi ina,

hoe staat jou paarden dan nu?

gr Marielle

eddy DRUPPEL schreef op maandag 4 september 2006, 12:20:


Het was niet Jose die twijfelde over touwhalsters maar ikke, die Sandra uit die Frieslande.
Ik blijf twijfelen over de toegevoegde waarde van het rijden zonder bit. Die van mij heeft er geen last van. Ontleent er zelfs steun aan.
En als je heel hard roept dat het paardvriendelijker is om zonder bit te rijden blijf ik zeggen dat je dat niet weet. Je kunt neit aan het paard vragen wat het voelt. Alleen indirect zoalss ik heb gedaan. Door de hartslag te meten en daar conclusies uit te trekken. Ik rijd met en zonder bit, de hartslag blijft hetzelfde.

Spirithorses schreef op maandag 4 september 2006, 14:34:


Bedankt voor de reactie !!
Is inderdaad zo dat ik met onze ruin heeeeel erg onzeker ben en dit natuurlijk niet bevordelijk is voor hem. Hij is vreselijk gevoelig en ik zou hem meer "leiding" moeten kunnen geven zoals jij zegt. Het probleem is dat ik niet kan - en zeker niet wil - "doen alsof" ik vol zelfvertrouwen ben. Hij reageert altijd zo explosief (hij bedoelt het wel niet slecht hoor), en dan ben ik van mijn stuk gebracht. Ik had dit nooit met mijn merrie en heb dit niet met ponieke van mijn dochter.Kan ook niet met hem doorwerken want is dikwijls niet in orde en zet hem dan liever op de wei met vriendje.Wat manege betreft : zij allemaal prestatieruiters (wedstrijden!!) of mensen die niet erg veel met paard inzitten(rijden en wegwezen). Dus gelijkgestelde ziel zal moeilijk te vinden zijn. Ben al erg buitenbeentje met mijn keuze van paardjes en met mijn opvattingen.Heb bvb vorig jaar oranjebloesem in stal gespoten om mijn merrie wat vrolijker te maken. Iedereen dacht dat ik ze niet allemaal bij elkaar had (is misschien ook soms zo ). Voor mijn ruin spuit ik nu pepermunt om zijn ademhaling wat te verlichten. Zou wel willen cursus volgen om meer vertrouwen in elkaar te krijgen.Maar woon in Belgie en weet in mijn buurt zo niks dat er georganiseerd wordt. Enfin eerst gezond worden is belangrijkst voor hem. Grtjs Tania

Piet schreef op maandag 4 september 2006, 12:47:


Sorry Piet,

Ik ben het gewoon niet met je eens.
Die mevrouw kwam hier drie jaar geleden nog niet op de site en weet niet dat jij en anderen al drie jaar lopen te roepen. Ze is helemaal nieuw hier. En je schrikt haar af door jouw reactie. Ina pakt het goed aan. Die heeft een zieltje gewonnen denk ik.
Heel eerlijk gezegd kun je nog beter niet reageren als je boos bent. Mail persoonlijk met Pien en klaag tegen elkaar maar jaag mensen niet weg. Je wilt toch betere leefonstandigheden voor die dieren? Dan moet je mensen bewust maken. Ik doe mijn verhaal ook iedere keer weer opnieuw. En ik blijf het houden. Dat werkt het beste.

Wil schreef op maandag 4 september 2006, 13:44:


Ach ja, toevallig komt het nu zo uit dat deze mevrouw het slachtoffer is, niet eens persoonlijk bedoeld eigenlijk en niet echt aardig van me.
Maar het was gisteren dat ik weer met eigen ogen gezien heb dat we hier met al onze inzet, nog steeds niet meer zijn dan een druppel op een gloeiende plaat.
Kindertjes,- would be Anky's - met prachtig wit broekje , zwart jasje handschoentjes en mooie laarsjes, slaan met sporen en zweepjes, hangend aan de teugels en rukkend aan het bit ......
Hoeveel zijn dat er elk jaar weer? Hele wagonladingen leren dat je een dier zo mag behandelen? Hoeveel beschouwen een paard als een tuttelfiets?
Die moet je vlakbij kunnen zetten, in een hokje van 3x3 en ze moeten goed voor hem zorgen want je betaalt er zat voor en het is al allemaal duur genoeg?
Ga eens kijken! Kijk eens naar de dieren die weven, kribbebijten luchtzuigen of suf in hun stal staan of van ellende hun staldeur kapotslaan bedelend om aandacht? Probeer dan of je de volgende dag heerlijk genuanceerd en gerelativeerd gaat zitten denken, laat ik vooral geen zieltjes krenken.
Want we moeten er weer eentje winnen!
Pffff terwijl er elk jaar duizenden paarden worden opgeofferd?
Laat al die mensen die nu per maand zoveel geld kwijt zijn eens naar de eerste de beste boer gaan en hem aanbieden hetzelfde te betalen als in het pakhuis om op de wei te mogen lopen. Wedden dat je vandaag nog een prachtige plek hebt? Als iedereen dat doet, hebben boeren een goed leven en kan overal tegelijk in die dieronterende gevangenissen de bliksem inslaan als aandenken aan een afgesloten periode van op geld belust dierenmisbruik en mishandeling.

Piet