Michiel schreef op dinsdag 12 september 2006, 21:13:


Ik hoop iedereen
het staat op mijn planning!!
voor cursisten is het dan denk ik in Oudenhoorn ofzo

Marielle

Spirithorses schreef op dinsdag 12 september 2006, 0:56:


nee ik krijg niet eens de optie van foto,s toevoegen

e m kraak schreef op dinsdag 12 september 2006, 16:15:


Ja de relatie van dit moment is waar het om draaid.
Ride the horse you have today, is een bekende.
En als je elkaar langer kent dan kun je elkaar ook beter begrijpen,
dat is ook duidelijk.

Waar ik gefacineerd door ben, is niet wat ik Jur kan leren,
maar of ik de omstandigheden kan scheppen, waarin hij
zich goed voelt en daardoor zichzelf maximaal ontplooit.

Snap je? Bij hele jonge kinderen zie je dit zo prachtig, hun spel is één en al ontplooing van hun mogelijkheden. Ze spelen en leren tot ze van vermoeidheid niet meer kunnen. Ze doen dit omdat ze het fantastisch vinden, 100 procent primaire motivatie, geen beloning van buitenaf kan daar ook maar iets aan toevoegen, eerder schaden. Je weet wel, een volwassenen komt met een spel aanlopen en zal even voordoen hoe het moet. Terwijl de peuter niet kan wachten welk geluid er in het spel zit en hoe de onderdelen rollen als hij ze van elke hoogte laat vallen,

Bij mijn hond heb ik het zelfde gezien, leuk hoor haar van alles te leren, mensendingen. Haar echte ontplooing samen met mij begon toen ik meeging met wat ze wou doen vanuit haarzelf. Het bekende parkje sloegen we toen over, ze wou de stad in de straten afstruinen naar eten. Niet elke hond zou dit hebben, zij wel. Ze geeft zichzelf een prima speurhonden opleiding en ik ben haar maatje, naar wie ze heel goed luisterd.

Voor jonge kinderen (en voor oudere kinderen werkt het ook)scheppen we veiligheid, verzorging en vrij spelen in een voor hen zo leuk mogelijke omgeving. Dan gaat het leren vanzelf. Mijn hond hoef ik alleen maar aan te lijnen en mee te gaan met wat zij wil en het leerproces ontrold zich voor mijn ogen. Met Jur en paarden is het iets lastiger om dit natuurlijke leren in gang te zetten door de beste voorwaarden daarvoor te scheppen.

Gisteren nog weer eens een discussie gehad met iemand die zei dat ik Jur niet mocht laten kennis maken met een vreemd paard achter het draad. Te gevaarlijk. Paarden zijn graas dieren, ze willen best graag buiten hun weide, maar dan wel liefst grazend verder trekken. En niet alleen, liefst in de groep. Ook lopen ze het liefst op een grote vlakte, en die zijn meestal niet begaanbaar in mensenland. En als het net lekker gaat dan liefst weer richting huis. Ik ben nog zo'n beginneling op dit pad, ook voor mij genoeg te leren Alleen de omslag van focus is al de moeite waard, dat Jur vanuit zichzelf moet leren en niet dat ik diegene ben die hem mensendingen moet leren.

En zo ontdek en leer ik langzaam aan de voorwaarden te scheppen voor een leuke tocht waarin hij zelf lol heeft en zich daarin ontplooit op zijn paards. Maar oef wat staan we aan het begin.

Michiel

Anne,

had je voor mij het artikel ook nog ? Ben erg benieuwd!

groetjes Maatje

neckebroeck Anne schreef op vrijdag 8 september 2006, 8:56:

Annemieke B schreef op dinsdag 12 september 2006, 21:04:


Hoi, ook nog een opmerking mijnerzijds.... de fructaan is ietwat stijgende de laatste dagen, maar niet 'gevaarlijk'....
Wat eiwitten betreft zou ik er ook niet blind op varen dat die nu niet in het gras zouden zitten! Bemesting, structuur, graslengte en ligging zijn natuurlijk wel factoren die van invloed kunnen zijn...
Waarom ik dit schrijf: Chaser heeft sinds een paar dagen weer bultjes op z'n kont... Let wel: het kunnen insektensteken zijn omdat de temperaturen weer hoger zijn... maar gezien de regelmatigheid heb ik het vermoeden dat dit weer eens eiwitbultjes zijn... Vandaag waren ze trouwens beduidend minder dan 2 dagen geleden....
Beiden, fructaan als eiwitten, kunnen slecht zijn voor je paard...
Als je een hoefbevangen verleden hebt zou ik in deze dagen heel erg oppassen....

Dus gaat die van mij morgen maar eens de tankbanen van Havelte onveilig maken...
Lopen met die voeten! En dan issie net bijgekomen van gisteren... een flinke temporit van 3 uur.....

Groetjes,

Wil.

Zijn er mensen op het forum die ervaring hebben met een ruin die lang hengst is geweest, heeft gedekt, EN nu probleemloos in een gemengde kudde staat.
Ging dat meteen of bijna meteen goed.
Ik ben hier echt heel erg benieuwd naar.
Alvast bedankt voor jullie reacties.

Ans Jondral schreef op dinsdag 12 september 2006, 21:14:


Clickeren?? )
Tsja Ans, ze zijn toch niet stom? Als ze dorst krijgen gaan ze toch vanzelf wel bij die pomp staan omdat ze het water wel ruiken? Als je de lepel naar beneden drukt gaat het water toch vanzelf stromen? Ik zou de bak daaronder wel vol met water zetten.
Dat zullen ze toch zeker pakken... en dan gebeurd het vanzelf.
De kans is groot dat ze het eerst 'eng' vinden... maar de beloning: water, volgt vanzelf...
Doe morgenochtend eens flink enthousiast... flink spetteren en vooral zeggen dat het lekker is.... lekkertjes rondom de pomp?

Als jij blijft slepen met een ton water hebben ze geen motivatie om het zelf uit te vinden....

En soms... hoef je ook niet blij te zijn met wat ze zelf uitvinden.... Zoals een paard wat we ooit hebben gehad (ons allereerste). Geen drinkbak was veilig! Die sloopte alle nippels eruit!
Het was een paard in men-opleiding en daarom stond hij tijdelijk op een manege....

Gevolg: 1e Kerstdag: hele manegegang + kelder stond blank... Want Oscar had de nippel eruit gehaald dus het water bleef stromen... en ja.. de eigenaren waren dus 1e Kerstdag aan het vieren.... Die kwamen midden in de nacht pas thuis... Paard lag heerlijk te slapen in een hoek van de stal, natuurlijk op kurkdroog stro... de mazzelaar.
Toen ze hem tijdelijk in een andere stal plaatsten trok ie meteen de leiding van de muur af, daar zat volgens hun nog geen 10 min. tussen... wederom een waterballet!
Daarna, waar we hem ook plaatsen, heeft hij dat altijd als 1e gedaan! Leeeeeeuke spelletjes.... Later, toen we zelf een grote stal hadden, had hij een betonnen drinkbak.
Geen automatische voor dit paard!

Wil.

Wil schreef op dinsdag 12 september 2006, 22:49:


haha die laat wel duidelijk weten dat ie niet op de manege wilde zijn lol
nee hoor
maar wel leuk verhaal

Marielle

Barend schreef op dinsdag 12 september 2006, 22:41:


Hi Barend, welkom!
Ja, ik. Ik kocht een appaloosa-hengst als 5-jarige. Volledig onbeleerd, liep in een kudde van zo'n 10-tal merries met zijn eigen nazaten. Ging alleen maar op de trailer om een dekking elders te doen. Dus was halstermak.
Ik heb hem als hengst gekocht, beleerd en er 6 jaar mee gereden. Overigens zonder noemenswaardige problemen. In die tussenliggende jaren heeft hij zeker ook gedekt.

Ik heb hem verkocht aan een indertijd 12-jarig meisje. Die hem rijtechnisch wel aankon, maar er geen wedstrijden mee mocht rijden. Dit omdat hij hengst was.
In overleg is hij toen in een kliniek gecastreerd. Hij heeft daar een dag of 5 gestaan, totdat ze hem op konden halen. Daarna is hij in hun weiland gegaan, daar stonden zeker ruinen. Merrie's weet ik niet zeker, die hadden ze wel trouwens.... Datzelfde jaar, dus zeg met een tussenperiode van zo'n 2 a 3 maand, liep de hele kudde in ieder geval wel bij elkaar. Dus ook de merrie's. Dit schijnt nooit problemen te hebben gegeven.

Na de castratie kunnen ze nog wel een paar dagen vruchtbaar zijn! Maar je kunt de veranderingen in gedrag eigenlijk al na zo'n dag of 2 a 3 merken... Wil niet zeggen dat ze niet meer zouden dekken hoor. Het lijkt me trouwens, zo kort na een castratie, wel wenselijk of even te wachten tot de boel goed genezen is!
Het zal van paard tot paard verschillen....

Vorig jaar is hier een 1,5 jarige hengst gecastreerd. Die vertoonde absoluut geen hengstengedrag en liep ook nog samen met zijn halfzusje. Na de castratie heeft hij maar 2 weken apart gelopen, daarna heb ik hem samen laten lopen met mijn eigen ruin en merrie.... Nooit iets gemerkt van hengstengedrag....

Groet,

Wil.

marielle schreef op dinsdag 12 september 2006, 22:53:


Ja, dit was ook werkelijk een stuk onbenul maar vreeeeeselijk lief paard. Ging op commando links- danwel rechtsaf.... al mennend....
Hij was behalve een nippelsloper ook een rasechte klompensloper! Zat altijd aan Jules z'n klompen te klojo-en..... Totdat Jules er aardigheid in kreeg om er een klontje in te verstoppen... Toen was het hek helemaal van de dam. Alleen de baas mocht binnenkomen met klompen... en die werden dagelijks zorgvuldig uitgeplozen... Totdat hij het kreeg natuurlijk....
Later is hij verkocht naar iemand die graag wilde mennen. Jules kreeg het veels te druk voor de mennerij en als rijpaard was ie weliswaar geschikt... maar gooide vreselijk hoog op.
Kruising Gelder.... Niet het type paard waar je urenlang comfortabel mee kunt rijden zeg maar...
De nieuwe, volgende baas was 'n goed tehuis. Maar die belde toch na zo'n 1/2 jaar op.... Om te vertellen dat het goed ging met Oscar maar toch iets heel vreemds.....
Wat dit paard toch altijd had met zijn klompen????? Hij had al verscheidene paren gesloopt.....

We hebben hem maar gewoon de waarheid verteld. Volgens mij heeft hij de traditie in ere gehouden )

Wil.