Het verhaal van boy( ijslander) deel 1

Boy is een 16-jarige ijslander die ik al 15 jaar onder mijn hoede heb.
Boy is beslagen op 3-jarige leeftijd en met 12 jaar van de ijzers af gegaan. In die jaren op ijzers heeft hij geen enkele dag kreupel gelopen. Ook nooit hoefzweren gehad. Hij had wel een verbrede witte lijn toen hij van de ijzers kwam. Dus hij moet wel een keer bevangen zijn geweest. Maar naar het schijnt reageren niet alle paarden er direkt op door te kreupelen wat we normaal zien bij bevangeheid.
Hij liep goed, ruim, niet gevoelig, hij ging als een trein.

Na verschillende informatie over strasser had ik besloten om Boy te laten strasseren. Ik was helemaal vol van deze natuurlijke manier. Degene die strasserde heeft dit bij Boy ietwat geleidelijk moeten laten gebeuren. Dus niet zo rigoreus zoals men dit bij strasser normaal verwacht.

De periode vanaf de bekapping liep Boy gevoelig op hardere ondergrond met name als er kleine steentjes lagen en dan bedoel ook die steentjes die je nauwelijks ziet liggen. Daar brak hij compleet de benen over. Maar dat hoort bij het gewennigsproces, werd vertelt.

Het eerste half jaar had hij voornamelijk last van die gevoeligheid en wat hoefzweren.
Maar daaarna begon de ellende.
Na een ietwat pittigere buitenrit die hij eigenlijk heel goed had meegelopen, liep hij 2 dagen daarna stokkreupel.
Gelijk de strasseraar =RA ( zo zal ik hem de rest van het verhaal noemen) gebeld en die kwam gelijk kijken. Bevangen door overbelasting.
Ik geloof dat dat ook de laatste echte rit is geweest die ik tot nu toe gemaakt heb.
Na een dag of 10 ging het weer beter.
Toen kwam Ra weer om de hoeven bij te werken en hop 2 dagen later stokkreupel. Sjit, weer bellen, RA kwam gelijk en had ook zijn dierenarts meegenomen. DAt vond ik hartsikke tof van hem.
Weer bevangen en homeopatische medicatie gekregen.
Die zomer en de zomer erna ging het dus steeds hetzelfde. Na elke bekapping ging Boy harstikke kreupel. Bevangen dus. Echt verschrikkelijk om te zien.

In de winterperiode kwam het vaker voor dat ik hem een hele tijd niet liet bekappen, het ging dan beter.
Na die tweede winter, toen had hij dus wel hele lange hoeven, durfde ik Ra niet eens meer te laten komen, want Boy liep redelijk goed en had eindelijk eens geen pijn. Op stenen en steentjes liep hij zeer gevoelig, dat is altijd zo gebleven.

Phoeh dit is echt een lang verhaal hoor.

Ik zal in een volgend stukje verder gaan.

ingrid van der post schreef op donderdag 21 september 2006, 20:21:


KC La Pierre

Ik heb de link ergens neergezet, maar vertel er graag meer over.

http://www.equinepodiatry.net/Hoof%20pad.htm

Zoals je daar kunt zien, kan je ze elke keer met tape eronder plakken.
Dat leek mij nogal gedoe, en heb ze op maat gesneden voor Marquis schoenen die ik nog had liggen.

Ik weet niet, want niet geprobeerd, of je ze ook in andere schoenen kan proppen.
Ze zijn vrij onbuigzaam, en als ze net nieuw zijn heel dik.

Je hebt er niemand voor nodig, alleen een stanley mes.

Je kan ze alleen bestellen in US, maar je hebt ze in een paar dagen in huis, wordt per DHL verstuurd. Ik weet niet hoe lang ze meegaan, ik gebruik nog steeds mijn eerste paar.

En ik ben er heel erg consequent mee, voorlopig alleen in de wei op blote voeten, in de wei schoenen met pads aan, en dan pas over het stenenpad. Als we uit rijden gaan, Easyboots met EasyCarePads. En pas in de wei schoenen weer uit.

Ze zet haar benen nu beter neer, de hoeven gaan er uit zien als plaatjes, witte lijn ragscherp, straal stevig, steunsels recht.

Maar het is geen wonderkuur natuurlijk, even voor de volledigheid. De leefomstandigheden en bekapping moeten natuurlijk ook goed zijn.

Voor de paarden die maar pijnlijke pootjes houden, echt een optie om te proberen, en voor paarden die net van de ijzers afkomen, en slechte hoeven hebben, een bijna gegarandeerd versnelde overgangsperiode.

Als je moeite hebt met bestellen, doe ik dat met plezier voor je, en dan kan je op mijn nederlandse bankrekening overmaken.

Nog even in het kort de werking: de pad vormt zich naar de zool, en geeft steun waar nodig, geeft mee waar nodig, gevolg is juiste druk op de juiste punten, paard durft zijn voeten goed neer te zetten, en hoef krijgt de kans zijn eigen genezend vermogen ten volle te gebruiken.

Nog vragen: laat maar weten.

Per dag 15 - 20 minuten wandelen in de pads.

Isabel

Verhaal Boy deel 2

Na die winter ben ik overgestapt op natuurlijk bekappen. Ik heb toen ook zelf de cursus nb gedaan, maar durfde Boy niet echt zelf te doen ivm zijn probleemhoeven.
Hij bleef namelijk een verbrede witte lijn houden en de zool bleef bol. Dat is ook zo gebleven tot nu.
Wat je normaal zou verwachten, een mooie nieuwe witte lijn en een zool die hol optrekt. Is bij Boy tot op heden niet gebeurt.

In een gewone hoefsmid geloofde ik op dat moment absoluut niet.

In samenwerking met de dierenarts die ook natuurlijk bekapt en met een natuurlijk bekapper is Boy ge-NB't.
Maar de problemen bleven, na elke bekapping ging het fout.
Op een gegeven moment is ook de diagnose peesontsteking gevallen.
Hup medicatie.

Maar de problemen bleven; hoefzweren, bevangenheid, peesontsteking.

Op een gegeven moment was er een keer een andere dierenarts( de derde al) en die zij gelijk, maar mevrouw zoals die op zijn hoeven staat, dat is logisch dat hij steeds problemen heeft. Maar daar wilde ik niks van weten. Erg he van mij. Ik dacht maar steeds, het hoort bij het proces. Want natuurlijk ik geloofde in dat natuurlijk bekappen en dat het voor elk paard zou moeten kunnen. En veel traditionele staan heel skeptisch tegenover al deze dingen, zoals jullie wel weten.
Maar het ging gewoon niet goed met Boy.

Er waren natuurlijk wel momenten dat hij goed liep, in de wei dan he. Maar echt zoals vroeger in zijn ijzerperiode heeft hij nooit meer gelopen.

Zo ging het maar door. totdat dit jaar de vierde dierenarts erbij kwam, die ik dus heel vroeger ook altijd had.

Diagnose was dus weer bevangenheid en peesontsteking.
De bevangenheid werd veroorzaakt door de bolling in de zool, waardoor er teveel druk op de zool komt. De boel gaat irriteren en ontsteken.
De peesontsteking werd veroorzaakt doordat hij te laag op de hielen stond, er kwamen teveel krachten op de buigers te staan waardoor het gaat ontsteken.

De dierenarts heeft gelijk de hoefsmid gebeld. Ik was vanaf dat moment om, okee, mijn paard heeft zoveel pijn gehad, ik wil dat hij geen pijn meer heeft dus laat maar gebeuren. Ik hoopte alleen dat het zonder ijzers kon.

In eerste instantie moesten er ijzers onder met een plaatje zodat ik kamelenvet op de zool kon smeren en door het plaatje bleven de watten met vet dan goed zitten, en een verhoging in de takken, voor de pezen.
Kamelenvet (of varkensvet) is een oud middel wat bij bevangeheid zijn diensten al goed heeft bewezen.

Na een aantal weken konden die er vanaf omdat de hiel goed was bijgegroeid. Hij liep toen ook weer kreupel. Diagnose DA hij is nu iets overgecorrigeerd, waar de pezen op reageren. Smid gebeld, die is dezelfde avond nog gekomen.

Toen is het een aantal weken super gegaan. Dat is nu afgelopen maand geweest. Op dit moment loopt hij weer kreupel, ohh niet alweer he.
Ik zag dat de hoefwand afgebrokkeld is en dat hij weer op de zool loopt.

Vrijdag komt de hoefsmid en ik ben er helemaal klaar mee. Als het nodig is en Boy zal hier beter door lopen dan komen er ijzers onder.

Deze weg was veel te lang.

Pien als je nog aanvullingen hebt die ik vergeten ben, dan laat maar weten.

Ik ben absoluut niet tegen natuurlijk bekappen. Maar ik denk nu, maar dat is achteraf geklep, had ik maar eerder ingegrepen.
Maar goed, we moeten natuurlijk eerst zien of dit gaat werken.

Ik zal de verdere vorderingen wel laten weten op het forum.

Groetjes Yvonne

e m kraak schreef op donderdag 21 september 2006, 20:29:


Is het niet prioriteit nummer 1, 2 en 3 dat dat paard niet meer op stal wordt gezet????

Of zit ik nu in de verkeerde draad te typen, eigenlijk? Ben de draad kwijt geloof ik.

Isabel

Isabel van der Made schreef op donderdag 21 september 2006, 20:46:


Kan ook best zijn dat ik 1 en ander verkeerd begrepen heb, maar ik dacht dat dat paard vanuit de wei een schuilhok ofzo invlucht om aan de toorn des goden te ontkomen...

groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 21 september 2006, 18:27:


Tis een Tinkerbelg Trea. Het zal mij niets verbazen als hij heel mooi zwart wit gevlekt blijkt te zijn als ik hem ooit in het wild zie. Maar we gaan gewoon met hem clickeren. Eerst een vertrouwensband opbouwen met hem. Als hij niet meer voor ons wegloopt om zijn eigen ding te gaan doen, langzaamaan een halster om en eerst maar eens beginnen met leren voetjes te geven. We komen er wel! Alles is te beleren! Zelfs tinkerbelgen.

yvonne schreef op donderdag 21 september 2006, 20:41:


In het hele verhaal kom ik geen schoen tegen....daar al eens aan gedacht ?
Samen met de pads van KC ?

Nick

sandratien schreef op donderdag 21 september 2006, 20:50:


Foei toch, Sandratien..

sandratien schreef op donderdag 21 september 2006, 20:50:


Tinkerbelgen beloon je ipv snoeppie met patat, en ipv Yes zeg je Eddy
Om het te relativeren, tegen Zeeuwse paarden zeg je Piet, en geeft ze mosselen )
En tsja de IJslanders in Friesland krijgen haring, en zeg je gewoon Es

Tsjonge ik loop weer alle commercie mis!

Es

Isabel van der Made schreef op donderdag 21 september 2006, 20:41:


Interessant Isabel!
Hoeveel kosten ze, voor 4 hoeven, omgerekend in euro's?
Groet,
Coralie

Ja schoenen hebben we ook al . Lijkt soms iets verlichting te geven, maar niet voldoende. Stokkreupelheid blijft.

gr Yvonne