Marlies van Peyote schreef op zaterdag 30 september 2006, 10:50:


ik bedoel natuurlijk MarLies

Jacqueline

Christel Provaas schreef op zondag 1 oktober 2006, 16:39:


Mijn smit komt altijd precies op tijden dat ik op mijn stage zit (loop 32 uur stage en moet 1 dag de hele dag naar school) anders had dat handig geweest inderdaad.. En op stal en in de buurt kan ik het ook aan niemand vragen, niemand is hier zelf met natuurlijk bekappen bezig, alleen ik heb 3 paarden onder mijn hoede. Ik woon in het verkeerde deel van het land geloof ik... Anders alsnog maar die dvd bestellen..

wie heeft er nog een idee, doordat mijn paard vanaf dinsdagavond met schoenen loopt, krijgt ie nu verdikkingen wit zacht materiaal net onder de kroonrand. ook op de zijkanten van de hoef zitten witte bulten. ook de hoefballen krijgen het nu te verduren. hij kan nog niet zonder. de linkerschoen had ik vannacht al uit gedaan, ik zag daar ook al plekken komen. overdag doe ik die wel weer om. anders staat ie uit balans lijkt me. ik probeer straks nog een sok met een dikke laag watten erin. wie weet. ik had nu vetrap erom heen. nu net na de biotex heb ik maar een knieband om de hele hoef gedaan, en daarna weer de schoen aangetrokken.Wat ook shit is, dat ie altijd met zijn linkervoet naar voren graast en dus met zijn rechtervoet naar achter staat dus dan ontstaat er ook automatisch meer druk van de schoen op de kroonrand. t s nog allemaal heel, maar als ie nog zo kreupel zonder schoen loopt, moet ik toch wat gaan verzinnen. gister is de nb'r geweest, kon niets vinden, ook met een tang overal geknepen. geen reactie, ook niet bij t v'je. we lieten m nog even zonder schoenen lopen,na 2 stappen was t al mis. schoen aan, hij liep weer goed.

Over een paar maanden gaan we verhuizen met de paarden naar Noord Portugal, naar de provincie Minho. We gaan wonen aan de voet van de Serra de Cabreira. In dit gebergte komen de Garrano's voor, de bergponies van Noord Portugal. Het leuke is dat deze ponies daar ook gewoon in het wild lopen. Ze hebben wel een eigenaar en worden tegenwoordig ook gechipt, maar ze lopen er dus vrij rond en moeten zelf hun kostje bij elkaar scharrelen. Van de zomer kwamen we al een kudde van 3 merries met een veulen tegen en onlangs opnieuw een merrie met nog een heel jong veulen.

Vorige week heb ik samen met mijn dochter en een gids een prachtige tocht van een aantal uren in de Cabreira gemaakt. Ik zat op een 18 jarige Garranoruin, mijn dochter op een kruising Andalusier/Engels volbloed en de gids ook op een Garrano.

Gelukkig spreekt mijn dochter redelijk goed Portugees (ik helaas nog niet), want ik zat stikvol vragen over de verzorging, hoefonderhoud enz.
De paden in het gebergte zijn eigenlijk alleen geschikt voor 4w auto's en mountainbikes, vol gleuven, keien en erg ongelijk. Mijn Garrano en de cruzado hadden allebei ijzers onder, de garrano van de gids niet. De verklaring was dat de paarden met ijzers voor de wagen liepen of aan draverijen meededen en de merrie eigenlijk alleen met de toeristen wat werk deed en vorig jaar een veulen heeft gehad. In de winter staan de paarden van de gids binnen. Overigens blijven de "wilde"Garrano's wel het hele jaar buiten.
Natuurlijk heb ik even onder de voeten van de ijzerloze Garrano gekeken. De voeten hebben hoge hielen, zijn wat cilindervormig, mooi concaaf, maar de straal was heel smal (gesneden?), met losse flappen en lag diep, dus droeg niet mee. Er stond soms een klein randje kronkelig steunsel.
De halfwilde Garrano's laten zich jammer genoeg niet zo gemakkelijk bekijken. Maar in het wild zijn de hoeven minder cilindervormig, maar lijken ook niet zo laag op de hielen. Dat ga ik nog eens beter proberen te bekijken in de toekomst.
Het viel me op dat alle drie de paarden zeer trefzeker liepen, zich niet verstapten op het zeer ongelijke terrein, ook niet als we er over draafden en zelfs galoppeerden. Bij afdalingen gingen ze uit zichzelf in stap, dat hadden ze zo geleerd volgens de gids.

De paarden worden niet vriendelijk behandeld; op het dorpsfeest waren ook wedstrijden harddraven en galop met oa. Garrano's. Dat gaat met sporen (tot bloedens toe), zweep, stangen met lange scharen en kinkettingen en ijzers. Daar werd ik goed beroerd van. Hopelijk tref ik in de toekomst nog een geestverwant van PN.

Overigens daagde de gids me uit om mee te doen op het dorpsfeest met de wedstrijden. Ik hou helemaal niet van die stress heisa bij wedstrijden, maar wie weet komt het in dit geval nog zover, maar dan zonder ijzerwerk en andere martelwertuigen en met mijn bodywarmer (of liever Tshirt) van Paard Natuurlijk!

Groet,
Tineke