Spirithorses schreef op maandag 13 november 2006, 14:36:


Tja het kan ook anders he Pien , Peter ? Heb me goed geamuseerd aan Zee en ik moet ook zeggen als ik hier een groepswandeling organiseer er ook een groot verschil zit tussen de mensen die HIER rijden of hebben leren rijden en de outsiders . Wat mij vooral opvalt dat het de mensen zijn die plezier willen hebben in het rijden meer dan het imago van macho ruiter willen meedragen die het minste probleem met hun paardje hebben . Meestal zijn dit ook paardjes zonder enige fors klinkende naam en zonder papieren , de ruiters zijn er meestal van het slag ; doe maar ik volg wel en als het TE wordt laat ik je wel iets weten . Wat ik altijd zo grappig vindt is het willen uittesten of hun paard "snel" is ? Het zijn meestal de deze die je problemen bezorgen tijdens de terreinritten .

Spirithorses schreef op maandag 13 november 2006, 13:20:


Nu ik dus gezakt ben voor mijn examen eerste-paarden-opvoeder-van-nederland-met- alleen- positieve- bekrachtiging en gekozen heb voor de bijna net zo prettige methode van iets meer aanhoudend zo zacht als mogelijk vragen, gaat Shiny weer vooruit.
Je begrijpt: ik heb het beste van twee methoden gecombineerd, clickeren en Dorrance en flink afgekeken bij Conraad.
Toen ik hem gekocht had en de verkoopster achteraf vertelde wat het dier allemaal meegemaakt had, heb ik onszelf een zo prettig mogelijk leven beloofd.
Dat hield wel in dat ik voor elke serieuze stap, zoals bv nu zijn angst voor het trailerladen, of straks zadelmak maken, in zijn opvoeding, maanden en maanden zou moeten uittrekken.
(Zie bv. het wennen aan het schoftuig in Inge's boek. Ik denk dat veel mensen dit onmogelijk geacht hadden, om een paard wat niet gehinderd door een touwtje, wat doodsbang is voor dat ding, het toch uiteindelijk zonder een spoor van angst uit zichzelf te laten accepteren.)
Het kan dus wel. Ook het laden in de trailer zou me op dezelfde manier gelukt zijn.
Hoewel het begrip "tijd" voor een paard geen factor is, is het dat voor mij op den duur wel. Als ik op dezelfde manier was doorgegaan, had ik een demopaard gecreeerd waar monden van open -en ogen uit de kassen vielen, maar werd hij nooit een normaal rijpaard, of tegen de tijd dat ik 70 ben:) Daarom vond ik dat voorlopig het roer iets om moest.
Mocht er iets met mij gebeuren dan zou niemand anders ook maar iets aan hem hebben. (Ook met clikkeren hebben we in de loop der tijd zo'n eigen taal ontwikkeld, dat cursisten die oefenen met Shiny , binnen 2 tellen hun handen in de lucht steken en denken dat ze niks kunnen.)
Daarom ben ik heel blij dat ik Conraad ontmoet heb. Hij vond het jammer dat Shiny niet meer mee zou demonstreren in het demoteam van Inge en bood aan te laten zien hoe hij het oplost bij een paard met trailer en andere trauma's.
Omdat we op zulke trainingsstages meer ouwehoeren over trainen, elkaar veel leren, dan het werkelijk fanatiek doen, hebben we nog niet gereden met mijn hippiebus en de trailer.:)
Wel is zo dat ik nu weet in hoeveel stapjes je dat traileren uiteen kunt rafelen en hoeveel ik er overgeslagen heb toen hij (alweer zonder touwtje) voor en achteruit de trailer in liep. Ik weet nu dat ik hem niet voldoende ongevoelig voor het rijden rijden had gemaakt en seintjes heb genegeerd.

Hij gaat nu bij een draaiende motor prachtig de trailer in, terwijl ik buiten blijf staan. De voorste stang is zijn referentiepunt, die moet hij aanraken. Hij blijft staan terwijl ik rond loop en via de zijdeur twee ! vrij loshangende leidtouwen vastklik. Hij kan dan wel achterom kijken, maar nooit in paniek halverwege draaien en zoveel kracht verzamelen dat hij de boel zou breken. Shiny is een kort paard en lenig zat om dat te doen ( Vandaar ook mijn opmerking over een 1 paards trailer) en eruit te racen.
Hij blijft staan als ik de stang vastmaak en de klep omhoog doe.
ZONDER een spoor van ongerustheid. De trailer zelf is geen issue meer en ziet hem nu als zijn veilige plek.
Vrijdag gaan we waarschijnlijk beginnen met 5 meter vooruit, eruit en erin en 5 meter achteruit en er weer uit en in. Mogelijk daarna een flauw bochtje links en rechts zodat hij leert te leunen of zijn voeten te verplaatsen en als dat allemaal goed gaat gaan we een volgende keer een klein stukje met 10 km per uur rijden.
Conraad's manier van werken is een mengeling van allerlei stijlen, maar komt heel erg in de buurt van clikkeren, tot nu toe zonder voerbeloning.
Ik vind hem echt heel erg goed. Nooit, zal hij z'n stem verheffen, nooit z'n geduld verliezen en ik heb nog geen probleem met een paard gezien dat hij niet oplost.
Inmiddels is hij er ook van overtuigd dat er geen krachtiger beloning bestaat en waar je paard het liefst voor werkt dan "anderhalf" graantje per keer :) en af en toe een Jackpot :) Dat heb ik hem dan weer kunnen leren.

Lang verhaal geworden Pien en eigenlijk nog maar summier verteld.

Nog even dit:
Zoals de verhouding tussen eigenaar en paard door te clikkeren positief kan veranderen, is mijn verhouding met Shiny,naar ik hoop en verwacht tijdelijk, negatief veranderd. Was het voor mij al opvallend bij de demo waar Marianne en familie (van Apache) bij aanwezig was, twee weken geleden beleefden we een dieptepunt en kwam hij niet naar me toe vanuit de wei en moest ik hem bijna vangen!! Hij verdomde het ook om zelfs maar het meest simpele en ingebakken oefeningetje te doen, al kreeg ie een kilo voer.
Hij weet best dat we samen alleen maar oefeningen doen op de manier waarop we ze altijd gedaan hebben, maar zijn open "Yes! we gaan samen leuke dingen doen" houding was weg.
Inmiddels geloof ik dat hij wat bij begint te draaien, maar het is nog lang mijn zelfde Shiny niet.

Piet

eddy DRUPPEL schreef :

Yep ! Het was leuk aan zee en zeker voor herhaling vatbaar
Peter heeft ons ook even uitgetest he....
en natuurlijk de paarden....

Pien

Piet schreef :


Waardoor denk je dat dat komt, Piet?
Enig idee?
Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 13 november 2006, 15:15:


Volgende trip : De bossen "bij ons" gecombineerd met hapje eten ?

Ga Ilias stillekesaan voorbereiden op Leadhengst in een groep wandelaars .
Denk dat hij er klaar voor is . Wat nog altijd hilarisch is zijn onze hengstewandelingen aan de hand . De hele straat komt kijken als wij met onze drie mannen op vijf poten (heu sorry benen) langs komen . En ma brullen en dansen .

eddy DRUPPEL schreef :

Goed idee !!!! Daarover mailen we wel even.
Gisteren een heerlijke rit gehad in regen en wind, zo erg dat de paarden op een gegeven moment in het open veld met de kont in de wind moesten gaan staan totdat het ergste over was. Oakley doet het goed, Eddy.


Zie het weer helemaal voor me

Pien

Spirithorses schreef op maandag 13 november 2006, 15:30:


Ziet er mij ook een goed paardje uit waar je weinig problemen mee gaat krijgen , mooi ding ook trouwens .

Spirithorses schreef op maandag 13 november 2006, 15:20:


Omdat hij vindt dat ik ff niet te vertrouwen ben. Misschien klinkt dat belachelijk, maar dat was onze basis. Als ik iets vroeg dan deed hij dat omdat het dat zelf wilde. Als hij het niet zag zitten verkleinde ik het stapje net zolang tot hij wel wilde, daarmee geholpen door de y es en beloning en het normaal werd. Nu ga ik dingen van hem vragen die hij helemaal niet wil, maar zonder hem de kans te geven om van me weg te lopen, want de vraag blijft. Ik denk dat het, hoe klein verschil het ook lijkt voor een buitenstaander, want in wezen is de yes en beloning er nog steeds, voor Shiny een cultuurschok is.
Voor Piet ook trouwens. Elk ander paard zou juichen om zo'n behandeling, maar ja hij is voor mij the love of my life, ik zou veel liever in de leer bij Michiel gaan dan hem ooit harder aan te pakken.
Dit is wel de enige wijziging in zijn training geweest. Het is de vriendelijkste manier om hem binnen een overzienbare tijd, van zijn trauma's af te helpen.
En nogmaals, hij lijkt weer wat ontvankelijker te worden .

Watje he, die Piet :)

Het verbaast me te zien dat ze zich al zo thuis voelt in de Winnergroep, ze is hier nog geen 2 weken. We hebben handig gebruik gemaakt van BD 's hengstigheid, op zulke momenten is die altijd zeer lief naar andere paarden toe en dus ook naar Oakley.
Vanochtend stond ze aan het randje van de groep hooi te eten in de inloopstal dus dat komt wel goed.
Bombita gaat voor haar opzij, Izzy ook, Cas, de nieuwe Fjord heeft nog niks te zeggen, Mazir is bang voor haar, Holly schuift gewoon een plekje op, Winner staat alles oogluikend toe maar treedt op als ze te vrij wordt, dus madame regelt het wel. Jack en ik zeiden nog tegen mekaar dat ze een krachtige persoonlijkheid heeft, zonder opdringerig of agressief te zijn naar de anderen toe.

We maken ons nu meer zorgen om Mazir, die heeft een enorme terugval door het weer, de modder, en de drukte in de groep. Hij kan nou eenmaal weinig groepsveranderingen aan, wel zolang er mensen in het spel zijn, maar hij heeft echt helemaal niks met paarden. Ik zie de verlatenheid in zijn ogen wanneer we weg gaan of een tijdje wegeweest zijn.
Het liefst zou ik hem hier naast me in de kamer zetten, ik weet zeker dat hij tussen mensen wel Blij en Gelukkig is, maarja, hij moet nu maar eens leren paard te zijn.

Met rijden is er niks aan de hand, dan kan hij zich prima handhaven tussen de andere paarden, het is alleen het groepsgebeuren waarbij geen mensen betrokken zijn wat het zo moeilijk maakt voor hem, hij staat al een hele tijd alleen met Holly en zelfs met haar kan hij zich amper handhaven !
Het maakt hem weer bozig en opstandig.

Groet, Pien

Piet schreef :


Je hebt net mijn Mazir beslommeringen gelezen, ik ben ook een watje. Zo'n dier gaat je aan het hart, toch?

Ik kan Mazir toch niet door clickeren leren andere paarden leuk te vinden ?!....

Pien

Spirithorses schreef op maandag 13 november 2006, 16:01:


Ga ik een poosje over nadenken

Piet schreef op maandag 13 november 2006, 15:56:


Hoi Piet, hele domme vraag misschien, maar zou het ook niet wat met zijn leeftijd te maken kunnen hebben? Hij is meen ik viereneenhalf, toch? Wordt misschien volwassen? Pubergedrag?

Groet, Els.

Piet schreef op maandag 13 november 2006, 15:10:

twee weken geleden beleefden we een dieptepunt en kwam hij niet naar me toe vanuit de wei en moest ik hem bijna vangen!! Hij verdomde het ook om zelfs maar het meest simpele en ingebakken oefeningetje te doen, al kreeg ie een kilo voer.

Hm, niet leuk om te horen Piet. Ongelooflijk dat een piepklein beetje meer druk al dit gevolg kan hebben.. Shiny is kennelijk supergvoelig, deels geworden misschien, deels was die dat misschien al.

Nog iets he. Wat ik zo ontzettend leuk vind is dat als jij heen en weer gaat springen en rennen, dat Shiny dat dan ook doet. Ging dat vanzelf? Zo van leuk, rennen met mijn mensenvriend? Of heb je 'm dat geleerd? Wil ik ook!