Ilona Kooistra schreef op zondag 19 november 2006, 21:34:


Ik had geschreven dat ik het eens was met Frans. Maar persoonlijk vind ik niet dat het recht heb een dier te mishandelen. Zelfs niet als zij mij dat wel probeert te doen. Het paard reageert vanuit haar instinct. Ik heb verstand gekregen om langs die weg een oplossing te zoeken.
Natuurlijk zal ik me in eerste instantie groot maken, armen omhoog met handen als klauwen en een hoop herrie houden, haar wegjagen en haar zo buiten mijn "bubbel" houden.
Het is echter nooit gedrag wat "overnacht" is gekomen, het is al tig keer getelefoneerd van te voren. Als je dat niet ziet aankomen en gebeuren heb je nooit goed naar je paard gekeken en heb ik grote vraagtekens of je dit dan ook zelf kunt oplossen, ondanks alle goede adviezen. Want er zal bijkomen dat ze nu bang is van die pony.
Daarom een goede trainer zoeken die je leert kijken naar gedrag van een paard en beginnen met beleefdheid te leren. Dan hoeft je paard niet meer te dreigen met slaan of bijten.
Bijten negeren zou ik ook niet doen, maar ellbogen geven kunnen er voor zorgen dat ze denkt, shit, volgende keer ff sneller zijn.
De oplossing hiervoor is simpel: ander gedrag vragen en aanleren.

Piet

Piet schreef op zondag 19 november 2006, 20:45:


Ik heb ook zo'n shet.
Als ik haar alleen voor mij heb, braaf beestje en zal ze niet proberen me uit te dagen. Maar als er eten aan te pas komt en ik mijn handen vol heb met balen hooi en kommen voer en er voor moet zorgen dat het juiste paard, het juiste eten krijgt, dan maakt ze misbruik van de situatie.
Mijn 'grote' paarden wachten geduldig tot het voer in hen bak ligt of tot de baal hooi opengemaakt op de juiste plek ligt.
Maar Lolita loopt me voor de voeten, hangt aan de baal hooi zodra ze erbij kan en bijt in mijn benen als ze vindt dat ze te lang moet wachten,... En ze doet dit op zo'n momenten niet alleen bij mij, maar maakt ook van de gelegenheid gebruik om de andere paarden uit te dagen. (ze is de laagste in rang) Ze bijt Tempête en Charly in hun benen en hun buik, sjot in hun richting en wringt zich onder Tempête haar nek om eten uit haar voerbak te kunnen stelen. (Wat Tempête, alhoewel ze de hoogste in rang is, vreemd genoeg nog toelaat ook (Charly zou dat nooit hoeven proberen bij Tempête))

Ik probeer haar gedrag te negeren. Als ze in m'n weg staat en ze reageert niet op mijn vraag om uit de weg te gaan, loop ik tegen haar en als ze durft bijten of sjotten, dan kan ze echt wel een tik of een sjot terug verwachten. Maar 't beestje is hier maar matig van onder de indruk en 10 seconden later hangt ze alweer aan mijn broek of aan het been van één van mijn paarden.
Tja wat moet je met zo'n pony? Zelfs mijn 'grote' paarden weten niet hoe ze haar moeten aanpakken. Tempête laat haar begaan (alleen dat benen bijten kan ze niet zo appreciëren) en Charly vliegt erop. Maar die pony gaat amper uit de weg als Charly erop sjot. (Alhoewel Charly misschien 4 keer zo zwaar is als Lola)

Ik probeer nu de shet op voorhand apart te voeren, dan is 'voedertijd' tenminste zo geen chaos meer. Maar dit gedrag is er natuurlijk niet mee opgelost. Want als ik eens geen tijd heb om haar apart te nemen, profiteert ze nog steeds van de situatie.
Ik heb al lang gemerkt dat Shetlanders geen gewone paarden zijn.
Dubbel zo intelligent en drie keer zo volhardend.

groetjes
Ans

Ans Jondral schreef op zondag 19 november 2006, 22:42:


Waarom zou een shet intelligenter zijn?
Is dat misschien omdat we onze grote paarden altijd dom gehouden hebben?

Piet