Esther schreef op dinsdag, 1 juni 2004, 15:13:


Volgens strasser moet het hoefbeen parallel aan de grond staan, om dat te bereiken moeten volgens haar de hielen tussen de 3 en 3,5 cm hoog zijn,
en de hoek van de voorhoeven 45 en achter 50 graden zijn (als ik me niet vergis).
Hoefmechanisme wil ze bereiken door de steunsels weg te snijden (ook zodat ze niet meer naar binnen drukken), zool te verdunnen tot er een holle zool is, en decontractie door opening cuts te maken, en de scoop in de quarters.
Dat is een strasser een beetje in een notedop, als ik me vergis, zal ik vast wel gecorrigeerd worden,
groet,
Isabel

Isabel van der Made schreef op dinsdag, 1 juni 2004, 15:42:


Volgens mij ben jij goed in notendoppen de achterbenen en de graden is niet helemaal goed geloof ik, dan zou ik even de spullen moeten zoeken, en die ben ik kwijt helaas. Bij ons is idd de hoogte van de hielen 3 cm. De zool wordt niet verdund bij onze paarden, wel een kleine hollig zodat de hoeven wat uit kunnen zetten bij het neerkomen.
Ik denk dat wij het dus gewoon vrij eenvoudig doen, omdat er bij onze paarden geen hoefproblemen zijn, behalve bij Björk een beetje, maar die witte lijn gaat de goede kant op en begint alweer aan te sluiten.
Ik zal straks weer verder zoeken naar de handleiding. Maar ben er al 2 weken mee bezig, ben bang dat ik het perongeluk bij het oud papier heb gegooid. Eerdaags komt de trimster weer en zal een kopie vragen. Zal je altijd zien als je het echt nodig hebt, het kwijt is.

Groeten Esther

e m kraak schreef op zondag, 30 mei 2004, 20:37:

Hai Egon,
ik zal proberen althans je eerste vraag vandaag te beantwoorden, de rest komt nog wel (ik ben net opgehouden met roken en achter de computer zitten, vraagt om een sigaret), hoewel ik me kan voorstellen dat het niet zo interessant is voor de meesten, maar ja, alles met kopje ghana kan je dan overslaan.

Ik bedoel met 'langskomen' eigenlijk niet de toerist, die wordt op een paard gezet, mee de bush ingenomen, en kan dan thuis trots vertellen dat hij op een hengst heeft gereden.
Wat ik wel bedoel, is de 'expat', die een paard koopt, maar er bang voor is. Althans als het een hengst is. Dan zie je de redelijk normale hengst veranderen in een agressief paard. Hormonen lijken door zijn lijf te racen. Steigert, kan niet meer in de buurt van merries komen, want dan is hij niet meer te houden. Moet met 50 touwen worden vastgezet.
Hoe snel die verandering plaatsvindt? Zoals je je kan voorstellen verschilt dit van paard tot paard, en mens.
Hoeveel buitenlanders? stuk of 10 duidelijke gevallen kan ik me nu voor de geest halen, maar weet eigenlijk geen 1 voorbeeld van expat met hengst zonder problemen. (Maar heb een erg slecht geheugen.)
De ghanezen kijken het aan, zijn beleefd, en laten mij meestal niet weten wat ze ervan vinden, soms wordt me duidleijk dat ze echte schijt aan iemand hebben, maar meestal laten ze dat in het midden.

Ilona Kooistra schreef op vrijdag, 21 mei 2004, 11:01:


Hallo Ilona
Bedankt voor je reactie. Ik heb niet zomaar een nieuw zadel gekocht hoor! hij had hem nog van vorig jaar. Maar ik heb nu een paar zadels geprobeerd waaronder een boomloos zadel.
Bedankt!!
Groetjes Manon

kim geyskens schreef op vrijdag, 21 mei 2004, 11:19:


Hallo Kim.
Bedankt voor je reactie. Ik verzorg de pony al 3 jaar en heb een hele goede band met hem! Dus ik denk niet dat het daar aan licht. Hij is altijd vrolijk en hinnikt altijd als ik kom. Ik heb onderhand ook al een paar zadels geprobeerd maar ik om steeds weer bij de oude uit. Het gaat nu overigens wel beter hoor. Misschiend at hij er toch aan moet wennen.
Groetjes Manon

jo schreef op dinsdag, 1 juni 2004, 10:04:


Ok allemaal, ik zie dat ik weinig handen op elkaar krijg voor mijn voorstel/idee. Geen probleem.
Om even op Parelli versus Hempling terecht te komen vind ik het toch vreemd dat er soms zulke wezenlijke verschillen zijn. Verschillen die werkelijk gaan over de interpretatie van het paardenwezen. Je zou toch denken dat bepaalde zaken gelijk moeten worden uitgelegd.Dus niet alleen "hoe leer je hem wijken voor druk" volgens de methode van de een of de ander, maar bijvoorbeeld het wel of niet meebewegen in het midden van de picadero/roundpen.
Volgens Frans zegt Parelli: degene die zijn voeten het minst beweegt de leider.
Hempfling zegt: nee, juist WEL bewegen! Ga met je paard ter plaatse in galop, til je benen op in draf, en hij zal ook zijn voeten hoger optillen.Ga met hem lopen sloffen en hij zal met je mee wankelen en bijna in slaap vallen,want je paard copieert jouw gedrag. Kijk maar naar een merrie en een veulen.
Dit vind ik dus heel vreemd, wie lult er nou maar wat?
Ik bedenk me nu ter plekke dat het misschien wel zo is dat Hempfling door de plaatsbepaling van zichzelf in de picadero voor leiderschap zorgt, terwijl Parelli dit juist doet door stil te staan.
Ingewikkeld he?

Groeten
Piet

Piet schreef op dinsdag, 1 juni 2004, 20:34:

Dag Piet,
Ik ben ervan overtuigd dat paarden copieeren. Zo heb ik vaak gekeken als Juliette bezig was met Daan. Springen deed ze met een raar hupsje voor, Daan hupste haar (ook raar) na, ze draafde, hij draafde en leerde gelijk het passende woord; ze galoppeerde, hij ook en leerde het woord.

Iemand (eigenaar van een ander paard) stond vóór hem (neus naar neus) en sprong van het ene been zijwaarts op het andere been; Daan deed dit vlak voor haar neus ook met zijn voorbenen; het was vréselijk komisch om te zien, nog méér toen zij het tempo begon te verhogen. Tooen zij stopte stopte hij ook!

Maar misschien weet het paard het verschil tussen nabootsen of onvervalste communicatie middels directieven? Parelli werkt met directieven (vraag met duidelijke sturing) maar Hempfling lijkt meer een appel op nabootsen te doen.

Een veulen doet een merrie in veel na; maar doet hij ook zijn moeder na als die naar een ander paard communiceert "wegwezen jij!"???

Groet,
Ellen

Ellen Juliettes moeder schreef op dinsdag, 1 juni 2004, 20:49:


Ja het is zeker interessant, maar om methodes te vergelijken is wat bizar denk ik. Ik denk dat paarden onderling het ook verschillend doen, maar ook zeker kopieren van elkaar. Björk bijvoorbeeld heeft heel veel geleerd van Falka. Eerder stond Bjork in een erg gestreste groep, paarden die bang waren en zich niet lieten pakken. Veel paarden met een importtrauma bijvoorbeeld. Dat nam ze ook over. Hier was ruimte en rust, dat nam ze hier over. Ik vind het in ieder geval dom om blindelings te zeggen deze methode is de beste, ik denk dat dat van verschillende factoren afhangt. En hoe je jezelf als 2 bener eronder voelt, en hoe je het zelf eerlijk, met nadruk eerlijk kan handelen naar je paard. Als je liegt tegen je paard zullen ze het gewoon nooit pikken, Hempfling, Parelli, of wat dan ook.
Enne ik heb het idee dat ik nu type met een ander lettertype, het lijkt echt zo, en ik kan het beter zien, of ben ik nu ook beinvloed door er aan gewend te raken

Groeten Esther