Trudy schreef op donderdag 22 februari 2007, 22:28:


Dit is toch echt te gek voor woorden......
Je kunt, als je aan mest kunt komen, zelf ook testen. Eén of twee handjes mest in een emmer water doen, nacht laten staan, zand zinkt. Ook mest tussen duim en wijsvinger wrijven, je voelt t als er zand in zit.

Catie schreef op vrijdag 23 februari 2007, 14:52:


Hoi Catie,

Dat gevoel ken ik ook. Uiteindelijk leer je het meeste van je fouten. Ik merk bij mezelf dat ik steeds voorzichtiger ben en vooral afga op hetgeen mijn klanten me vertellen. Zij kennen het paard uiteraard het beste en weten vaak veeeeeel meer als ze zelf denken. Allemaal informatie die je kunnen helpen bij het bekappen van de hoef.
Als ik kijk naar de manier waarop ik bekap, ben ik toch voorzichtiger geworden.
-Ik maak minder mustangrol als toen ik begon met bekappen.
-Bij paarden met platvoeten beperk ik de mustangrol soms zelfs tot gewoon aan de buitenzijde recht naar beneden vijlen, niks heen ronding, maar gewoon de toon wat terugzetten, zodat het paard makkelijker kan afrollen.
-in het begin sneed ik nooit aan de stralen, alleen wat losse flappen eraf. T2 jaar geleden een keer een paard gehad met een straal die 1 a 2 mm uitstak en vervolgens slecht liep na het bekappen. tegenwoordig werk ik de straal dus netjes terug tot hij net niet de grond raakt.
-steunsels is ook zo'n lastige, ik heb nog geen paard gezien die slecht liep van lange steunsels. Ik haal ze dus wel weg uiteraard, maar als ik weet dat een paardje al eens gevoelig heeft gelopen, ben ik daar behoudender in.

Al met al doe je steeds meer ervaring op en veranderen je inzichten. Maar de basis is hetzelfde. De uitgangspunten veranderen niet. Ik bekap nog steeds volgens de witte lijn methode, alleen je past het soms wat anders toe.
Verder is het zo dat je uiteraard kijkt naar de intervallen tussen het bekappen. Bij een klant waarvan ik weet dat het weer 3 maanden gaat duren voordat ze weer bellen, maak ik wel meer mustangrol bijvoorbeeld. Als ik weet dat ik na 6 weken weer terugkom, kan het gewoon wat minder en loop je ook minder kans op gevoeligheid.

Wat ik wel erg lastig vint is het ontstaan van alle nieuwe richtingen in het natuurlijk bekappen. Steeds meer hokjes en dogma's, met de reeds eerder genoemde tunnelvisie als risico. Dat is ook de reden dat ik niet zo geloof in metingen van hoeken etcetera.Je kijkt naar het paard en je kennis en kunde en op basis daarvan maak je met de eigenaar keuzes. En elke keuze heeft voordelen, maar ook nadelen en mogelijke risico's.

Als ze niet meer trekt, laat ze dat been dan staan... in de blubber?

Grapje. Fijn dat de verbetering definitief is, Monique!

Mieke Berry schreef op vrijdag 23 februari 2007, 14:58:


Ik ben geabonneerd op het Duitse maandblad 'Cavallo'. Veel achtergrondinformatie, erg goed gedocumeteerd en met een goede medische ondersteuning. Voor de iets geitenwollerigen is de ook Duitse 'Freizeit im Sattel' een aanrader.
In Nederland is er geen enkel kwalitatief goed, breed georiënteerd paardenblad op de markt, helaas, ik heb die abonnementen allemaal opgezegd.

Een ander interessant blad is"Freizeit im Sattel".

Wel in het Duits maar met vele paardvriendelijke artikels.

Groeten,
Marianne

Het is ons gelukt een wei te pachten.

Die wei ligt prachtig, midden in de Brechtse Heide, een natuurgebied. Het is ook de enige paardenwei die in de winter niet onderloopt.

Die wei staat al een jaar leeg. Nu denken we dat we beter het oude gras eerst maaien.

Het is geen vette koeienwei, de grond is arm en er mag niet bemest worden. De wei is ook ongelijk van begroeiing, er zijn kalere stukken en stukken met dikke pollen gras.

Veel gras is platgevallen en verdroogd maar er staat nog heel veel eten op.

Wat denken jullie? Nu eerst maaien?
Of de natuur zijn gang laten gaan?

Groeten, Marianne

marianne laenen schreef op vrijdag 23 februari 2007, 16:20:


Moeilijk te zeggen, ongezien. Hangt erg af van wat er precies voor vegetatie is. Maar ik denk dat ik ongeveer de helft, een paar banen dus, zou (laten) klepelen; bedoel ik niet als systematisch zoals de linker helft wel en de rechter niet, maar eerder kriskras nagelang de werkelijke omstandigheden. Klepelen=haksel niet afvoeren (al arm zat).

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Christel Provaas schreef op vrijdag 23 februari 2007, 15:59:


Ja, dan gaat ze op drie benen verder!
Niet zo handig door mij geschreven inderdaad, maar ik had haast, was blij, enz..... dan schrijf ik wel eens raar....

Drie weken geleden was het ontzettend slecht, ze kon helemaal niet meer draven en hobbelde heel raar achter. Ik hoop dat dit definitief is, vandaar dat ik graag Irene nog een keer bij Indy laat kijken, of ik bepaalde punten moet blijven behandelen. Komende zondag willen we een kleine buitenrit maken en dan wil ik ook kijken of haar rug zover is dat ze mij weer kan dragen.
......in ieder geval een hele opluchting dat het zo snel zo goed met haar gaat!
Monique

Mieke Berry schreef op vrijdag 23 februari 2007, 14:58:


Hai Mieke, dit blad is engels én frans, erg handig dus voor wie beide talen meester is. Ik vind het een aardig blad ook al staan er ook artikelen in die niet altijd interessant zijn, is persoonlijk natuurlijk! Toch wel een aanrader!
Catie

Simon Lingbeek schreef op vrijdag 23 februari 2007, 15:28:


Ik wel Simon.Met zoveel mogelijk bewijs erbij.
Misschien kennen jullie het verhaal nog wel van de pony van Masha,
Ze heeft haar verhaal hier verteld.
Deze pony was met een "hko syndroom" of "klinische hko.htm">hoefkatrolontsteking" diagnose (foto's waar niks op te zien was e.d.) door een bekende kliniek in Belgie naar huis gestuurd.
Ze vroeg of ze haar pony kon meenemen naar de cursus.
Omdat uitzonderingen de regel bevestigen en ik nieuwschierig was naar de hoeven van de pony, heeft ze hem meegenomen.
Alle toenmalige cursisten kunnen bevestigen dat ze moeilijk liep.
Mijn vermoeden werd bevestigd toen ik de lange dragende (maar eigenlijk niet eens erg overgroeide) steunsels zag.
We hebben het dier iets bekapt en vooral de steunsels ingekort
Ponieke liep als bij toverslag prima, heeft ook nooit meer gekreupeld.
Heel veel centjes voor niks uitgegeven......


Piet

Piet schreef op vrijdag 23 februari 2007, 17:22:
.Hoi, zijn er destijds ook foto's gemaakt van de pony van Masha? Er zit nogal verschil tussen "hoge" steunsels en "hoge" steunsels! Zou interessant zijn om te zien! Ik laat ze ook vaak zitten mits ze niet hoger zijn de de hoefwand ( nog niet tegengekomen) of als ze zover omver gevouwen zijn dat ze een dubbele, dikke laag over de zool leggen en ze geen mogelijkheid hebben het er op een natuurlijke manier af te slijten.Enne, het woord steunsel, waar zou dat vandaan komen? Om als steun te dienen neem ik aan, maar tot hoever?
Catie

Piet schreef op vrijdag 23 februari 2007, 17:22:



Hoi Piet,
Mee eens, als ze gaan dragen geeft dat uiteraard problemen. Ik doel meer op te lange steunsels die niet dragen. Dat geeft niet zo snel problemen.
Gaan ze echt dragen geeft dat uiteraard wel problemen.

Catie schreef op vrijdag 23 februari 2007, 18:08:


Ja, er is alles aan gedaan om het geld te laten kosten
Zonder enig resultaat, dus: HKO syndroom ofwel, pijn in het straal of katrolbeen gebied. Er is dan gewoon niks te zien op de foto.

Een steunsel zal niet snel hoger dan de hoefwand komen, omdat hij vlak af slijt. Wat niet wil zeggen dat de bovenkant van de steunsel, dus waar hij in de zool zit, dan geen druk kan uit oefenen op de omliggende weefsels.
Met alle mogelijke pijnlijke gevolgen van dien.

What's in a name? In het Engels heet het "Bar"....Ik heb nog nooit twee steunsels als bar zien fungeren :)

Als je het woord steunsel als letterlijk steunsel wilt zien, dan moet je eraan denken dat de steunsels niet anders zijn dan de in de hiel naar binnen geklapte hoefwand, die aan weerszijden van de straal, in de voet, als een soort anker, de boel bij elkaar houden. Zaten die er niet, dan zou de voet van het paard, door het gewicht aardig plat vallen denk ik.

Piet

Piet schreef op vrijdag 23 februari 2007, 19:19:


Ik heb nog

Neen, maar ik al wel een bar als steunsel LOL ! vooral in de héél vroege uurtjes dan