Verslag dag 2 van het Chicken Workshop camp van Bob Bailey o.l.v. Marie Fogelquist in Zweden.
Het in slaap vallen na de eerste dag kippen trainen, was geen enkel probleem. Ik ben zelf aanhanger van het overnight learning principe, oftewel het verwerken in je slaap door je hersenen wat je hebt geleerd deze dag.
Dat principe is wat mij betreft vandaag weer bevestigd. Dacht ik het gisteren – op dag 1 – best goed te doen. De eerste paar sessies vandaag lieten zien dat ik veel verwerkt had in mijn slaap. Deze sessies gingen zoveel beter als gisteren. Bijna een 100% score met beide kippen.
De “hogeschool” kip was nu naast het accuraat zijn ook een heel stuk sneller, lees: ik was een stuk beter met mijn timing en bekrachtiging
). De andere kip was nu niet meer angstig als je haar uit het hok haalde en ook veel sneller. Ze werd nu zelfs een beetje “aggresief”. Ook dat is een teken dat ik een paar kansen heb gemist om haar te belonen, maar dat ging gelukkig aan het einde van ochtend een heel stuk beter.
Na een uurtje of 2 trainen, was daar de theorie. Naast het feit dat ik nog beter leer clickeren leer ik ook nog Zweeds, de sheets zijn namelijk in het Zweeds, want de Engelse sheet zijn even zoek. Zweeds is best handig te lezen het lijkt op een combinatie van Duits en Engels.
Ik wist van te voren dat de voertaal Zweeds zou zijn maar nu ook de sheets poeeehhhh. Ik maak hier geen probleem van hoor. Als het mogelijk is om een kip die ons ook niet verstaat een hindernisparcour te laten lopen dan moet het toch een “eitje”
) zijn om mij te leren clickeren.
We kregen ook een stukje te zien van 1 van de dvd’s van Bob Bailey te weten “Patient like a chipmunk”. Ongelooflijk wat hij (vooral zijn overleden vrouw Mary Breland (Bailey) en B.F. Skinner hebben getraind. Het zet je (in ieder geval mij) aan het denken van wat er allemaal nog meer mogelijk is. Je kan het zo gek niet verzinnen of ze hebben het getraind, hamsters, ratten, duiven, zeeleeuwen, eekhoorns, kraaien, kippen, ganzen, eenden, varkens, schapen, geiten en nog veel meer.
Rond 11.30 gaan lunchen in Jeruzalem (haha), nee zo heet het enige restaurant in Mockfjard. Geweldige tent, een omgebouwd tankstation. Het eten smaakt er super en is goedkoop. Een heerlijke biefstuk met huisgemaakte pepersaus, gebakken aardappels en salada inclusief drinken voor maar 75 kronen, omgerekend 8 euro!
Na de lunch zou het echt interessant worden, we gingen aan de slag met kleur discriminatie. Het is onverstelbaar wat er allemaal mogelijk is met zo’n kip. We mochten 1 kip uitkiezen waarmee we verder gingen, de andere bleven we trainen voor de basistraining, het aanraken van de zwarte punt op een soort van uitvergrote schietschijf.
De keuze was snel gemaakt, de “hoge school” kip. We kregen allemaal 3 vierkantjes van verschillende kleuren, allemaal voorzien van een zwarte stip. In de eerste (chicken) run, gingen we bepalen wat de kleur zou worden om aan te werken. De kleur die de kip als laatste aanraakt is de minst favoriete kleur.
We mochten nu werken in sessie van 20 seconden, het vertrouwen in ons is gegroeid,
wij kunnen nu 20 seconden in opperste concentratie blijven.
(* Even een toevoeging: Een normale sessie met een paard is niet langer dan een kwartier. Niet voor het paard, maar voor de trainer!* P )
De eerste oefening was om van de nieuwe kleur een sterke kleur te maken. Hoe? Heel simpel, alleen (in mijn geval) de kleur geel ligt op de tafel. Zodra de kip deze aanraakt met zijn snavel wordt er geclicked en gereinforced.(beloond)
In het begin lukte het 5 keer in 20 seconde. Aan het einde 10 a 15 in 20 seconden. Het is soms zo lastig om op tijd te clicken, de kippen zijn zo snel, net zo snel als je ze af en toe graan ziet pikken. Na een aantal sessies komt er nog een kleur (rood) bij, degene die de kip als 2e heeft gekozen. De kunst is nu om te zorgen dat ze nog steeds de sterke kleur geel kiest.
Nee, het is helemaal
geen kunst. De kip weet prima op welke kleur jij haar hebt getraind. Zelfs als je de kleuren gaat verschuiven. Mocht ze toch een keer de verkeerde pikken dan volgt er negatief punishment.. Je haalt de sterke kleur geel weg en wacht tot de kip rustig wordt. als ze op de andere kleur, rood, gaat pikken doe je niets. Vaak gaat de kip ook nog even dansen ( schrapen met haar poten) Ook nu moet je geduldig wachten. Zodra ze rustig is breng je de sterke kleur, geel, terug. Geloof het of niet ze gaat dan meteen weer op de gele kleur pikken waardoor je haar weer kunt reinforcen.
Het is echt ongelooflijk om te zien hoe snel de kippen leren, oftewel hoe snel wij als trainers verbeteren. Daarna gebruik je de sterke kleur geel en de kleur die de kip als eerste koos in mijn geval blauw (de kleur die het meest favoriet is bij de kip oftewel de kleur die tijdens de vorige cursus als sterkste kleur is getraind).
Het is weer aan ons om te zorgen dat de kip de juiste kleur kiest, zodat ik het kan reinforcen. Dit is soms nog lastig omdat blauw ook wel heel moooii is. Maar de meeste pogingen slagen. Mede door het feit dat onze timing steeds beter wordt. Na de zoveelste koffiebreak van vandaag,ongeveer elke 30min, die trouwens niet voor de flauwekul zijn. Normaal ben ik van het doorgaan, maar dit is zo intensief en vraagt zoveel van je concentratie dat het maar goed is dat er zoveel breaks zijn.. Het leuke is wel dat je tijdens de breaks weer even je succes kan vieren en terug kan kijken op wat je allemaal al bereikt hebt.
We halen dezelfde truck uit als de vorige keer. Ik mixte de kleuren door elkaar. Blauw dichtbij,geel verder weg, maar ze laat zich niet voor de gek houden en blijft de juiste kiezen. Daarna gaan we proberen haar af te leiden, door zelf op de verkeerde kleur te tikken (zoals een kip) het lukt soms de kip 1 keer te foppen maar na het toepassen van de negatief punishment door het wegnemen van de kleur waarmee iets te verdienen valt en het weer terug brengen als de kip kalm is wordt de kleur alleen maar sterker doordat ze meteen gereinforced wordt als zij weer op de juiste kleur pikt.
Je ziet dat het heel veel tekst is voor oefening die maximaal 20 seconde duurt. Grappig is dat je de hele dag door het gepiep van eierwekkers hoort, omdat alle vier de tafels hier gebruik van maken.
Je raadt het al: de laatste oefening is alle drie de kleuren op tafel. De aanpak is zoals hierboven. De kip is niet gek en weet heel goed wat hij moet doen om reinforced te worden.
Zelfs als we alle drie de kleuren van plaats veranderen, uit elkaar leggen, afleiden door tikken op de andere kleuren of ergens anders op de tafel, trapt de kip er niet in en blijft keurig op de juiste kleur pikken.
Het is echt geen toeval. De kip weet heel goed wat hij doet. Ongelooflijk wat een kip met zijn hersentjes kan doen. Waartoe moeten wij mensen dan wel niet in staat zijn. (helaas gebruiken we nog zo weinig).
Oja, Marief Fogelquist weet ons nog even vlak voor het einde van de dag helemaal gek te krijgen door ook nog symbool discriminatie uit te leggen. We krijgen 4 figuren allemaal in dezelfde kleur: vierkant, cirkel, driehoek en pentagon. We mochten alvast kijken wat het te trainen figuur wordt, Degene die als laatste door je kip wordt gekozen en ze kiest heel simpel.
Leg de 4 figuren aan het einde op de tafel, zet de kip aan het begin en klaar voor de start af. Je schrijft op wat de volgorde van interesse is, dit alles zonder te clickeren.
Ik hoor je al denken, ja, hij pakt de figuren in de volgorde van afstand. Nee!de kip heeft echt een voorkeur, je mag de figuren een paar keer in een andere volgorde leggen en ze blijft ze met dezelfde voorkeur uitkiezen. Statistisch is het praktisch niet mogelijk dat dit toeval zou zijn.
Zowel ik als mij chicken friend waren te vermoeid om hier nog veel verder mee te gaan . Waarna de dag werd afgesloten.
Ik ga even verder op een nieuwe pagina (P)
Warboel
