Margot van Lare schreef op donderdag 17 mei 2007, 13:46:


Mijn paard heeft ook een ernstige blessure aan de diepe buigpees gehad. Volgens de dierenarts die een scintigrafie had gemaakt zou dit niet meer genezen. Lazertherapie en shockwavetherapie werd afgeraden want dat zou nauwelijks verbetering geven.
Ik heb het paard toen verhuisd naar een wei waar ze met een hele groep dag en nacht buiten staat en dus de hele dag kan lopen. Ben veel gaan stappen op de harde weg. Uiteraard wordt ze natuurlijk bekapt.
Nu ben ik alweer een tijdje aan het rijden en het gaat weer helemaal goed. Ik maak hoofzakelijk nuitenritten en ik vermijd mul zand.
Er is dus zeker een kans dat de blessure geneest, en niet opgeven als de dierenarts euthanasie adviseert!

Spirithorses schreef op woensdag 23 mei 2007, 9:23:

De basis daar ben ik nu mee bezig volgen enz ze staat echter niet in groep maar met nog een andere merrie van 6 jaar die haar aanziet als haar eigen veulen.
maar stel ze houd niet van die halster en staat niet stil wanneer ze aangebonden staat om te borstelen wat doe je dan laat je haar terug los berisp je haar door kort aan de leidtouw naar beneden te trekken om te blijven staan of doe je nog iets anders?

stefano schreef :


a: Begin met het laten wennen aan het halster, dus niet boempaf, dat ding aan en íets' verwachten van je paard. Om dat te leren zijn er dus verschillende methodes.

b: Kan ze uberhaupt al volgen aan het halster/leidtouw. Volgen is bewust en graag volgen, niet meetrekken naar de poetsplaats om aangebonden te worden en een borstel over haar lijf te krijgen. Dat kan inderdaad verzet geven ja.

c: en dan vraag je ook nog om geborsteld te worden, heb je dat al geoefend? Weet ze hoe het is wanneer een mens haar aanraakt (en ze bovendien ook nog eenst stil moet blijven staan, dus geen kant op kan in haar beleving).

d: Druk op het leidtouw, wat is druk op het leidtouw, wat doet dat met je paard?

e: Wéét ze al hoe het is om aangebonden te staan? Vergis je daarin niet hoor, aangebonden staan en stilstaan zijn twee verschillende dingen!

Zie je hoeveel zaken er in één keer gebeuren, die voor jou waarschijnlijk vanzelfsprekend zijn, maar is dat ook zo voor haar? (er zijn er nog meer die ik hier niet eens opnoem).
Wat kan ze al in de basis?

Pien

stefano schreef op woensdag 23 mei 2007, 9:28:


Je leert haar eerst volgen en stilstaan als jij stilstaat , je leert haar "door beloning" dat stilstaan geen straf is en je maakt je borstelbeurten héél kort en breidt die langzaam uit , straffen heeft geen zin want het veulen weet absoluut niet waarom het wordt gestraft . Het halstermak maken gebeurt bij mij altijd op wandeling bij héél jonge veulens naast de mama bij oudere naast mij. Als een veulen bij je op wandeling mooi volgt heb je geen enkel probleem mer om haar vast te binden, vele problemen bij de handling kunnen voorkomen worden als de mensen de tijd zouden nemen om gewoon met hun paard te gaan wandelen (van jongs af aan) gisteren kroop Yasmin achter in een Chrysler Voyager gewoon omdat ik daar aan een zadel aan het prutsen was , ze is nu 4,5 week en loopt zo mee de trailer in,tijdens de hondenschool en een hond komt iets te kort neemt ze mij als buffer ertussen . Neem je tijd vanuit de ontspanning en niet vanuit het standpunt "het moet nu gebeuren want ik moet haar borstelen "en dan gebeurt alles vanzelf .

eddy DRUPPEL schreef :

Hihi, wij doen het precies hetzelfde, ook ik gebruik de dagelijkse dingen die ik tegenkom bij het opvoeden van de veulens. Mama is altijd in de buurt en daar kun je gebruik van maken, zij is het grote voorbeeld voor dat veulen (niet wij mensen in tegenstelling tot wat velen denken).

Mama staat braaf stil, veul neemt dat zo over, mama loopt keurig mee, veul ziet dat en vindt het niet eng als je dit op een heel zachte manier overneemt. Hoeven prutsen, mama erbij. Enge putdeksels, verkeer, tractors, honden, muziek: mama erbij.

En da't is nou de reden dat ik mijn veulens niet in de opfok wil. Te weinig contact en 'controle'. Een veulen hoort gewoon in familieverband op te groeien, lekker alle dagelijkse dingen mee te maken.

Pien

Piet schreef op woensdag 23 mei 2007, 6:20:


Ik vind dat fijn om te horen.
Helaas denken ze er nog lang niet allemaal zo over.
Soms denk ik echt dat wij de enigen zijn die ijzerloos lange afstanden over deze rót-ondergrond durven te rijden. Zutendaal en Tongeren zijn hier vlakbij en Zutendaal heeft over het algemeen zachtere bospaden

Pien

Spirithorses schreef op woensdag 23 mei 2007, 9:39:


Volgen zonder leidtouw en volgen aan leidtouw gaat ook maar nu en dan staat ze even stil waarschijnlijk om iets te bekijken.
groetjes

leontine Groenendijk schreef :

Bij ons zijn het de kippen en de honden die de placenta opeten.
Ik ben nog geen paard tegengekomen dat haar eigen placenta eet, ik zou wel eens willen weten of dat algemeengoed is. Voor zover ik weet laat mams de placenta gewoon voor wat-ie is hoor en wandelt ze weg met 'r veulen. Heeft Egon hier ervaring mee met de Koniks?

Ehm, hengstjes kunnen vanaf 9 maanden vruchtbaar zijn
Bij Spirit duurde het iets langer, die wordt overmorgen twee en heeft vorige maand zijn eerste nakomeling verwekt Yes! want Puck is drachtig !
(En BD waarschijnlijk ook van Ilias, als ze eind van de week niet hengstig geowrden is dan kunnen we ervanuit gaan dat ook zij drachtig is).

Pien

Margot van Lare schreef op dinsdag 22 mei 2007, 12:40:


Mijn toenmalige ijslander had op zijn tweede een bult op zijn rug, net op zijn wervels. Bleek een vetbult te zijn en heb ik laten wegnemen.Nooit meer teruggekomen. Hoe weet je dat het een vochtophoping is?

Pien

Peter Donck schreef op dinsdag 22 mei 2007, 15:29:


Marlies ook
De helft dan, voor de andere helft is ze bruin.
Eh... Peyo he....

Huertecilla schreef op dinsdag 22 mei 2007, 17:09:


HC en zijn Villa Kakelbont Leuk!
Ik kon maar nooit genoeg krijgen van die Pippi serie.
Dus ik heel enthousiast die video's voor mijn eigen kroost gekocht toen ze nog klein waren en als ik ze terugzie, hahaha, wát een kitsj, hoe onecht. Gelukkig heb je dat als kind niet in de gaten.

Mijn kinderen waren niet bijzonder gecharmeerd van de PPL video's, het was ma die vol jeugdsentiment zat te zwijmelen. Ik weet nog dat ik altijd tegen mijn ouders zei dat ik later in Zweden wilde gaan wonen.
Mijn kinderen kijken me stom aan als ik daar nu mee kom, wat dat betreft is het echt een andere generatie.

Pien