Queenie liep nog steeds niet ok.
Op het harde: traag draven, struikelen, valt uit elkaar, loopt op de voorhand, enz. Donderdag is Vicky mee gaan wandelen en stelde zij dezelfde scheefheid vast als die ik ook al opgemerkt had: linksgebogen, zwak rechter achterbeen en rechterkant hals meer bespierd dan links. Vicky heeft netjes contrastelling gereden met Queenie, of is het schouderbuitenwaarts?, en naar verloop van tijd draafde Queenie met haar achterbenen weer in het spoor van de voorbenen (nog steeds contrastelling). In de berm sjeest ze vooruit, maar eens op het harde strompelt ze weer.
De behandeling van deze osteopaat heeft niet veel effect gehad.
Ik had Annemieke ontmoet bij Pien en we hadden een afspraakje gemaakt en zo is ze vrijdag bij Queenie geweest om te Equine Touch-en. Een van de dingen die ik zo gewend was, is dat Queenie weinig contact met der hoofd verdraagt. Bij mij aanvaardt ze het redelijk, maar andere mensen mochten er niet aankomen. Annemieke dus ook niet maar toen ze, ik kan niet vertellen wat allemaal, zo complex zeg
, ge-equine-touchd had, kon Annemieke Queenie's hoofd wel aanraken en ontspande ze daarbij. Wormenspuiten, in de mond gaan, lipjes masseren, enz, liet ze ook nooit toe, ik ging er van uit dat ze die plekjes niet fijn vond, zo heb ik er nl ook
Gedurende de ganse sessie ET viel ik van de ene verbazing in de andere. De eerste was, hoe bitchig Queenie kan zijn als er op een plek gekomen wordt dat pijn doet en hoe onrustig ze daar van wordt. Queenie is andere zo'n schaapje, dat nog maar reageert op een vingerwijzing van mij, om te wijken, of te leiden. Nu leek ze wel een ongetraind en ongemanierd paard. Ik schaamde me in haar, maar gaf haar beetkje respijt..
Enfin, Annemieke deed ET aan haar hals, ongeveer 10cm achter de oren, en hups weer hoofd in de lucht en achteruitstappen. Had ze duidelijk niet graag. Annemieke zei niets, maar enkele minuten later ontspande Q terug en liet ze die plaats al beter ET-en. Nu Annemieke er mij op wees, zag ik het, Queenie kan niet zo goed hoog in de hals inbuigen.
Zelfde fenomeen aan de rechter schouder. Duidelijk pijnlijke spieren, die Annemieke ET-de (verleden tijde van ET
) en Q ontspande zich weer.
Der was nog t een en ander waar Queenie heel fel op reageerde en na de ET ontspande, maar ik weet begot niet meer wat allemaal; denk dat Annemieke mij kan aanvullen
Ik kreeg enkele adviezen en oefeningen mee. Toen Annemieke hoorde dat Q op haar 13j leeftijd nog nooit naar tandarts was geweest, schaamde ik me opnieuw, voor mezelf deze keer ... Dus taak 1, tandarts...
Els Kleverlaan, had het ook samen met mij in Damme gehoord, tandproblemen, kunnen zorgen dat het hele lichaam daar hinder van ondervindt. Annemieke bevestigde dit. Het zou dus best kunnen dat door de tandproblemen, de onderkaak van Queenie niet bewegelijk genoeg is, waardoor ze niet voldoende kan plooien in de hals, waardoor scheefheid bevorderd wordt, als gevolg overbelasting van de schouder, en alle andere kwaaltjes in het bewegingsapparaat van ons Queenie.
Verder kreeg ik ook de oefeningen mee die ze bij Ttouch "belly lift" noemen, het activeren van de buikspieren, waardoor de rug even omhoog komt, herinner je je, Piet, bij tellington Jones? Ook de carrot-stretches, welk leuk gevonden, omdat je dmv het 'lokken' van het hoofd en hals in bepaalde richting met een wortel om de stretching te krijgen die je wenst, die doe ik natuurlijk met het targetten van een voorwerp
Bekken kantelen: het bol maken, of hoe omschrijf ik het beter, 'het bekken indraaien?', lukt prima! Andersom, het holmaken of bekken naar buiten lukt me niet zo goed
Ik vind het goeie plekje niet! Net als de belly lift, grrr
Het leek wel of Annemieke elke gewricht op zich kon laten bewegen door op het juiste knopje te drukken. Vreemde ervaring!
Na afloop van de ET vroeg Annemieke te kijken naar Q en te beschrijven wat ik zag. raaaar! Aders stonden wijd alsof ze flink gelopen had, terwijl ze al 1 stilstond, en er waren allemaal verticale strepen te zien over haar buik: "lymfe drainage", hét bewijs dat Queenies lichaam geactiveerd was....
Annemieke vroeg me effe niet aan Queenie te komen om dat herstel van evenwicht in het lichaam niet te storen. Moeilijk!
Dan pizza gegeten bij ons thuis met zoute salami-worstjes die Sander, zoonlief van Annemieke, nog het liefste at
Gisteren moesten de paarden verhuizen van weide en heb ik haar aan de hand genomen, daarbij rechts geleid en tijdens de wandeling schouderbinnen en buitenwaarts gelopen, en de hals strekken dmv targetten en hals plooien naar rechts dmv targetten, wat dacht je anders ... Op straat liep ze nog steeds struikelig en strompelig maar in de berm, wow jong, paardje wou heerlijk draven, hoofd in dominantiehouding en naast me trippelen. Af en toe eens naast haar meegelopen en dat was weer leuk om te ervaren hoe ze zich aanpast aan mij; haar snelheid afnemen of toenemen naar mate ik sneller of trager ging.
We zijn door diepe plassen gelopen, het water stond in men schoenen en halverwege men schenen! Ik kon moeilijk stappen zo en ben dan maar op Q gaan zitten, zonder zadel, en leidtouw vastgeknoopt als teugel, en in rechterstelling gereden.
Voor ik dat deed, eerst gekeken naar de halsspieren, het leek alsof de rechterhalsspier nu even dik was als de rechter en voelde niet warmer aan. kan dat Annemieke, zo snel veranderingen? het goeie was, zonder zadel, dat ik haar rugspieren voelde ontspannen en ik hield deze keer ook haar schouder spieren in het been (oog is moeilijk
).Na 15min afgestapt, en met pletsende schoenen en broek verdergelopen naast haar.
Zo hebben we nog 2u30 minuten verder gewandeld naast elkaar, met 0 spanning op het leiding, uiteraard
Jolien, op Beereke de shetlander, heeft queenie even als leidpaard meegenomen en dat ging redelijk goed. Queenie bleef zowat aan beerekes kont kleven en als B ging draven (doet hij meestal om de grote madammen bij te kunnen houden) stapte Q even sneller of werd beereke tegengehouden door dat jolien in haar rechterhand het leidtouw van Queenie had én de teugels van beereke, waardoor, als er spanning kwam op leidtouw, omdat Q achterop kwam, dié druk op de teugels van beereke kwamen en zou vertraagde beereke elke keer als die druk er kwam, en kwamen ze weer dichter bij mekaar
Zo kon ik eens vanop meer afstand zién hoe Queenie liep. Ik denk dat ik het de volgende keer maar eens zal filmen.
In november komt Annemieke terug en ik hoop dat Queenie zich hersteld heeft tegen dan; want ik begin stillekes aan schrik te krijgen dat ik misschien niet veel met haar zal kunnen gaan rijden
bedankt Annemieke!!!!
Warboel
