eddy DRUPPEL schreef op zondag 21 oktober 2007, 0:19:


Even een paar dagen op vakantie geweest, lig 400 berichten achter. En nu lees ik dit Eddy. Jongen wat heb jij je op laten naaien, even wat afstand nemen
is zo gek nog niet en misschien toch maar eens naar Byron Katie luisteren op you tube. Of niet, ook goed. Gescheld ... wat is daar mis mee? Heel de wereld scheld, al is het niet hard op dan wel binnensmonds. Gooi het er gerust uit allemaal en is hier geen sensuur gelukkig. Schelden toont de innerlijke verwarring van de schrijver, dat kan niet anders en is nooit anders geweest en hoeft ook niet verborgen te worden. Dat wat verborgen is, kan niet genezen. Iemand zal er toch naar moeten kijken en een oplossing vinden, het liefst de scheldenaar zelf, want hij is diegenen in pijn en verwarring. Bekijk het eens op zijn paards, het paard bijt zonder reden. Dat is schelden per definitie. Hoe los je dit op? Een verbod op schelden is zijn hoofd vast binden. Dat gaat dus niet lukken, als de innerlijke verwarring van het paard blijft bestaan blijft het bijten zodra het touw los komt. Trea, Esther, Eddy gelijk welk bijtend paard ook, zal tot het inzicht moeten komen dat de mensen om hen heen vriendelijk van aard en karakter zijn, ook al wordt er wel eens per ongeluk gehapt en gescholden. Normaal toch, ik ken mensen niet anders, van mij hoeft het niet allemaal zo netjes, en zeker niet vroom. Houden van dat wat is, dat is het leerproces.

Groetjes, Michiel

trea hoex schreef op zondag 21 oktober 2007, 14:07:


(zat even in bad),
en ga zo weer met Djibo naar het bos, en jaa, meneer loopt altijd los.
In het voorjaar ben ik heel alert, wil natuurlijk niet dat hij de boel opjaagt.
En zomers is savond wandelen, ook continue jagen.
Hieri in Drenthe zijn er aardig wat gebieden waar ze los mogen mits onder appel natuurlijk.
Nou neemt hij wel eens een sprint, maar ik wandel / jog altijd door, hij is mede daardoor denk ik snel terug.
Ik ga niet roepen, of wachten,(uitzonderingen daargelaten).
Zo hou je ze ook mooi flijtig, en daar hou ik van.
niks verschillend met de paardjes, haha!
Djibo is ook aanhankelijk hoor, er zijn er genoeg die aan de haal gaan, en voorlopig niet terug ziet, maar dat heb je met veel meer rassen.
Het is belangrijk hoe je er zelf mee omgaat, en uiteraard speelt het karakter een grote rol!
Djibo zijn moeder b.v. ging er echt van tussen, en konden ze veel later pas weer terug vinden.
Als Djibo zijn buien heeft, zoals b.v. in de schemer, dan gaat hij vast ik vind het vervelend als ik niet weet waar hij is, normaal na een sprint sluit hij heel snel aan.
(mijn schoonouders hebben ook een Duitse Herder, maar hebben daar hun handen vol aan gehad, kwa jagen)

Gelukkig is Zalitha heel lakoniek wat Djibo betreft, had Djibo eerste maanden altijd aan een paal vast als ik ging rijden, ik wist immers niet hoe Zalitha zou reageren, geen zin in een op hol geslagen / bokkend paard.
Maar voorzichtig aan toch los gedaan, en het gaat perfect.
Te danken aan Zalitha hoor, Djibo is een Idioot.
Moet je hem om haar heen zien springen als we een buitenritje gaan maken , niet normaal, en er wordt door Zalitha niet gereageert.
Ik heb weer eens ontzettend veel mazzel.
Weet donders goed dat het ook anders kan.

clarissa ruijgrok schreef op zondag 21 oktober 2007, 14:25:


Ja, Clarissa, daarom zette ik het er ook op. Een lekker onbenullig verhaaltje om te proberen de boel te overstemmen.

Maar ik ben helaas mijn oma niet. Die was zwaar dementerend en zat in een verzorgingshuis. Vaak was er op de afdeling tussen de oudjes ruzie en begonnen ze te mopperen en te schelden. Mijn oma vond dat verschrikkelijk, want ze was een heel lief mens. Dan begon ze te zingen. Ze kende de woorden van de liederen niet meer, maar ze had een machtige alt-stem. Al gauw overstemde ze dan alle heibel en begonnen er meer en meer met haar mee te zingen. De verzorgster waren allemaal heel blij met haar.

Maar mijn verhaaltje heeft niet geholpen, helaas. Weer iemand met kennis die zich terugtrekt van het forum.
Heel jammer,

Groetjes, Els.

clarissa ruijgrok schreef op zondag 21 oktober 2007, 14:35:


Over die gezichtsuitdrukkingen:
Ik rijd mijn heftige andalusier merrie met een Meroth neusriem en het gaat beter en beter. Zij rent niet meer, luistert heel goed naar mijn - in een woord, er is communicatie tussen ons. Toch, zij blijft met haar mond heel raar doen. Zij kauwt aan het (niet aanwezige) bit, soms gaat ze ook tandenknarsen, gooit haar tong uit haar mond, bloot haar tanden en krult haar lippen ... noem maar op. Herkent iemand dit gedrag?

Ik heb ook andere bitloze hoofdstellen geprobeerd, geen verschil.
Kan zo een gedrag ontstaan vanwege rug/zadelproblemen, of kan dit gewoonte zijn? (Ik rijd al meer dan twee jaar zonder bit.)

Hallo forum leden,

Wij zijn onze padock aan t opknappen. Nu wil ik er graag in t midden een boom in planten. Omdat het mooi is maar ook als een soort schuilplaats. tegen de zon. Ik dacht zelf dus aan een grote boom die een beetje breed uit groeit. En dan liefst een vrij snel groeiende boom zodat ik niet eerst 10 jaar hoef te wachten totdat het ergens op lijkt.
Hebben jullie suggesties welke boom ik zou kunnen kiezen. Vind bijvoorbeeld de vorm van een kastanje wel erg mooi...
Alvast bedankt voor het mee denken..
Nina van Wijngaarden

Risah schreef op zondag 21 oktober 2007, 14:57:


Kastanje is prachtig, maar groeit erg langzaam. Een Wilg groeit snel en in het snoeiseizoen is er erg makkelijk aan takken te komen, maar is ook erg lekker, dus een degelijk hek eromheen is wel gewenst. Vlier groeit ook snel en de enige boom die ze hier helemaal met rust laten zelfs qua schuren, dus zeer geschikt in de paardenwei. (Tenzij je een paard hebt dat niet weet wat ie wel en niet kan eten....)
Qua mooi en snel zou ik voor een wilg kiezen denk ik.

Kynshiri schreef op zondag 21 oktober 2007, 11:19:


OK, dat lijkt mij dus het geval bij "ballen dwang", maar hoe zit dat nu bij "kroonrand" dwang? Wat gebeurd daar en vooral HOE.

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op zondag 21 oktober 2007, 0:15:


Hoi allemaal heel erg bedankt voor de reacties!! We gaan er niet naartoe verhuizen. Niet alleen kwam ik erachter dat er geen electrische drinkvoorziening is (niet dat ik nou zo verwend ben, maar het is me een takke-end lopen naar de drinkvoorziening met emmers ed) en dat de bak niet verlicht is dus dat betekend in de avonduren niet kunnen rijden en mijn paard met een lampje zoeken..... Plus zijn de weideopeningen aan de straatkant, dus een wagen met trailer erlangs en weg is mijn paardje... Neu merci!

clarissa ruijgrok schreef op zondag 21 oktober 2007, 14:17:


Arno is bezig met een ander omslachtig hooi-ding, dat al dágen lelijk staat te wezen in mijn tuin

Tsja, gezellig boel hier...
Wissel telefoonnummers uit en bel elkaar op ofzo om het verder uit te vechten.

Er zijn echt nog maar weinig mensen die de ruzie topics nog lezen hoor.

- negeer modus aan -

heidy smid schreef op zondag 21 oktober 2007, 12:18:


Ik haal een baal gedroogd brandnetelblad bij de plaatselijke dierenspeciaalzaak voor iets van 13.-/15.- euro. Daar neem ik twee handen van, gooi daar kokend of heel warm water op en maak het dusdanig vochtig dat alles lekker opkan wellen tot het afgekoeld is en er nog wat water bij staat als een soort thee. Dat alles, inclusief water krijgt ze in haar voerbak 1x per dag, 12 tot 14 dagen lang.