Ik denk dat ze rustig was omdat ze besefte dat haar veulen niet meer leefde.

Heb ik hier ook gehad, met een doodgeboren shetveulentje. Eerst wordt er boven gewaakt en probeerde de moeder het recht te duwen met haar voeten, daarna heeft ze er nog een paar uur bij gestaan en de andre paarden er van weg gehouden, daarna vertrok ze en mocht ik het wegnemen.
Ook toen Princes stierf bleven de anderen er een tijdje bij, eens ze blijkbaar door hadden dat ze er echt niet meer was, in haar lichaam, gingen ze verder.

Fijn dat ze nu thuis is en stabiel lijkt.
Terug in haar vertrouwde omgeving met jullie aandacht.
Geniet maar veel van haar, ondanks het bittere van Donderboy op de achtergrond.

Gudrun schreef op dinsdag 22 juli 2008, 9:22:


Dus ze wist het achteraf, (na die 10 min. buiten) al, nu ik er zo over nadenk.
Want Donderboy bij haar in stal gelegd te hebben maaide ze ala minuut al met haar voorbeen over zijn buik. Geen prettig gezicht, maar ze wist het dus al, in ieder geval wist ze dat het niet goed was!
Ik weet niet hoelang ze dat geprobeert heeft, maar de volgende dag toen ik ging kijken,was ze er niet meer mee bezig.

Vanmorgen heerlijk gewandeld, ze vond het erg leuk, oortjes erop, tussendoor wat grazen, uiers die wat slonken?, (volgens mij), daar ga ik wat beter op letten, om het met zekerheid te kunnen zeggen!
Ze is wat ingevallen, en afgevallen, maar ziet er verder goed uit!

Anita

Anita Cats schreef op zaterdag 19 juli 2008, 13:35:


Heb even niet meer hier geweest en lees het nu pas.
wat een verschrikkelijk nieuws...
Wens je veel sterkte....knuffel voor Zalitha