Wil schreef op vrijdag 29 augustus 2008, 15:51:



zo, ik kan wel een d en een t-foutje hebben
maar liever niet in de titel
back to topic ........

stop dat gefok !
en zorg zelf voor je paarden
als waren het je kinderen........
overname is het probleem van een ander verhelpen !

Peter Donck schreef op vrijdag 29 augustus 2008, 16:14:


Ach joh voor een persoon die ooit als 5 jarige meisje te horen kreeg van de verschillende artsen dat lezen en schrijven een van de dingen was die ik nooit zou leren door hele zware dyslectie, vind ik het niet erg dat ik een d of een t door elkaar heen haal, kan er erg goed mee leven (smile)

Over het fokken zeg ik maar even niets, want dat heeft in dit topic geen meerwaarde, behalve dan als ik niet meer fok ik meer ruimte overhou voor de afdankers van andere en weet niet of ik daar nu wel om zit te springen want zien opgroeien van kleine veulentjes naar grote volwassen gave paarden vind ik persoonlijk super.
Een probleem van een ander verhelpen doe ik snel, ik ben bereid te helpen maar verder dan dat kan en wil ik niet gaan.
Een ander met mijn probleem opzadelen doe ik dus echt niet.
Nu zie ik mijn oudes niet als probleem maar als een grote aanvulling in mijn leven maar ik vind dat ik verantwoordelijk voor ze ben en zou deze verantwoording dus niet af kunnen schuiven.

Realist schreef op vrijdag 29 augustus 2008, 16:51:


ik kan me best vinden in wat je schrijft
persoonlijk ben ik opgehouden met fokken
toen ik me realiseerde dat de kans dat je veulens
in oprechte handen terechtkomen wel héél erg klein is......

(NB alle schrijffouten worden hier op het forum toegewezen aan dislexie,
hmmm ! maar dit terzijde, probeer dan op zn minst je titel clean te houden)

Peter Donck schreef op vrijdag 29 augustus 2008, 17:01:

Peter Donck schreef op vrijdag 29 augustus 2008, 17:01:


Peter ik kan me ook vinden in de rede dat jij niet meer fokt.
Tis ook een rede dat mijn fokproducten bij ons opgroeien, ik ze zelf inrij en dan tzt met een compleet geschiedenis over kan dragen aan een vertrouwt persoon.
Nu verkoop ik er ook niet jaarlijks meerdere, en heb ik tot nu toe het geluk gehad om hele goede nieuwe eigenaren te vinden.

Ik verschuil mij absoluut niet achter dyslexie, veel van mijn schrijffouten zijn te verwijten aan te snel typen en te veel in 1x willen vertellen maar door mijn geschiedenis met schrijven en lezen ben ik al heel erg tevreden met hoe ik mij heb ontwikkelt.
Gelukkig had ik ouders die dit probleem heel vroeg hebben onderkent en me de juiste begeleiding hebben gegeven.
Maar mijn titels gaan in het gevoel even door de spellingscontrole.

Realist schreef op vrijdag 29 augustus 2008, 17:12:


daarover zijn we het dus eens
2 vizies in dezelfde lijn

goed zo, voor de rest houden we het hierbij
ik kan wel wat verschrijvelingen bokken

maar ik sleep toch dit nog eens hierheen :

juist door overfokken is het probleem met afdankertjes zo nijpend
dus je kan het één niet zonder het andere zien

Peter Donck schreef op vrijdag 29 augustus 2008, 17:01:


Het is ook te zien wat je als probleem ziet hé. Elk paard heeft wel een mankement. Het is natuurlijk te zien hoe groot dat is.
Maar ik kijk er naar op naar mensen die de afgekeurde paarden opvangen en voor hen terug een dragelijk leven maken.

(Ik let op men spelling, maar ik heb dus wel dyslectie (wat men studies wel wat negatief beinvloed heeft maar het is me toch gelukt om leerkracht te zijn, welliswaar kleuteronderwij, lager kan ik niet omwille van men dyslectie). ik probeer er zoveel mogelijk op te letten, maar dat is niet gemakkelijk. dus let op als je zo'n zaken zegt)

Peter Donck schreef op vrijdag 29 augustus 2008, 17:01:


Waarmee je inherent de groep veulens ontzegt. Veulens zijn een belangrijk onderdeel van een familiegroep. Niet alleen voor de merries, maar voor de hele groep. De meest intensieve interactie en meest hechte band hier was tussen vader en dochter, daarna overtroffen door vader en zoon.

De afweging is tussen een stukje welzijn van de groep en de kans op toekomstig welzijn van het veulen.
Vanwege de onzekerheden, waarop je gelukkig enige invloed hebt, kan je dat niet op een goudschaaltje afwegen.
Ik kies voor sporadisch een veulen wat dan zo lang mogelijk blijft.

hc

charlot van r schreef op zaterdag 30 augustus 2008, 15:28:


dat heb je hier vroeger al gemeld charlot,
en ik heb géén problemen met schrijffouten, taalfouten,
verkeerde zinswendingen en weet ik veel
maar het is dan nòg moeilijker om te lezen wat er al staat
Mijn opmerking ging over de titel
that's all !
back to topic en ik zal in het vervolg niét opletten !
(goed lezen, eventueel herlezen, slaat op de laatste zin)

Huertecilla schreef op zaterdag 30 augustus 2008, 15:51:


ik heb in totaal 12 veulens zelf gefokt
2 zijn verongelukt
2 zijn hier wél de deur uitgegaan
de andere 8 staan hier nog allemaal
mijn voorlaatste veulen wordt zes eind september
mijn laatste veulen is twee geweest
mijn 12 paarden varieren van 2 tot 27
5 generaties
1 hengst, 2 ruinen, 9 merries
need I say more ?!

de 2 die wel de deur zijn uitgegaan
hebben grotendeels mijn fokbeleid gekortwiekt

in tegenstelling tot jouw bevindingen
zijn de hechtste banden hier moeder-dochter en dochter-moeder
ook merrie-klein/achterachterkleindochter is hier toppie

goudschaaltjes zijn ondanks mijn sterrenbeeld en mijn intrinsieke zucht naar evenwicht
niet aan mij besteed,
daarvoor is mijn relativeringsvermogen vééél te groot

Peter Donck schreef op zaterdag 30 augustus 2008, 16:33:


Niets tegenstelling Peter, alleen een aanvulling dat de veulens een belangrijke rol in het welzijn van de groep spelen.
Hoé belangrijk dit tov het toekomstige welzijn van een veulen is???

Geen ENKELE kritiek op jouw keuze. Alleen een aanvulling voor de meelezers bij een prima beslissing.

Er is niet bepaald een grote vraag naar veulens zonder investeringswaarde die 'alleen maar' alles mee hebben wat betreft opvoeding. Het vinden van een goed adres ís een forse uitdaging ja. Niet fokken lost dat op, daar is geen discussie over mogelijk.
Ik heb verder geen enkel 'doel' met het geboren worden van veulens. Ik 'fok' niet: heb héél af en toe een gezonde, sociale en goed opgevoede jaarling over als bijproduct van de manier van paardhouden.
Wellicht dat mijn compromis in de toekomt ook verschuift. Ik heb op het moment slechts twee vruchtbare merries (de twee waarvan ik zelf van deze hengst een veulen zou willen) dus dat maakt het probleem al een stuk kleiner terwijl hengstlief en de vijf merries toch volop kunnen 'socialiseren'

Verder is het eigenlijk een erg ráár probleem, zeker hier. Wij eten hier van alle dieren zowat alle overschot zelf op. Met de paarden is dat geen optie. Waarom niet, daar kan ik geen rationeel argument voor geven. Zelf opeten zou een humanere keuze zijn dan een onzekere toekomst...

hc

Huertecilla schreef op zaterdag 30 augustus 2008, 21:54:

Tja, jehebt al een flink gezin nodig om per jaar;
1 paard
1 koe
9 varkens
30 kippen
(eenden heb je niet?)
katten en honden?
Op te eten

Nils en Olly
en IK kan het weten

Nils Vellinga schreef op zaterdag 30 augustus 2008, 22:41:


He, die foto! Leuk.

Huertecilla schreef op zaterdag 30 augustus 2008, 21:54:


dat had ik wel van je begrepen hoor !


ik vermoed dat jij ook gelezen hebt wat de laatste tijd hier is gepasseerd over kleur,
meer bepaald over het onderzoek naar GRAY en het bijhorend versneld ontwikkelen van tumoren
ooit zei jij "het is maar een kleurtje"
sta je nog steeds zo tegenover kleur en hoe relateer je dat tov. je eigen schimmelstapel en je gestuurd of ongestuurd "fokbeleid" ?
Een rationeel argument is gewoon dat het een louter gevoelsmatige afkeer is
iets waar je van houdt eet je niet op
moet je voor een rationeel argument écht afstand nemen van je gevoelswereld ?
ik denk het niet, je moet het gewoon durven zeggen dat het zo is !
ik eet mijn paarden niet op, mijn honden niet en mijn katten niet,
met mijn kippen heb ik zo al veel selektiemoeite, wie de pot in en wie niet
de vrouwtjes hebben geluk, de mannetjes krijgen het spit doorgaans......
daarom wil ik ook géén varkens zelf houden, noch koeien......
In de uitstekende maar totaal niet gekende maar zeer realistische western
"the Culpepper Cattle Company" zat een scene waarin de jongste cowpoke
aan een wat meer doorzwete cowboy vroeg hoe z'n paard heette,
antwoord " you don't name something you might eat some day!"
maw hecht je eraan en je krijgt het niet meer door je keel !
Maar als de nood hoog is, slacht je beest dan met respekt
en eet het dan helemààl zelf op met wie het verdient
gelukkig is hier de nood nog niet hoog genoeg geweest........

Peter Donck schreef op zondag 31 augustus 2008, 10:24:


Yes!
Piet
Training is a mechanical skill