Misschien een ongelofelijk stomme vraag, maar ik wil ze toch stellen.
Wat is dan wel de goede manierom te stoppen? Ben nu sinds enkele weken met Parelli bezig, en ben vant weekend voor het eerst weer op Noa zijn rug gaan zitten (met barebackpad) en halster. Heb de 'pushing passenger' gespeeld zoals ze dat noemen en de 'whoa and go' les gedaan. Het vertrekken is geen probleem, het stoppen daarentegen! In het boek staat: stoppen met rijden, daarna teugels omhoogbrengen, daarna teugels meer vasthouden en als laatste fase de lateral flexion (ORS).
Het stoppen met rijden lukt echt niet! ik kan er als een bloemzak ophangen en hij maakt er niks uit. Teugels opheffen lukt heel soms, maardat kan ook toeval zijn! En de volgende fase zijn we weer aant trekken, en ORS elke keer moeten gebruiken vind ik nou niet zo vriendelijk.
Dus heeft iemand tips? Voorlopig ga ik nog met de barebackpad verder rijden, en een ander zadel zoeken in mijn omgeving (dat ik even mag lenen) dat een wat bredere boom heeft (weet dat het niet de ideale oplossing is maar ik kan het geld voor een nieuw zadel echt niet ophoesten nu).

Groetjes
Kristel

Kristel Vanden Boer schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 19:23:


Ik kan alleen grondwerk aanbevelen.Naast hem lopen en dan stilstaan. Op zo'n simpele clikker manier belonen als hij ook stil staat. Dan er een ho woordje bij aanleren en als hij dat doorheeft op dezelfde manier stil gaan staan als dat je gaat stoppen als je op zijn rug zit, beetje zoutzakkerig doorveren en je hand iets omhoog ofzo. Net wat je af wilt sprekenmet je paard. Voor je het weet stopt hij op 3 manieren zonder aan de teugels te moeten trekken.
Maar ja, dat heeft natuurlijk niks met Parelli te maken. :)
Piet

Kristel Vanden Boer schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 19:23:


Hallo,
Geen parelli methode, maar misschien heb je hier wat aan:
Voor mijn paard was het in beweging komen ook geen probleem, het stoppen wel. Vanaf de grond als ik naast haar liep, stopte ze braaf als ik stopte. Zat ik erop, was de rem plotseling verdwenen. Ik heb op een gegeven moment een stapje terug gedaan en een zweep gepakt. Een duidelijk commando geven "Hoooo", overduidelijk zelf stoppen en met de zweep een tikje tegen de borst. Dit enige dagen oefenen en dan erop zitten met zweep. Zelfde principe: "Hooooo", overdreven diep, zitten, voeten naar voren steken, en met de zweep haar borst aanraken. En mevrouw stond stil. Bleek dat ze die extra begrenzing wel eerst nodig had. (Haar probleem was dat ze te enthousiast was en erg graag wilde lopen). Wat later was de zweep niet meer nodig, en nog wat later stopte ze alleen op mijn zit, ook vanuit draf en galop.
One rein stop wil ik mijn paard niet aanleren wegens schouderproblemen. Komt er teveel kracht op haar rechterschouder, schiet die uit de kom.
We hebben gelukkig nog nooit een noodsituatie gehad, ik kon het tot dusver
gelukkig altijd nog opvangen.
Monique

Monique Meijer schreef op donderdag, 6 oktober 2005, 10:27:




De éénteugelstop is een noodrem, meer niet. Of je die of wat anders inbouwt is jouw keuze.

De rem van jouw paard is de bereidheid van het paard om te stoppen. Het is jouw taak om de 'cue', het signaal te definieëren en het paard er zo licht mogelijk op te laten reageren. Hoe of wat is irrelevant. Zoals ik al eerder opmerkte is 'poep' net zo goed als 'stop', de teugels heffen of je hakken naar benenden drukken of... Het is het slimste als je iets kiest dat zowel voor jou als voor jouw paard logisch is: bijvoorbeeld geen in feite drijvende hulp geven voor stoppen.
Bedenk daarbij dat een paard het makkelijkste stopt met meer gewicht op de achterhand.

Als je een paard wil leren betrouwbaar te stoppen, dan is het cruciaal dat het paard tot rust komt als het stilstaat; WÁCHT! Het stoppen moet geen kort moment voor iets anders zijn, want dan gaat het daarop anticiperen.

@begrenzing: dat is eígenlijk 'aanleuning'. Maakt niet uit of die grens echt of virtueel is. Zo vormt de rand van de bak, jouw been, de teugel, gewicht, stem allemaal een grens.
Bij Arabella heb ik geen teugels en zijn mijn benen erg belangrijk als zowel virtuele als 'echte' muur én voor hulpen.

Piet schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 20:46:


Ik geloof dat ik deze stopmethode erg elegant en goed bruikbaar vind voor dressuur. En het meest anatomisch verantwoord denk ik.
Hoofd opzijbewegen vind ik gewoon niks, ook niks in paniek, want als er paniek is gaan we dus snel en ben ik bang voor struikelen en over de kop slaan.

Teugels opnemen zorgt ervoor dat je paard toch zijn hoofd iets omhoog brengt waardoor je de o zo gewilde 'ronde' bovenlijn van je paard kwijt bent. Hoofd omhoog is onherroepelijk spanning in de rug. Valt ook af dus.

Stoppen met een ophoudinkje, is lichte druk op neus (dus dwangmiddel). Hoe lichter je dit kunt doen hoe mooier. en als je dat kunt inbouwen met klikkeren, lijkt me dat een goede methode.

Kristel Vanden Boer schreef op woensdag, 5 oktober 2005, 19:23:


Hoi Kristel,

ik ben niet zo bekend met parelli. Vroeger hebben ze me geleerd: als je wilt stoppen moet je aan de teugels trekken! Heel idioot dus.
Heel veel heb ik echter geleerd uit het boek van Klaus Ferdinant Hempfling. Hij stuurt, stopt en laat zelfs paarden achterwaarts gaan zonder enige optoming.
Nu heb ik voor het eerst zijn manier van stoppen toegepast op het beleren van mijn driejarige ruin. Hij reageert daar super op! Mijn probleem als ik rijd met bit en dergelijke is altijd dat ik een paard niet op een fatsoenlijke manier tot stoppen kan brengen. Dat probleem heb ik bij hem dus niet (en hopelijk nooit meer).
Ik zal het even uitleggen: Om te stoppen kantel je het bekken, buigt je bovenlichaam licht voorover, en sluit je benen aan.
Een paard dat nooit op die manier gereden is zal daar misschien niet dadelijk op reageren. Maar oefening baart kunst!
Ik kan je niet uitleggen hoe verrast ik was dat dit werkelijk werkte op een paard waar nog nooit iemand op gezeten had. Hij gaat op die manier zelfs achteruit! Wat nog het leukst is: hij stopt ook nog eens mooi verzameld op de achterhand! Als je het wilt weten; ik rijd hem nu op een gewoon stalhalster met teugels, die ik zeker voor het stoppen, helemaal niet gebruik.

Wel heel opvoedend voor mij want nu merk is pas hoe vaak ik eigenlijk onbewust naar voor ga zitten op het paard. Vooral bij het rijden van wendingen heb ik die neiging. Dat leert hij me dus wel af door dan telkens zo plotseling er de rem op te gooien dat ik me een hoedje schrik!
Ik weet niet of je hier iets aan hebt want parelli doet het misschien op een heel andere manier. Maar mij valt dit echt 100% mee.

Groetjes
Sabrina

Sabrina Wuyts schreef op donderdag, 6 oktober 2005, 18:32:


Als je je tijd die je nu doorbrengt op je 3 jarige ruin nu vervult met lezen van nog meer info over paarden zal je ook nog leren dat deze leeftijd niet zo bijster geschikt is om je paard al te gaan beleren.....waarom nou toch altijd die haast....

Nick

Nick Altena schreef op donderdag, 6 oktober 2005, 20:15:


Ja Nick,

ik wist wel dat daar reactie op zou komen.
Dat geloof ik wel. Maar hier is het nu eenmaal zo. Iedereen zou mij gek verklaren als ik zou zeggen dat ik nog een paar jaar wacht. Hij is eigenlijk nu 3,5 j. Dat is natuurlijk geen excuus maar het komt misschien nu over alsof ik hem al echt aan't "trainen" ben. Dat is niet zo.
Wat ik vooral met hem doe is grondwerk, aan de hand met hem buiten gaan wandelen enzo. Daarbij komt het voor dat ik hem eens bestijg om hem de basis al bij te brengen. Maar ik zal nooit langer als 10 min op hem rijden en dan is dat nog voornamelijk in stap. Dus daar zal hij wel niet dood van gaan. Bovendien vind hij het allemaal geweldig, dat kan ik aan zijn hele houding merken.
Kan jij me misschien aan informatie helpen waarin staat dat een driejarig paard nog te jong is zodat ik argumenten heb om aan mijn omgeving te tonen? Dan bedoel ik natuurlijk wel echt wetenschappelijke bewijzen he. Mijn gezond verstand zegt ook wel dat een driejarige nog te jong is om vollop mee beginnen te trainen (en dan heb ik het nog niet over de manier waarop).

Groeten
Sabrina

Sabrina Wuyts schreef op donderdag, 6 oktober 2005, 22:01:


ja hoor, dat kan ik..
kijk maar eens op de volgende site...das een duidelijk verhaal.
http://www.horsemanship.org/bha.asp?art=oudgenoeg.html

Nick

Nick Altena schreef op donderdag, 6 oktober 2005, 22:23:


Bedankt dat zal ik zeker lezen.

Nick Altena schreef op donderdag, 6 oktober 2005, 22:23:


Goed verhaal Nick! Het het opgeslagen. Dat van die groeiplaten wist ik wel, maar niet precies! Mooi om te zien op welke leeftijd wat sluit... Inderdaad: de Quarter is een heel mooi voorbeeld van een 3-jarige bodybuilder, zie Noa. Het lijkt al een heel paard... maar als je weet wat er inwendig nog allemaal moet gebeuren... tsja....
Laat nog maar lekker groeien! En die overdaad aan voeding... dat geloof ik ook wel.
Dat ze daardoor op latere leeftijd ook problemen kunnen krijgen. We willen het allemaal veels te goed doen en geven te veel... van het verkeerde.
Denk dat dit ook de reden is waarom wat oudere paarden in de rug beginnen door te zakken... gewoon te vroeg aangereden....

Bedankt voor de link... leerzaam!

groetjes,
Wil.

Wil schreef op vrijdag, 7 oktober 2005, 0:19:


Daarom, mijn paard van 1,55 zal niet eerder heel voorzichtig bereden worden dan dat hij minimaal 5 jaar is.
Ik heb lekker nog anderhalf jaar om hem overal aan te laten wennen en alles te leren van wat hij straks moet weten. Ik wil nl dat hij minimaal dertig jaar wordt, want tegen die tijd zijn we allebei oud en waarschijnlijk versleten :)

Piet

Piet schreef op vrijdag, 7 oktober 2005, 0:33:


Precies Piet! Trouwens... wel een vreemd idee dat die dag ooit aanbreekt... dat je niet meer op een paard zou klimmen??
Haha.... We werken te hard voor ze.... daarom slijten WIJ zo snel )
Wil.