e m kraak schreef op vrijdag 26 oktober 2007, 15:02:


Yep het is verlies van verzameling als ze gaat zwijnen, telgang vind ik toch weer anders aanvoelen zoals jij zwijnen beschrijft, maar het is natuurlijk moeilijk op papier te zetten wat je onder zwijnen verstaat. Ik versta er een niet goede taktzuivere tolt onder. Maar ook doet ze wel wat jij beschrijft in een soor telgang vallen, maar dan een trage. Falka kon echt rentelgang je had niet het gevoel of je steeg, maar je zakte en vloog dan als een pijl uit een boog, het woord ho verwarde ze dan wel met hooi hoor, hoe eerder thuis hoe eerder hooi Ik heb jou trouwens ook het artikeltje over draven al opgestuurd.

Esther schreef op vrijdag 26 oktober 2007, 15:14:


Heb het met gemengde gevoelens gelezen en bezig wat veterinaire dingesies op te zoeken.

Zwak punt van het verhaal, zoals ik het lees, is dat "buigproef" centraal in anamnese staat. Daar kun je ieder paard mee kreupel krijgen; je (over)belast er niet de buigpees maar de strekker mee. Ik heb al heel lang grote twijfels bij de buigproef-verering in het algemeen (wat toon je daar nou feitelijk precies mee aan en waarom? - we hadden het er op dit forum al vaker over: Nr:12370 bij voorbeeld), maar genoegzaam bekend dacht ik toch is dat buigproeven bij gangenpaarden wel uiterst verwarrende resultaten teweeg brengen (DA's in NL presteren het zelfs in blijkbaar volstrekte onwetendheid draf-na-buigproef te verlangen van een paard dat ten enen male niet en nooit draaft, nooit gedaan heeft noch geleerd heeft...).

Mogelijk sterk punt echter, alweer nmm, is de voor/na sedatie vergelijking, Wilcoxon significant. Wat het sterke punt ietwat minder hard maakt is dat mij (uit deze NL weergave tenminste; de origineel Deense kon ik op http://www.islandshest.dk niet vinden) niet duidelijk wordt hoe objectief de schaling van "draf" opgesteld is. Het is me evenmin duidelijk of de sedatie/Wilcoxon-test onafhankelijk naast buigproeven gedaan is (indien ja, dan een sterk argument - indien nee, dan voorgefilterd door buigproeven en dus net zo "hard" als de filtering ).

Zeer correct vind ik de aangave dat het om een verkenning gaat en beter onderzoek op IJsland ter aanbeveling staat.
Zoiets moet nmm liefst op Hólar, waar zowel training als omgeving voor het onderzoek gestandaardiseerd kunnen worden en ruim voldoende n voorhanden is.

Er wordt (redactioneel neem ik aan) bij vermeld dat "niet iedereen het met de auteur eens is" - ik mis hierbij redactioneel een literatuur backup van deze nu in de lucht hangende bewering.

Blabla! , Egon

Keep it greasey
so it'll go down easy
Hi-ho Silver!

Esther schreef op vrijdag 26 oktober 2007, 12:43:


Lijkt me onmogelijk dat alle drafproblemen los staan van recht richten.
Scheef = stijf ; recht = soepel!
Mij lijkt dat een soepel en dus recht paard makkelijker draaft, indien stijfheid de oorzaak van de drafproblemen is.

e m kraak schreef op vrijdag 26 oktober 2007, 15:02:


Een snel tempo zwijnepas zal dus niet gauw voorkomen. Maw: als het langzaam gaat is het doorgaans zwijnepas. Wordt er gerend dan zal dat meestal in telgang zijn.
Moniek

e m kraak schreef op vrijdag 26 oktober 2007, 16:15:


Ik heb ook wel twijfels bij dit onderzoek, ik ben namelijk ook erg benieuwd wat de resultaten zijn van die proefopzet bij de wel dravende IJslanders, zullen zij ook problemen hebben? Interessant vind ik het wel en er zou inderdaad meer en beter onderzocht moeten worden. Ik zal eens proberen of ik aan het onderzoek kan komen, het is vertaald uit het Deens meen ik begrepen te hebben. Geen idee ook of er vertaalfouten in begrippen zitten.

Moniek schreef op vrijdag 26 oktober 2007, 16:56:


Het gaat om paarden die NIET draven.

Esther schreef op vrijdag 26 oktober 2007, 17:04:


Weet ik.
Ik heb er ook ooit zo eentje gereden. Maar na enig rechtrichten en voorwaarts, neerwaarts rijden ging ze toch draven om het daarna nooit meer af te leren. Ze was een echte natuurtolter.

Moniek schreef op vrijdag 26 oktober 2007, 18:08:


Ik heb jou het artikeltje gestuurd. Er staat ook iets in over natuurtolters en die 'kreupelheid'. Björk hebben we ook draven geleerd door gymnasticieren een paard dat dus kán draven. Bij Bret staan we nog aan het begin, zij kan nu nog enkel draven als een kip met een gebroken drumstick op de grond, niet onder de man nog, zij is nog maar een maandje onder het zadel. Björk hebben we niet rechtgericht maar soepel gemaakt. Of ik moet me erg vergissen in het begrip rechtrichten en het onbewust hebben gedaan.