> *************
> Misschien heb jij dan ook wel een gevoelig paard, dat op goede
> manieren gesteld is, maar tegelijkertijd zich niet graag de wet
> laat voorschrijven...
>
> Ben wel benieuwd hoe jij dat vervolgens heb aangepakt? je
> schreef er al iets over, maar eh, jij deed dat dus met clickeren
> op toegeven?
>
Ik vindt het steeds moeilijk om echt te weten wat in het hoofd van een paard omgaat. Veel te dikwijls projecteren mensen hun eigen idee naar het gedrag van het paard. Ik geef een voorbeeld :
Mijn vriend en ik worden op een andere manier door hem begroet :
Als ik aankom, krijg ik een laag brommend geluid als begroeting, als mijn vriend hem roept dan roept hij veel luider en met een hogere toon.
Nu zijn er twee mogelijkheden :
1. (dit is de manier dat meeste mensen reageren) Hij is veel meer gesteld op de komst van mijn vriend dan op mijn komst. Hij is veel enthousiaster om hem te zien, dan om mij te zien. Heel plausibel, want van mijn vriend krijgt hij steeds een snoepje en die laat hem nooit werken.
2. (dit is hoe ik er graag over denk). Voor mij roept hij op mijn vriend 'Kom hier met dat snoepje' (en toont dus eigenlijk gebrek aan respect) en bromt hij veel lager en ingetogener voor mij omdat hij meer respect heeft voor mij. Ook heel plausibel, want ik kan veel meer van hem vragen.
Dus welke interpretatie is nu de juiste, er voor beide redeneringen iets te zeggen, maar met zekerheid is het niet te achterhalen. Zolang je op basis van dit zuiver subjectief gevoel geen trainingen gaat plannen of gaat trachten gedrag te voorspellen, is het voor mij niet zo belangrijk. Vanaf het moment dat het om de inschatting gaat van gedrag met betrekking tot training, dan kom je op glad ijs.
Heel dat verhaal om op het volgende te komen :
Hij wilde dus niet wijken met zijn voorhand. Dus vroeg ik dat niet meer en zocht iets dat wij wel wilde doen. Dat was dus rond mij stappen, dat gedrag ben ik dan gaan uitbouwen tot het wijken van de voorhand. Het gaat er dus om dat wanneer er iets is dat niet werkt, je probeert om iets anders uit te denken dat voor jouw paard wel werkt. Daarom clicker ik zo graag, omdat het mij verplicht om na te denken, creatief te zijn. Soms frustrerend, maar als het dan lukt is de beloning des te groter.
Geduld en vasthoudendheid, maar wel met de nodige creativiteit, dat is clickeren voor mij.
Marc
Warboel
